ขอดูใบอนุญาต "โอ๊ค" พกปืน จาก ประชาชาติธุรกิจ

[KGB]

ก็อยากมีหลายๆกระบอกเหมือนคนอื่นๆครับ แต่ไม่มีตังค์เยอะอย่างเค้า แต่คงไม่อยากให้ใครเอาเรื่องส่วนตัวไปเขียนลงในหนังสือพิมพ์ แล้วให้คนทั้งประเทศวิพากษ์วิจารณ์หรอกครับ การขอมีใบอนุญาตเป็นเรื่องเหตุผลจำเป็นส่วนตัว อาจจะด้านกีฬา ด้านบันเทิง ความชอบส่วนตัวแบบสะสม ทั้งแบบเก่าๆใหม่ๆแล้วแต่จะชอบนะครับ สรุปก็คือ ขอมีให้เหตุผลและเจตนา และอย่าก้าวล้ำเขตแดน แบบนี้เป็นสุขทุกคนครับ

[51]

คดีอาชญากรรมระดับร้ายแรงในประเทศไทยส่วนใหญ่นั้นเกิดจากการใช้อาวุธปืน
ทุกวันนี้ใครอยากพกปืนต้องมายื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืน (แบบ ป.3) จากกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย
- แบบ ป.3 คือใบอนุญาตซื้อ

ก่อนหน้านี้ในช่วงรัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร มีกระแสข่าวว่า คนใหญ่คนโตในพรรคไทยรักไทยยื่นขอใบอนุญาตพกปืนกันเกร่อ
รวมถึงกระแสข่าวลือเรื่องนายพานทองแท้ ชินวัตร บุตรชายของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร
ก็ได้ใบ ป.3 ไปแล้ว ในขณะที่ชาวบ้านยื่นขอใบอนุญาตแบบเดียวกันกลับถูกปฏิเสธ เพื่อพิสูจน์ความจริง !
- น่าจะเป็น แบบ ป.12 มากกว่า

นายธนก บังผล ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ หมายเลขประจำตัวพนักงาน 470911 ได้ทำหนังสือเลขที่ ปชช.17/2549 เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2549
ถึงผู้อำนวยการสำนักการสอบสวนและนิติการ กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย
เพื่อขอให้เปิดเผยข้อมูลรายชื่อผู้ยื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืน (แบบ ป.3)
ผลการพิจารณาการอนุญาตที่นายทะเบียนอาวุธปืน กรุงเทพมหานคร
แจ้งวัตถุประสงค์ของผู้ยื่นคำร้องขอ รวมทั้งประเภท ชนิด และขนาดของอาวุธปืนที่อนุมัติ ในปี พ.ศ.2549 ทั้งหมด

ต่อมานายกำธร ถาวรสถิตย์ ผู้อำนวยการสำนักการสอบสวนและนิติการ
มีหนังสือเลขที่ มท 0307 (ศ).1/17890 ลงวันที่ 15 กันยายน 2549
ตอบปฏิเสธกลับมาอย่างสิ้นเชิง

นายกำธรอ้างว่า การขอใช้สิทธิให้เปิดเผยข้อมูลที่ผู้สื่อข่าวร้องขอนั้น
จะกระทบต่อการป้องกันรักษาความสงบเรียบร้อยและประโยชน์ของสาธารณชน
อีกทั้งอาจต้องห้ามตามมาตรา 15 และกระทบสิทธิของบุคคลตามมาตรา 24 แห่งพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ.2540
- จริงแล้วสำนักการสอบสวนและนิติการ คงตรวจสอบไม่ได้มากกว่า ว่ามีจริง ๆ กี่กระบอก
และออกใบอนุญาตไปแล้วกี่กระบอก เพราะนั้นหมายถึง รายรับ....ของทุก ๆ ฝ่าย

ไม่เพียงเท่านั้น นายกำธรยังส่งหนังสือที่ มท 0307 (ศ).1/17888
มายังบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ อ้างอิงถึงหนังสือที่ผู้สื่อข่าวส่งไปขอข้อมูล เพื่อตรวจสอบว่า
นายธนก บังผล เป็นผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจหรือไม่
มีหน้าที่ในการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับอาวุธปืนในสถานะใด หรือไม่ อย่างไร และจะนำข้อมูลไปทำอะไร

