คำพิพากษาที่มันขัดกับความรู้สึก

[GLOCK 45]

เฮ้อ......นี่แหละครับ ประเทศไทย  ผมเคยลองถามท่านผู้พิพากษาท่านนึงว่า กรณีที่มีคนถือมีดเข้ามาในบ้านเรา แล้วเดินมาหาเราทำท่าจะใช้มีดฟันเรา เราเลยยิงสวนไปหนึ่งนัด แล้วเราจะมีความผิดหรือปล่าว ท่านตอบว่า เขาฟันเราแล้วหรือยัง แล้วขณะนั้นเรายิงสวนออกไป ก็แสดงว่าเราเตรียมพร้อมที่จะยิงเขาอยู่แล้วสิ.....โอ้โห....ผมเลยบอกไปว่างั้นก็ต้องให้เขาฟันเราก่อนสิถึงค่อยยิงเขาได้ แล้วจะมีโอกาสได้ยิงเขาหรือเปล่าเนี่ย หรือบางครั้งถ้ามีโอกาสยิง ก็หาว่ากระทำการเกินกว่าเหตุ....ซะง้าน ความเห็นส่วนตัวนะครับ ผมว่าจะติดหรือไม่ติด มันอยู่ที่ วิชาครับ วิชา....ตำรวจเจ้าของคดี...อัยการ......?  ความเห็นเห็นส่วนตัวนะครับ เน้น ผิดถูกยังไงรอผู้เชี่ยวชาญมาตอบอีกทีดีกว่าครับ.......ด้วยความเคารพครับ

[ธำรง]

มองมุมกลับกัน....(ถ้ามีความขัดแย้งหรือผลประโยชน์)การมีอาวุธแล้วเข้าไปในที่รโหฐานของผู้อื่น...เป็นความเสี่ยงสุดๆ
ตายแล้ว...พูดไม่ได้......

[suradate]

แล้วความยุติธรรมจริง  ๆ มันอยู่ตรงใหน  ฝ่ายตำรวจผู้ตายนั้นสมควรตายจริง ๆ เลยหรือปล่าว ญาติพี่น้องลูกเมียเขาจะรู้สึกอย่างไรบ้าง ที่เขาต้องมาตายแบบไม่เข้าท่าแบบนี้    ผู้ยิงจะไม่ต้องรับผิดอะไรเลยจริง ๆ หรือครับในการยุติชีวิตคนอื่นซึ่งก็ไม่ใช่คนร้ายทมิฬมาจากใหน 

[Ro@d - รักในหลวง]

.. โปรดอ่านและศึกษาไว้ครับ แต่อย่าได้ไปวิจารณ์คำพากษา..
       โดยที่ท่านไม่มีความรู้ความเข้าใจ ในข้อกฎหมาย.. โปรดอย่านำความรู้สึกส่วนตัว มาชี้วัด
       รังแต่ จะเกิดพิษภัยแก่ตนเอง ..จะเป็นการกระทำผิดกฎหมายโดยไม่รู้ตัว..
       
       ผมเป็นนักกฎหมาย.. เห็นว่าคำพิพากษาศาลฎีกานี้ชอบแล้ว.. ไม่มีอะไรจะเป็นไปตามที่หลายท่านวิจารณ์กัน..

       การป้องกันตัว .. ต้องไม่ใช่เกิดภายหลังจากการ วิวาทโต้แย้ง หรือท้าทายกัน..  และต้องพอสมควรแก่เหตุ..
       คดีนี้ แม้ผู้ตาย จะถืออาวุธปืน .. พฤติกาณ์ก็ไม่มีเจตนาจะใช้อาวุธปืน ประทุษร้ายแก่อีกฝ่าย ..
       เหตุเพียงทำร้ายร่างกายแต่แรก ซึ่งจบลงไปแล้ว..

       ในทางคดี เมื่อต่อสู้ในเรื่องป้องกันตัวไม่ได้
       จะต้องออกไปในทางบันดาลโทสะ  จึงจะเป็นประโยชน์แก่จำเลย..

