ด้วยความเคารพ...นักกฎหมายตัวจริงอาจมีความเห็นต่างออกไป..
ผมเห็นของผมอย่างนี้.....
การให้การภาคเสธ......ในส่วนที่เกี่ยวกับการถูกตั้งข้อพาพกพาอาวุธปืนฯ
คือรับในส่วนสาระข้อเท็จจริง เช่น อาวุธปืนเป็นของเราจริงได้รับอนุญาตให้มีและใช้ถูกต้อง มีเครื่องกระสุนอย่างไร เก็บ/บรรจุไว้ในที่ใด
แต่ปฏิเสธว่าไม่ได้กระทำผิดตามข้อกล่าวหา เช่น อาวุธปืนเก็บอยู่ท้ายรถไม่สามารถหยิบใช้ได้ในทันที่, ปืนถูกถอดแยกชิ้นส่วนออกจากกันอยู่, เก็บเงินสดมาหรือเคลื่อนย้ายทรัพย์สินเป็นความจำเป็นและเร่งด่วน....เป็นต้น
เมื่อให้การภาคเสธ ก็ต้องให้มีบันทึกการจับกุมบันทึก
คำให้การให้มีรายละเอียดที่เป็นคุณกับเรามากที่สุด ชื่อชั้นยศผู้เกี่ยวข้องต้องรู้ต้องบันทึกไว้
สำคัญต้องเตรียมประกันตัวในทันที....
ตั้งท่าสู้จริงผู้จับกุมอาจหมั่นใส้ หรืออาจเปลี่ยนใจก็ได้ถ้าดูแล้วว่างานนี้ไม่ได้ทั้งเงินทั้งกล่อง
บ้านเมืองเป็นอย่างนี้ จับโจรไม่ได้ จับคนสัมมาชีพง่ายกว่า
นึกถึงท่านอดีตอตร.ณรงค์ ที่สมัยนั้นท่านต้องมีหนังสือคำสั่งเวียนออกไป.....เพราะตำรวจไปทำให้ชาวบ้านเขาเดือดร้อน....