ต่อมานายธนก บังผล ได้ชี้แจงด้วยหนังสือที่ ปชช.60/2549 ต่อนายกำธรกลับไปว่า
การขอใช้สิทธิตาม พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารฯ เป็นการใช้สิทธิตามกฎหมาย
หากนายกำธรจะไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลก็ควรใช้เหตุผลตามกฎหมาย
หรือถ้าไม่ยอมเปิดเผยก็ควรไปต่อสู้กันในคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ
มิใช่มาตั้งข้อสงสัยเรื่องสถานะของผู้สื่อข่าว

จริง ๆ แล้ว ก่อนหน้าการใช้สิทธิของผู้สื่อข่าวประชาชาติธุรกิจมีผู้เคยใช้สิทธิตรวจสอบมาก่อนแล้ว

ดังปรากฏในเอกสารรายงานการประชุมครั้งที่ 21/2549 เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2549
ของคณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารสาขาสังคม
กรณีมีผู้ร้องเรียนขอให้เปิดเผยข้อมูลการออกใบอนุญาตที่นายทะเบียนอาวุธปืนได้ออกใบอนุญาตให้มีและให้ใช้ปืนแก่
"นายพานทองแท้ ชินวัตร" ว่ามีทั้งสิ้นจำนวนเท่าใด เป็นอาวุธปืนชนิดใดและขนาดใดบ้าง

มติที่ประชุมในครั้งนั้น สรุปว่าสมควรเปิดเผยข้อมูล
เพราะการเปิดเผยเป็นการแสดงถึงความโปร่งใสในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่หน่วยงานของรัฐ
มิใช่ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล และตรวจสอบว่าที่มีอาวุธปืนได้รับอนุญาตให้มีโดยถูกต้องหรือไม่

นี่เป็นเพียงหนึ่งในกระบวนการทำข่าวสืบสวนสอบสวน ซึ่งเจ้าหน้าที่ของรัฐมักอ้างเหตุการปฏิเสธไว้ก่อนเสมอ

- ไม่มีใครอยากเอามือไปซุกหีบหรอกครับ

[Hybrid Guns]

ในความเห็นส่วนตัว การเปิดเผยว่าใครมีปืนเท่าไร ขนาดใดบ้าง และ ขออนุญาตซื้อเมื่อไร ผมมองยังไงก็เป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคล ถึงใครจะอ้างมติคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารสาขาสังคม แต่มติดังกล่าวก็มีไม่ได้ครอบคลุมถึงการเปิดเผยต่อสาธารณะทางสื่อมิใช่หรือครับ

อีกประการ อย่างผมปัจจุบันมีปืนกี่กระบอก ขนาดใดบ้าง ผมก็ไม่อยากให้คนภายนอกทราบ การที่มีคนมาประกาศว่าผมมีปืนกี่กระบอก ขนาดใดบ้าง ผมก็คงไม่ยอมหรอกครับ (ในกรณีนี้ไม่สามารถรวมถึงการตรวจสอบอาวุธปืนของผู้ต้องหาที่มีคดีความอยู่ครับ เพราะเป็นการตรวจสอบเพื่อหาอาวุธปืนที่ผู้ต้องหาครอบครองอยู่) อย่าลืมนะครับ การที่มีคนเปิดเผยว่าเรามีอาวุธปืนอยู่เท่าไร ก็ย่อมทำให้ความปลอดภัยทางด้านชีวิตและความปลอดภัยของครอบครัวของเราลดลง

สื่อสารมวลชนก็มักจะอ้างเสรีภาพและการเปิดเผยข้อมูลอย่างตรงไปตรงมาโดยเจตนาบริสุทธิ์ แต่ในความเป็นจริงสื่อก็ละเมิดใครต่อใครไม่รู้เท่าไร และโดนฟ้องร้องอยู่เป็นประจำ รวมทั้งการต้องลงข้อความขอโทษอย่างที่เราเห็นอยู่ทุกวัน

และบทความข้อหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ กล่าวถึงกรณีการตรวจสอบนักข่าวว่าเป็นนักข่าวจริงหรือไม่ ผมมองว่าเป็นเรื่องสมควร ทุกวันนี้มิจฉาชีพเยอะ ตำรวจปลอม ข้าราชการปลอม นักข่าวปลอม เราก็เคยอ่านข่าวเจอ