       ด้วยความเคารพในความเห็นของทุกท่าน.. แต่บางความเห็นของหลายท่านล้วนออกทะเล .. โดนลม.. ไม่เข้าอ่าว. แล้ว
       กระทู้ลักษณะนี้ลบไปเสีย. น่าจะดีกว่าปล่อยไว้ครับ... 

             

[โทน73 -รักในหลวง-]

เห็นด้วยกะพี่โรดครับ น่าลบกระทู้นี้ครับ

ถามตรงๆนะครับถ้าเราเห็นภาพด้วยตาเราเชื่อสายตาเราได้มากน้อยขนาดไหน ?

ผมเคยเจอ รถ จยย. ขับสวนครอมเลน มา ฝนตก แล้ว เลนตรงข้ามมีรถแท็กซี่สวนมาตามปกติ ถนนแคบ จยย. ขับเร็ว เบรค สะดุดตัวเองถนนลื่น ล้มไปครับ ไม่ได้ชนรถแท็กซี่ที่สวนมาแต่อย่างได แล้วยังกินเลนเขาอีก 

คนที่เห็นเหตุการณ์  เข้ามาช่วย พยุงตัว แล้วมาโวยวาย กะรถแท็กซี่ ว่าไปชนคนอื่น ไม่รับผิดชอบ ไม่ช่วยเหลือกันบ้างเลย   คนที่ว่าเขามองอีกมุมครับ  จึงไม่เห็นทั้งหมด
แต่ถ้าจะพิสูจน์ตามหลักการ ก็ย่อมดูรอยออกได้...

การใช้ความรู้สึก ในการตัดสินใจ ในเรื่องให้คุณ ให้โทษ แก่ผู้อื่น มันไม่ควรทำนะครับ
ต้องว่าตาม ข้อมูล ข้อเท็จจริงที่พิสูจน์ได้ ตามหลักฐาน ที่มีอยู่ 

ยกตัวอย่างเรื่องที่พวกเราเจ็บปวดกันก็เรื่อง ดุลยพินิจ นายทะเบียนอาวุธปืนนี้แหละ
   ผู้ขอบางท่าน ดูมีราศีหน่อย ขออะไรก็ได้ ... นี้ว่ากันจากประสบการณ์นะ ไม่เกี่ยวกะการติดสินบน  ... ท่านนั้นขอ ป 3 ไรเฟิล  นายทะเบียน นั่งบ่นๆๆ แล้วก็เซ็นต์ให้  ในขณะที่ผู้ขอคนอื่น หน้าที่การงาน ก็ไม่ได้ด้อยรายแรกกว่า แต่อย่างใด  อายุก็ไม่น้อย แต่ โชคร้ายที่ดูแล้วไม่ภูมิฐาน ดูเป็นเด็กไปหน่อย  หรือ ดูกร้านลมแดดเพราะทำงานหนัก   นายทะเบียนกลับ ใช้ความรู้สึกตัดสินใจว่า ไม่ควรอนุมัติ....

[ป้อมทอง พรานชุมไพร]

  คำพิพากษาฎีกา   อย่าอ่านสั้น ๆ  แล้วสรุป

    ข้อเท็จจริงในคดีมีอีกเยอะ   ต้องอ่านสำนวนให้หมด

[ฅนนิรนาม]

.. โปรดอ่านและศึกษาไว้ครับ แต่อย่าได้ไปวิจารณ์คำพากษา..
 โดยที่ท่านไม่มีความรู้ความเข้าใจ ในข้อกฎหมาย.. โปรดอย่านำความรู้สึกส่วนตัว มาชี้วัด
 รังแต่ จะเกิดพิษภัยแก่ตนเอง ..จะเป็นการกระทำผิดกฎหมายโดยไม่รู้ตัว..
 
 ผมเป็นนักกฎหมาย.. เห็นว่าคำพิพากษาศาลฎีกานี้ชอบแล้ว.. ไม่มีอะไรจะเป็นไปตามที่หลายท่านวิจารณ์กัน..

