คิดเองเออเอง
....
ดูไปแล้ว ระบบกลไกของรัฐ ไม่เคยทำงานในพื้นที่นี้มากกว่า ทำให้เกิดช่องว่าง พวกก่อกวน ก็อาศัยช่องว่าง เหล่านั้นหลบซ่อนตัวอยู่ได้ เรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลาครับ
จะให้เห็นผลใน ปีสองปี คงไม่ได้ เราปล่อยปะละเลยมานาน ไม่ใช่ชาวบ้านเขาไม่อยากช่วย แต่ช่วยแล้ว เขาถูกยิงตาย เขาก็คิดหนัก จะเอาตัวเลขความสูญเสียมาวัด ก็คงยาก เพราะสมัยก่อน ก็เสียหายกันไม่น้อย แต่สื่อสารมวลชนไม่ดีพอ ไม่เป้นข่าว ไม่มีตัวเลขรวมความสูญเสียให้เรา ตกใจเล่นเท่านั้น
แม้ ชาวบ้านจำนวนมากจะมีเชื้อสายมาลายู แต่เขาก็ไม่ถึงกะขนาดมีธรรมเนียเข้มข้น แบบชาวมาเลย์ จะให้ไปอยู่กะมาเลเซีย ก็คงไม่ได้ เหมือนชาวอีสาน แม้จะคล้าย ลาว แต่ยังไงก็ไม่ใช่ ลาว
อย่าใจเสาะ สิครับ ศึกเพิ่งเริ่มต้นเอง (แต่ชนวนมันเกิดมาเป็นร้อยปีแล้ว) ผมว่า รัฐไทย เข้มแข็งมากพอนะครับ ถ้าไม่เช่นนั้น ก็จะเป็นแบบ โคโซโว , บอสเนีย ฯลฯ ไปแล้ว
เฮสบุลเลาะ เป็นเจ้าไม่มีศาล ไม่มีแผ่นดินจะอยู่เขา ยังสู้เลยครับ ส่วน ฟาต้า ก็รณรงค์ จนได้ สิทธิปกครองตนเอง
ถ้าจะถามว่าชาวบ้านเขาไม่เอากะเราแล้ว... คิดดูสิครับ ... ที่จับได้ ใครบอก ใครชี้เป้า ... เสี่ยงจะตาย ..แต่เขาก็ยอมทำ... เวลาสัมครรับราชการ ก็แห่กันไปตั้งเยอะ
พฤติกรรมของคนบางกลุ่มบางพื้นที่ เราจะไปว่าเขาก็ไม่ได้ เพราะพวกก่อกวน จะก่อเหตุในพื้นที่อิทธิพลตนเองอยู่แล้ว
หลายคนร่วมมือ เพราะเชื่อและศัทธาใน ลัทธิเหล่านั้น เราต้องแสดงให้เห็นว่าความเชื่อนั้นๆ มันไม่สัมฤทธิ์ ผลอย่างที่เขาฝันไว้หรอก เอาชนะทางความเชื่อครับ
หลายคนร่วมมือเพราะ กลไกของเรา ไม่สามารถคุ้มครองเขาได้ ไม่ได้หมายถึงว่าเขากลัวตายนะ...แต่ เขาเป็นชาวบ้านธรรมดา ... ถ้าตายไปแล้ว ลูกเมียเขา จะได้รับสิทธิช่วยเหลืออะไร เหมือนข้าราชการที่สละชีวิตในหน้าที่ไหม ? แล้วจะมีใครแทงเรื่องว่าที่เขาตาย เพราะพยายามปกป้องประเทศไหม ?
เอาเข้าจริงแล้ว มันก็สูญเสียทั้งสองฝ่ายละ ฝ่ายนั้นประเมินสถานะการณ์พลาด รีบลงมือเสียก่อนทั้งที่ปัจจัยแวดล้อมยังไม่เหมาะสม ฝ่ายเราก็ประมาท ไม่เชื่อว่าเขาจะมีศักยภาพเพียงพอ พอเรื่องมันเกิดแล้ว ก็ต้องดำเนินกลยุทธกันไปละครับ
เอาน่า สู้กันไปน่า เพิ่งจบยกหนึ่งไปเอง