เห็นด้วยครับ

[tOnz]

จำนวนคงไม่ใช่ประเด็นครับ มีคนที่มีปืนมากกว่าพานทองแท้หลายสิบหรืออาจจะหลายร้อยคนครับ
บางท่านมีมากกว่า 2000 กระบอก ที่มีมากกว่าร้อยกระบอกเท่าที่ผมรู้จักก็หลายคน

ประเด็นที่ควรนำมาคิดกันคือ ความเท่าเทียมในการพิจารณาและขั้นตอนในการออกใบอนุญาต มันเท่าเทียมหรือไม่
เป็นการเลือกปฎิบัติหรือไม่

ไม่ต้องถึงโอ้คหรอกครับ   แค่เท่าที่เห็นที่เป็นอยู่ในการขออนุญาต  ขอ ป.3 ก็มีการเลือกปฏิบัติเยอะแล้วครับ

[ama]

ข่าวยังไงก็ยังเป็นข่าว  เท็จจริงยังไงไม่มีใครรู้ นอกจากผู้กระทำที่รู้เอง  คนอย่างเราต้องฟังหูไว้หู  คนทุกคนต่างก็ต้องรักษาผลประโยชน์ของตัวเอง  นักข่าวถ้าไม่มีข่าวก็ตกงาน  เจ้าหน้าที่ของรัฐก็ต้องระวังตัวเองไม่งั้นก็ตกงาน  บางสิ่งบางอย่างถ้ามันเป็นผลเสียแก่ตัวเอง*****เราคงไม่อยากให้ผู้อื่นรู้เรื่องของเรา(แล้วแต่จะคิดกัน)

[p@rinya]

อาวุธปืนมีทะเบียบถูกกฎหมาย เหมือนมีรถยนต์มีทะเบียนถูกกฎหมายเหมือนกัน ใครมีมากมีน้อยอยู่ที่ฐานะการเงินจะต้องไปสนใจจับผิดกันทำไม

[Khan Thee Bae]

จากข้อมูลในนสพ.มติชนและข้อความอื่นที่แสดงมาข้างต้น
ขอแสดงข้อมูลที่ถูกต้องของหนังสือฉบับนั้นเพื่อความสมบรณ์ของเนื้อหา
เพื่อพิจารณาครับ


ตัวอย่างหนังสือฉบับนั้น

โลโก้ ประชาชาติธุรกิจ
ที่ ปชช.60/2549

วันที่ 19/09/2549

เรื่อง  การอุทธรณ์การปฎิเสธให้ข้อมูลการออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน
เรียน  ผู้อำนวยการสำนักการสืบสวนและนิติการกรมการปกครอง

สิ่งที่ส่งมาด้วย
1.สำเนาหนังสือที่ปชช.17/2549เรื่องการขอให้เปิดเผยข้อมูลการขอใบอนุญาตอาวุธปืน
2.สำเนาหนังสือที่ มท.0307(ศ).1/17890เรื่องขอให้เปิดเผยข้อมูลข่าวสารของทางราชการ

           ตามที่ข้าพเจ้านายธนก บังผล ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ ได้ส่งหนังสือที่ ปชช.17/2549  เรื่องขอให้เปิดเผยข้อมูลการขอใบอนุญาตอาวุธปืน เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2549 (ตามที่ได้แนบสำเนาหนังสือที่ ปชช.17/2549)นั้น
            ต่อมาสำนักการสอบสวนและนิติการได้ส่งหนังสือที่ มท.0307(ศ)1/17890 ลงวันที่ 15 กันยายน 2549  ปฎิเสธอย่างชัดเจนที่จะเปิดเผยข้อมูลดังกล่าว ซึ่งข้าพเจ้าเห็นว่า
           
           1. สำนักการสอบสวนและนิติการ ไม่มีสิทธิที่จะขอข้อมูลเพิ่มเติม เนื่องจากกฎหมายไม่ได้กำหนดให้มีอำนาจและข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องส่งข้อมูลใดๆที่ท่านร้องขอเพิ่มเติมเพื่อพิจารณา
           