 การป้องกันตัว .. ต้องไม่ใช่เกิดภายหลังจากการ วิวาทโต้แย้ง หรือท้าทายกัน.. และต้องพอสมควรแก่เหตุ..
 คดีนี้ แม้ผู้ตาย จะถืออาวุธปืน .. พฤติกาณ์ก็ไม่มีเจตนาจะใช้อาวุธปืน ประทุษร้ายแก่อีกฝ่าย ..
 เหตุเพียงทำร้ายร่างกายแต่แรก ซึ่งจบลงไปแล้ว..

 ในทางคดี เมื่อต่อสู้ในเรื่องป้องกันตัวไม่ได้
 จะต้องออกไปในทางบันดาลโทสะ จึงจะเป็นประโยชน์แก่จำเลย..

 ด้วยความเคารพในความเห็นของทุกท่าน.. แต่บางความเห็นของหลายท่านล้วนออกทะเล .. โดนลม.. ไม่เข้าอ่าว. แล้ว
 กระทู้ลักษณะนี้ลบไปเสีย. น่าจะดีกว่าปล่อยไว้ครับ...

 

---- ผมเห็นด้วยครับ ... การวิจารณ์คำพิพากษาของศาล ต้องกระทำเชิงวิชาการเท่านั้น (ทราบมาจากนักวิชาการทางทีวี) ....
---- อย่าปากไวจะมีภัยมาถึงตัว ....เพื่อนๆ จะเดือดร้อนครับ...



---- ผมจำได้ว่าเพื่อนสมาชิกท่านนึงกล่าวไว้ ใช้เงินให้เป็นครับ  (กระบวนการแรกๆ) ----

[Egle]

ไม่ขอวิจารณ์ คำ ตัดสิน
แต่กับผู้ที่มีอาวุธปืนในมือ ความเป็นความตาย อยู่ในเสี้ยว วินาที คำพูดผิดหูเพียงคำเดียวอาจหมายถึงชีวิต
เมื่อเกิดเหตุขัดแย้ง การระงับคำพูด การไม่โต้เถียงเป็นวิธีที่ดีที่สุด บางครั้งแค่เรื่องเล็กน้อย ด่ากันไปมา ปืนอยู่ใน
ตู้เซพยังงัดเอามายิงกัน  แต่ถ้าหลบเลี่ยงไม่ได้ จนสถานการณ์บานปลายเกินเลยไปแล้ว
 เช่นกรณีด่ากันไปมา แล้วคู่กรณี หายไปพักหนึ่ง กลับเข้ามา คราวนี้รับรอง เขาไม่มาด่าต่อแน่ๆ คงต้องมาพร้อม อาวุธ ซึ่งถ้าหลบไม่พ้น ก็ต้อง แบบที่อาจารย์ พนมเทียน เคยกล่าวใว้ ติดคุก ดีกว่าตาย

[posaidon]

แล้วเมื่อบ้านก็บ้านเรา เมาก็เมา บุกรุกก็บุกรุก มีลูกเมีย ที่ยืนอกสั่นขวัญแขวนอยู่ แล้วไหนจะปืนที่อยู่ในมือมันอีก............แล้วใครจะไปตรัสรู้ได้ไงว่ามันมีเจตนามาทำอะไรเราเมื่อ พฤติการณ์มันฟ้องอยู่แล้วว่าเจตนาอะไรถึง เดินถือปืนบุกรุกรุกเข้ามา โดยทีเมาจนควบคุมตัวเองไม่ได้ .... แต่โชคร้ายเองแหละที่เจอคนประเภทเดียวกับผม..ยิงสิครับ เก็บไว้ทำไม  ไม่รอให้มันยกปืนเล็งหรอก...แล้วก็ไม่รอให้ลูกปืนจากฝั่งตรงข้าม วิ่งมากระทบตัวเองหรือคนที่ผมรักเป็นอันขาด .........คงไม่ปล่อยให้มันยิงเราก่อนแล้วสุดท้ายก็ปล่อยให้มันติดคุกส่วนตัวเราต้องมานั่งปวดใจอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันว่าแล้ววันนั้น ทำไมถึงไม่ยิงมัน ปล่อยให้มันยิงคนที่เรารักตายโดยที่ตัวเรามีปืนแต่วิ่งไปหลบใต้เตียง .... ( นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวผมนะครับ ) ด้วยความเคารพครับ

