เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันก่อนผมได้ไปเปิดดูของในโกดังเก็บของ แล้วปรากฏว่าของมันหายไปหลายรายการ เป็นพวก
อุปกรณ์ก่อสร้างที่ทำจากเหล็กชิ้นไม่ใหญ่ซึ่งผมใส่กระสอบวางเรียงไว้เพื่อสะดวกต่อการจัดเก็บ ชัวร์แล้ว... อย่างนี้สงสัย
เพลี้ยกระสอบลงแหง๋ๆ
ผมจึงออกสำรวจร่องรอยรอบๆ เห็นทางเข้าออก ดูแล้วรอยยังใหม่ แถมท่าทางจะทำกัน
เป็นล่ำเป็นสัน เดินกันทางเลื่อม มันน่าแค้นเป็นอย่างยิ่ง
จึงตัดสินใจ... อย่างนี้ต้องเอาตัวมันมาให้ได้ !!
ตกเย็นวันนั้นผม น้อง และพ่อ รวม 4 คน จึงไปดักซุ่มดูเจ้าเพลี้ย ไม่น่าเชื่อ... ผมนั่งอยู่สักครึ่งชั่วโมง ได้ยินเสียงมอเตอร์ไซด์
ขับมาจอดบริเวณจุดที่เป้าหมาย ผมภาวนาขอให้เป็นไอ้เพลี้ยเถอะ...รีบๆ มายุงรุมตรูจะแย่แล้วนะเฟ้ย เหมือนสวรรค์โปรด...
สักพักเจ้าเพลี้ยก็โผล่มา มันมุ่งตรงเข้าปีนโกดังผมโดยไม่สะทกสะท้าน ประหนึ่งเหมือนเดินเข้าบ้านตัวเอง ผมคิดในใจ...
เอาให้เต็มที่เลยนะมรึงง เดี๋ยวกรูจะรอเช็คบิลอยู่ข้างนอก
เมื่อเจ้าเพลี้ยเข้าไปแล้วพวกผมจึงแยกย้ายกัน โดยพ่อกับน้อง
ย้อนรอยไปดูจุดที่เจ้าเพลี้ยจอดรถ เผื่อจะมีพรรคพวกเพลี้ยตามมาอีก ผมอ้อมข้างโกดังไปดักทางที่เพลี้ยเดินมา
น้องอีกคนรอดักอยู่อีกด้านของโกดัง ปล่อยให้เจ้าเพลี้ยค้นของในโกดังอย่างสบายใจ เสียงรื้อค้นอย่างกับมันช็อปอยู่ในห้าง...ฮึ่มมม !!!
รออยู่พักใหญ่เจ้าเพลี้ยก็ค่อยๆ หย่อนกระสอบใบแรกลงมา แล้วหายไปอีกพักใหญ่ก็หย่อนใบที่สองตามลงมา
และมันก็หย่อนตัวตามลงมา เอาฟระ... ถึงเวลาต้องแสดงตัวแล้วตามที่ประเมินกันไว้วันนี้จับเป็นเพราะดูแล้ว
เพลี้ยไม่ติดอาวุธ ผมเดินออกจากที่ซ่อนพร้อมกับออโต 5 ในมือ ยกขึ้นประทับเล็งไปที่เจ้าเพลี้ยโชคร้ายใน
ระยะไม่เกิน 15 เมตร เจ้าเพลี้ยยืนหันข้างให้ผม พอได้ยินเสียงผมขยับตัวมันหันมองมาทางผมพร้อมกับรอยยิ้ม !?!
ผมว่ามันคงคิดในใจว่าซวยแล้วกรู!!! ยืนสบตาผ่านศูนย์ออโต 5 กันชั่วอึดใจเจ้าเพลี้ยก็ออกวิ่งทันที
ผมปล่อยนัดแรกตามหลัง ตามด้วยนัดที่สอง ด้วยความซวยหรืออย่างไรไม่ทราบได้ทางที่เจ้าเพลี้ยวิ่งไปน้องผม
ดักรออยู่แล้วพร้อมน้องคิม โกล์ด แมท ทู เสียง หยุด !!! ดังมาจากน้องผม เจ้าเพลี้ยผงะหันหลังกลับ
วิ่งย้อนไปทางเดิม ผมปล่อยนัดที่สาม สี่ ห้า ดักหน้าเจ้าเพลี้ยทันที อ้าว...ซรวยยยยแล้วไง ลูกหมด
นึกขึ้นได้... ที่เอวยังมีเจ้า 686 อยู่อีกกระบอกนี่นา นึกขึ้นได้ก็แทบจะโยนเจ้าออโต 5 ทิ้งเหมือนพระเอกในหนัง
เวลาลูกปืนหมด... แต่ช้าก่อนนี่มันเจ้าคุณปู่มรดกตรูในอนาคตนี่หว่า จึงค่อยๆ วางลงแล้วรีบวิ่งตามเจ้าเพลี้ยไปทันที
โดยมีน้องวิ่งนำไปแล้ว เจ้าเพลี้ยคงจะสาระตะแล้วคาดว่างานนี้ไม่รอดแน่ จึงถอดใจร้องบอกว่า ผมยอมแล้วครับ...
ผมยอมแล้วครับ... จากนั้นก็เป็นฉากเพลี้ยโดนสหบาทา
...จนมีสภาพดังรูป จากนั้นจึงเรียกจนท.
ให้มารับไปดำเนินคดีต่อไป วันนั้นถ้าใครมาบอกว่าเจ้าออโต 5 ถีบแรง ผมจะเถียงใจขาด เพราะรู้สึกว่ามันยิงนิ่มจริงๆ
ไม่ถีบเลยสักนิด ทั้งๆ ที่ปกติก็ยิงไปบ่นไปเหมือนกัน 555
ปล. ขอบคุณเจ้าคุณปู่ที่ยังเป็นที่พึ่งได้เสมอ 5 นัดไม่มีติดขัด