           2. จากการตรวจสอบรายงานบันทึกการประชุมคณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารสาขา
การบริหารราชการและแผ่นดินและการบังคับใช้กฎหมาย(คณะที่3)ครั้งที่ 21/2549 เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน
2549 พบว่าสำนักการสอบสวนและนิติการมีแนวโน้มเลือกปฎิบัติไม่มีหลักเกณฑ์แน่นอนในการออกใบ
อนุญาตโดยเฉพาะการออกใบอนุญาตให้กับผู้ที่เกี่ยวข้องทางการเมือง
             
            ข้าพเจ้าขออุทธรณ์การไม่เปิดเผยข้อมูลของสำนักการสอบสวนและนิติการ โดยจะทำหนังสือไปยัง
ประธานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการ เพื่อใช้สิทธิตาม พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารฯต่อไป

                                                                                       ขอแสดงความนับถือ

                                                                                            นายธนก บังผล
ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ
โทร***************

[divo]

นักข่าวละเมิดสิทธิ์คนอื่นทังนั้นผมเห็นด้วย

[Khan Thee Bae]

1.สำเนาหนังสือที่ปชช.17/2549เรื่องการขอให้เปิดเผยข้อมูลการขอใบอนุญาตอาวุธปืน

จากหนังฉบับนี้  ถูกส่งไปถึงหน่วยงานที่มีหน้าที่พิจารณาการออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธ
ปืนในเขตกรุงเทพ  โดยใช้กระดาษหัวจดหมายของหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ และอ้างอิง
ถึงการดำรงตำแหน่งเป็นผู้สื่อข่าวของหนังสือพิมพ์   ต่อมาได้ถูกร้องขอให้แสดงสถานะการมีหรือดำรงตำแหน่งหน้าที่อยู่จริง  เพื่อป้องกันการสวมรอยแอบอ้าง  และต่อมาได้ถูกปฎิเสธการแสดงตัวตน  ตามข้อความด้านล่าง

   ( สำนักการสอบสวนและนิติการ ไม่มีสิทธิที่จะขอข้อมูลเพิ่มเติม เนื่องจากกฎหมายไม่ได้กำหนดให้มีอำนาจและข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องส่งข้อมูลใดๆที่ท่านร้องขอเพิ่มเติมเพื่อพิจารณา)

[Khan Thee Bae]

จากประเด็นข้างต้น  เรื่องของการมีและใช้อาวุธปืนกฎหมายบัญญัติไว้ว่า  ทุกคนมีสิทธิ์
มีและใช้    ภายใต้ขอบเขตของการได้รับอนุญาตโดยถูกต้องตามกฎหมาย

เรื่องของโอ๊คหรือใครก็ตาม   ที่มีความต้องการมีอาวุธปืน  และได้รับอนุญาตให้มีและใช้
และเป็นการนำเข้าหรือหาซื้อโดยช่องทางที่ถูกต้อง   ไม่น่าจะนำมาเป็นประเด็นว่ามีมาก
หรือน้อยกระบอก    เร็วหรือช้า   สถานะของบุคคลนั้นๆต่างหาก

ส่วนเรื่องของการเอื้ออำนวยให้เร็วขึ้นหรือช้าลงนั้น  มันเป็นอีกส่วนหนึ่งที่เป็นจริงในสังคมไทย

[tOnz]

นักข่าวก็เงี้ยครับ อ้างว่าเป็นสื่อ ใครทำงานข้างในเกี่ยวกับสื่อจะรู้ดี  มหาลัยบางแห่งที่สอนมา มีพูดด้วยว่านักข่าวเป็นอภิสิทธิ์ อีก ระดับนึง    ได้ยินแล้วทุเรศจัง

[ออด]

      ผมว่าหากจะขอดูเฉพาะจำนวนที่มีผู้มายื่นขอ (ป.1 เฉพาะที่ขอพกพา), จำนวนที่ได้รับการอนุญาตให้พกพา (ป.12) และจำนวนกระบอกของอาวุธปืนแต่ละขนาดที่อนุญาตแล้ว แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วมั่ง คงไม่ต้องถึงขั้นให้เปิดเผยชื่อผู้ขอหรอก

[โจ]