[yakdee]

สวัสดีครับ ท่านสมาชิกที่รักทั้งหลาย....
   ผมไม่ได้มาบอกว่าใครผิดใครถูก 
   ความคิดเห็นของท่าน road เป็นธรรมและน่าจะถูกต้องเหมาะสมที่สุดแล้ว 
   การอ่านคำพิพากษา  ก็เป็นเพียงข้อเท็จจริงที่สรุปเอาให้สั้น  เพื่อล้อกับข้อกฎหมาย  ไม่ใช่ให้นำมาอ่านแล้ววิจารณ์กันโดยไม่ได้เข้าไปในเนื้อแท้..ของสำนวน
   ความจริงอาจจะมีเหตุให้เชื่ออย่างที่หลาย ๆ ท่านว่า  แต่ขอให้เชื่อโดยเนื้อแท้เถอะว่า  ความจริง เป็นสิ่งไม่ตาย...ไม่ว่าใคร ฝ่ายไหนจะเก่งปานใด  ทนายจะมีฝีปาก  มากฝีมือแค่ไหน  ก็ไม่อาจลบล้างความเป็นจริงไปได้สักคน
   อย่าเชื่อว่าใครจะทำให้ท่านจะชนะคดี ด้วยการว่าความ ด้วยการวิ่งเต้น ด้วยการล้มคดี...เพราะนั่น เท่ากับท่านก็ไม่มั่นใจในความสุจริตในตัวของท่าน  แล้วใครจะมั่นใจแทนท่านได้  มีแต่พวกหลอกลวงทั้งนั้น 
   การช่วยเหลือให้พ้นผิดในคดี  อาจจะมีได้เพราะความนับถือสนิทแนบแน่น  อาจจะมีพระคุณต่อกันมาก่อน  แต่ท่านจะแนบแน่ไปกับทุกคนที่มีส่วนพิจารณาคดีด้วยหรือไม่  คำตอบ คือไม่มีทาง  เพราะอย่างน้อย ฝ่ายตรงข้ามของท่านเองที่จะเป็นฝ่ายจับผิดในเรื่องนี้ 
  ศาลมี 3 ศาล รวมประมาณ 9 ท่าน  โจทก์อีก โจทก์ร่วมอีก  จำเลยด้วยกันเอง  ตัวพยานอีก  ไม่รู้อีกกี่คนต่อกี่คน  ท่านทำให้พวกเขาเหล่านั้นเป็นพวกท่านและกลัวท่านได้ทั้งหมดหรือไม่  ท่านเองเป็นผู้รู้ดีครับ
  อย่าไปว่านักการเมืองใหญ่...เพราะว่า คนที่เป็นพยานไม่กล้าเบิกความตามที่เป็นจริง   เขาจะลงโทษ ก็ลงไม่ได้  ญาติคนตายก็รู้สึกเจ็บแค้น...เหล่านี้  ไม่นับว่าชนะคดีหรอกครับ  เสี่ยงตายวันตายคืน  ไม่มีความสุข  เหมือนกัน
   สำหรับกระทู้นี้จะลบหรือไม่  ก็ไม่ใช่คำตอบของความคิดที่สังคมมองถึงปัญหานี้ด้วยความจริงใจ  เพียงแต่หวังว่า นักกฎหมายและผู้อยู่ในวงการนี้ จะได้ช่วยกันทำให้มุมมองของปัญหา ถูกมอบอย่างเป็นธรรม  และไม่ใช้อารมณ์มาเป็นอาภรณ์ปิดป้องความคิดไม่ให้ออกไปสู่โลกที่แท้จริง 

