ขออนุญาต..ตอบความจริงเท่ารู้และขอตอบ ณ.เวปอวป. ซึ่งเป็นเวปเปิด เท่าที่กระทำได้...ครับ
1.ตัวตนผมนั้น..เป็นคนกรุงเทพฯโดยกำเหนิดและผ่านช่วงวิกฦต 16ตุลาคม2516 เมื่ออายุ20ปี ซึ่งโหดร้ายมากได้เข้าทำงานต้นปี2517(เม.ย.)ที่บ.ณี่ปุนย่าน สมุปราการ แล้วได้มีโอกาสเรียนเพิ่มเติมจนปัจจุบันอายุ53ปี มีตำแหน่งเป็นผู้จัดการ ครับ รายได้ 70-80K/เดือนและโบนัสประมาณ 6-7เท่า/ปี..เมื่อ2ปีที่แล้วบริษัทของผมซึ่งชอบการช่วยเหลือสังคมได้ส่งผมไปอบรมชมรมฯจากนั้นผมก็มีโอกาสช่วยเหลือสังคมโดยเฉพาะปัญหายาเสพติดทั้งในและนอกโรงงานตลอดจนย่านสลัมด้วย..ท่านปิ๊กและเพื่อนๆที่เป็นตัวแทนได้เห็นรูปภาพและเข้าใจดี นี่คือความจริงประการแรก ครับ
2บัตรประจำตัวจนท.และใบขออนุญาตพกพาอวป.นั้น เนื่องจากทางชมรมฯดำเนินงานควบคุมและปราบปรามยาเสพติดในโรงงานได้ผล100%และสุ่มตรวจเป็นประจำทุกเดือนและต่อเนื่อง ตามมาตราฐานของชมรมฯเป็นจำนวนมาก ทางผู้บริหารระดับสูงของชมรมฯจึงมีความเป็นห่วงคฌะกรรมการบริหารชมรมฯเกี่ยวกับผู้มีอิทธิพลค้ายาเสพติดทั้งหลายจะทำร้ายจึงจัดหาให้มีเอกสารการพกพาอาวุธตามความสมัครใจโดยเลขาฯของชมรมฯเป็นผู้สำรวจแต่ไม่ได้แจ้งจำนวนเงินให้ชัดเจน
*** ผลมีบัตรและใบพกพาเหลือจำนวนครึ่งหนึ่ง(พวกเจ้าของบริษัทและMD.ไม่มีปัญหาแต่ผจก.ส่วนใหญ่มีเงินไม่พอค่าสมัคร)...ปัญหาใหญ่...ตามมา ครับ..โคต้า..ปรติแถบจะไม่เปิดให้ แล้วเหลือจะทำอยางไรดี?
ก็คืนสิครับ พี่นำมาขายแบบนี้มันผิดวัตถุประสงค์นะครับ..................พี่กำลังนำของที่เขาให้มาโดยเจตนาบริสุทธิโดยการ
1.ผจก.บริษัท ท่านเหล่านี้ได้ช่วยงานหรือไม่หากใช้ พี่ก็ควรจะนำใบที่ว่านี้มอบให้กับท่านเหล่านั้นไป
2.ถามต่อว่าเหตุใดจึงต้องเรียกเก็บเงินค่าสมัค เงินเหล่านี้เมื่อเก็บแล้วนำไปที่ไหน ใบเสร็จมีหรือไม่
3.เมื่อผู้บริหารระดับสูงเป็นห่วงแต่พี่นำมาขายแบบนี้ก็สรุปว่าหากบุคคลที่ไม่มีเงินค่าสมัคเขาไม่มีคุณค่าหรือไม่สมควรพกปืนเพื่อป้องกันตัวใช้หรือไม่
4.เจตนาคือให้กลุ่มที่เข้าช่วยเหลือตรวจ , สุ่มตรวจ อย่างต่อเนื่องและอาจโดนผู้ค้ายามุ่งร้ายทำร้ายเอา ดังนั้นบุคคลภายนอกที่มิใช้ และได้ใบที่ว่านี้มาก็ย่อมผิดเจตนา
ขอฝากคำถามเหล่านี้ให้พี่ตอบด้วยครับ
ขอบพระคุณมาก ๆ ครับที่เข้ามาชี้แจง