ขอบคุณคุณหมึกดำสำหรับ จดหมายดังกล่าว

นายธนก บังผล ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ หมายเลขประจำตัวพนักงาน 470911 ได้ทำหนังสือเลขที่ ปชช.17/2549 เมื่อวันที่ 8 กันยายน 2549 ถึงผู้อำนวยการสำนักการสอบสวนและนิติการ กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย เพื่อขอให้เปิดเผยข้อมูลรายชื่อผู้ยื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืน (แบบ ป.3) ผลการพิจารณาการอนุญาตที่นายทะเบียนอาวุธปืน กรุงเทพมหานคร แจ้งวัตถุประสงค์ของผู้ยื่นคำร้องขอ รวมทั้งประเภท ชนิด และขนาดของอาวุธปืนที่อนุมัติ ในปี พ.ศ.2549 ทั้งหมด

ถ้าเกิดคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการ ให้เปิดเผยข้อมูลชื่อผู้ยื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืนได้ งานนี้เกิดมีผู้ใดผู้หนึ่งมีชื่อเป็นผู้ยื่นขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืนหลายใบ สงสัยคงโดนเปิดเผยกันก็คราวนี้แหละครับ นักข่าวบ้านเราใหญ่เสมอ ทำอะไรก็ได้ ไม่ผิด แถมยังอ้างได้ด้วยว่า สำนักการสอบสวนและนิติการ ไม่มีสิทธิที่จะขอข้อมูลเพิ่มเติม เนื่องจากกฎหมายไม่ได้กำหนดให้มีอำนาจและข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องส่งข้อมูลใดๆที่ท่านร้องขอเพิ่มเติมเพื่อพิจารณา ผมก็ไม่เห็นกฏหมายข้อไหนกำหนดให้นักข่าวมีอำนาจขอข้อมูลจากใครก็ได้โดยไม่ต้องเปิดเผยเหตุผลขอการหาข้อมูล ยิ่งใหญ่จริงๆครับ

อะไรผมก็เห็นแต่สื่อร้องให้เสรีภาพกับสื่อ ให้สื่อมีอำนาจในการตรวจสอบ แต่การที่สือละเมิดบุคคลผู้อื่นบ้าง ผมก็ไม่เห็นสื่อจะร้องให้ปกป้องเสรีภาพของประชาชน และ สิทธิส่วนบุคคลของประชาชนบ้างเลย อยากให้กฏหมายเราคุ้มครองประชาชนที่โดนสื่อกระทำบ้าง ไม่ใช่แค่ขอโทษกรอบเล็กๆในหนังสือพิมพ์ก็เป็นอันจบกัน ผมว่าไม่เป็นธรรมครับ

เรื่องฟ้องร้องถ้ามีบุคคลหนึ่งบุคคลใด เผยแพร่การครอบครองอาวุธปืนของเรา เราคงต้องฟ้องกรมการปกครองเพราะเป็นผู้ให้ข้อมูล คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของทางราชการในฐานะผู้ร่วมรับผิดชอบการให้ข้อมูล หนังสือพิมพ์และนักข่าวเป็นผู้เผยแพร่ข้อมูล ซึ่งข้อมูลดังกล่าวถือว่าเป็นข้อมูลส่วนตัวที่กระทำระหว่างบุคคลกับองค์กรนั้นๆ และ ถ้าการลงข้อความใดๆมีข้อบิดเบือนจากข้อเท็จจริง ก็คงต้องฟ้องข้อหาหมิ่นประมาท และ อื่นๆแล้วแต่ข้อความดังกล่าวมีส่วนทำให้เสียหายเรื่องใดบ้าง

[andaman]

เกลียดจังพวกนักข่าวที่ชอบอ้างตัวว่าเป็นสื่อมวลชน  แล้วชอบละเมิดสิทธิของคนอื่น   เขียนข่าว สร้างข่ายบ่อยๆครั้งทำเพื่อขายข่ายเพื่อธุรกิจ  จนลืมนึกถึงความถูกต้อง

[Don Quixote]

นักข่าวจะอยากรู้ไปทำไม? รู้แล้วก็ช่วยเรียกร้องให้เท่าเทียมกันก็แล้วกัน อย่างเราๆ มีคุณสมบัติตาม พรบ. ครบเหมือนกับคนที่มีหลายกระบอก/หลายแบบ ก็ต้องขออนุญาตได้เท่าๆ กัน อิ อิ