   ขอสมาชิกทุกท่าน  โปรดพิจารณา
 

[A B A C U S รั ก ใ น ห ล ว ง]

 
ครับ
ผมไม่ได้อ่านเนื้อความที่ลงนะครับ
แต่ดูตรง เมา ถือปืน ยามวิกล
ยิงครับ
 

[Egle]

อ่านแล้ว ลักษณะ ทำนองนี้ ( ใช้ปืนตบ )  ส่วนใหญ่ใช้ขู่ทำร้าย ข้างเดียว (ไม่ให้สู้ ) ถ้าสู้ ยิงจริง จบ!

[montri รักในหลวง]

ขอประทานอภัยครับ  ถ้าเรามีเจตนาดี ที่จะไปพูดกับผู้ปกครองเด็กในกรณีที่เราทำร้ายเด็กไปแล้ว(โดยการใช้อาวุธปืนตบ ตบ ตบ ) เราก็ไม่น่าถือปืนเข้าไปในบ้านเขานะครับ มีพี่ๆท่านใดที่คิดจะยิงคนมือเปล่าบ้างครับ ถึงแม้ว่าลูกเราจะหัวแตกจากการที่โดนนายคนนี้ตบด้วยปืนมา  ผมคิดเอาตามสถานะการณ์น่ะครับ ไม่อิงหลักการณ์

[B1]

เห็นด้วยกันท่าน N@J@ (ที่ส่งยิ้มให้กำลังใจ) และท่าน Ro@d อย่างยิ่งครับ (ทั้งที่ไม่เคยรู้จักทั้งสองท่านนี้มาก่อน แค่แอบนิยมชมชอบในความสามารถของท่านครับ) ในชีวิตประจำวันของเรา ๆ ท่าน ๆ ทั้งหลายนั้นเกี่ยวพันกับกฏหมายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ตั้งแต่เกิดจนตายซึ่งบางทีผู้ที่ไม่ได้
เป็นผู้ใช้กฏหมายหรือศึกษากฏหมายอาจไม่รู้สึกก็ได้ ผมเองเพิ่งศึกษากฏหมายที่นิติศาสตร์ รามฯ ด้วยเห็นว่าจำเป็นต่อการดำรงชีวิตของผม    การวิพากวิจารณ์คำตัดสินของศาลหรือคำพิพากษา
เท่าที่เห็นในกระทู้นี้มีทั้งอาศัยความรู้สึกและขาดหลักกฏหมาย ซึ่งอาจก่อให้เกิดผลเสียมากกว่าผลเชิงวิชาการครับ

ด้วยความเคารพ

[นาจา™รักในหลวง]

เห็นด้วยกันท่าน N@J@ (ที่ส่งยิ้มให้กำลังใจ) และท่าน Ro@d อย่างยิ่งครับ (ทั้งที่ไม่เคยรู้จักทั้งสองท่านนี้มาก่อน แค่แอบนิยมชมชอบในความสามารถของท่านครับ) ในชีวิตประจำวันของเรา ๆ ท่าน ๆ ทั้งหลายนั้นเกี่ยวพันกับกฏหมายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ตั้งแต่เกิดจนตายซึ่งบางทีผู้ที่ไม่ได้
เป็นผู้ใช้กฏหมายหรือศึกษากฏหมายอาจไม่รู้สึกก็ได้ ผมเองเพิ่งศึกษากฏหมายที่นิติศาสตร์ รามฯ ด้วยเห็นว่าจำเป็นต่อการดำรงชีวิตของผม การวิพากวิจารณ์คำตัดสินของศาลหรือคำพิพากษา
เท่าที่เห็นในกระทู้นี้มีทั้งอาศัยความรู้สึกและขาดหลักกฏหมาย ซึ่งอาจก่อให้เกิดผลเสียมากกว่าผลเชิงวิชาการครับ

ด้วยความเคารพ