ขออนุญาต..ตอบความจริงเท่ารู้และขอตอบ ณ.เวปอวป. ซึ่งเป็นเวปเปิด เท่าที่กระทำได้...ครับ
1.ตัวตนผมนั้น..เป็นคนกรุงเทพฯโดยกำเหนิดและผ่านช่วงวิกฦต 16ตุลาคม2516 เมื่ออายุ20ปี ซึ่งโหดร้ายมากได้เข้าทำงานต้นปี2517(เม.ย.)ที่บ.ณี่ปุนย่าน สมุปราการ แล้วได้มีโอกาสเรียนเพิ่มเติมจนปัจจุบันอายุ53ปี มีตำแหน่งเป็นผู้จัดการ ครับ รายได้ 70-80K/เดือนและโบนัสประมาณ 6-7เท่า/ปี..เมื่อ2ปีที่แล้วบริษัทของผมซึ่งชอบการช่วยเหลือสังคมได้ส่งผมไปอบรมชมรมฯจากนั้นผมก็มีโอกาสช่วยเหลือสังคมโดยเฉพาะปัญหายาเสพติดทั้งในและนอกโรงงานตลอดจนย่านสลัมด้วย..ท่านปิ๊กและเพื่อนๆที่เป็นตัวแทนได้เห็นรูปภาพและเข้าใจดี นี่คือความจริงประการแรก ครับ
2บัตรประจำตัวจนท.และใบขออนุญาตพกพาอวป.นั้น เนื่องจากทางชมรมฯดำเนินงานควบคุมและปราบปรามยาเสพติดในโรงงานได้ผล100%และสุ่มตรวจเป็นประจำทุกเดือนและต่อเนื่อง ตามมาตราฐานของชมรมฯเป็นจำนวนมาก ทางผู้บริหารระดับสูงของชมรมฯจึงมีความเป็นห่วงคฌะกรรมการบริหารชมรมฯเกี่ยวกับผู้มีอิทธิพลค้ายาเสพติดทั้งหลายจะทำร้ายจึงจัดหาให้มีเอกสารการพกพาอาวุธตามความสมัครใจโดยเลขาฯของชมรมฯเป็นผู้สำรวจแต่ไม่ได้แจ้งจำนวนเงินให้ชัดเจน
*** ผลมีบัตรและใบพกพาเหลือจำนวนครึ่งหนึ่ง(พวกเจ้าของบริษัทและMD.ไม่มีปัญหาแต่ผจก.ส่วนใหญ่มีเงินไม่พอค่าสมัคร)...ปัญหาใหญ่...ตามมา ครับ..โคต้า..ปรติแถบจะไม่เปิดให้ แล้วเหลือจะทำอยางไรดี?
อ่านดูแล้ว ขอแสดงความเห็นหน่อย
...........................................................
............
ข้อความที่หนึ่ง 1.ตัวตนผมนั้น..เป็นคนกรุงเทพฯโดยกำเหนิดและผ่านช่วงวิกฦต 16ตุลาคม2516 เมื่ออายุ20ปี ซึ่งโหดร้ายมากได้เข้าทำงานต้นปี2517(เม.ย.)ที่บ.ณี่ปุนย่าน สมุปราการ แล้วได้มีโอกาสเรียนเพิ่มเติมจนปัจจุบันอายุ53ปี มีตำแหน่งเป็นผู้จัดการ ครับ รายได้ 70-80K/เดือนและโบนัสประมาณ 6-7เท่า/ปี..เมื่อ2ปีที่แล้วบริษัทของผมซึ่งชอบการช่วยเหลือสังคมได้ส่งผมไปอบรมชมรมฯจากนั้นผมก็มีโอกาสช่วยเหลือสังคมโดยเฉพาะปัญหายาเสพติดทั้งในและนอกโรงงานตลอดจนย่านสลัมด้วย..ท่านปิ๊กและเพื่อนๆที่เป็นตัวแทนได้เห็นรูปภาพและเข้าใจดี นี่คือความจริงประการแรก ครับตามนี้เป็น"ประวัติ"ส่วนตัวของคุณ คนอื่นก็มีประวัติเหมือนกัน
ดังนั้นจึงไม่แปลก
ที่แปลกคือทำไมชอบอ้างคนอื่นด้วย
เครดิตของคุณเองไม่พอหรือ
...........................................................
.........
ข้อความที่สอง2บัตรประจำตัวจนท.และใบขออนุญาตพกพาอวป.นั้น เนื่องจากทางชมรมฯดำเนินงานควบคุมและปราบปรามยาเสพติดในโรงงานได้ผล100%และสุ่มตรวจเป็นประจำทุกเดือนและต่อเนื่อง ตามมาตราฐานของชมรมฯเป็นจำนวนมาก ทางผู้บริหารระดับสูงของชมรมฯจึงมีความเป็นห่วงคฌะกรรมการบริหารชมรมฯเกี่ยวกับผู้มีอิทธิพลค้ายาเสพติดทั้งหลายจะทำร้ายจึงจัดหาให้มีเอกสารการพกพาอาวุธตามความสมัครใจโดยเลขาฯของชมรมฯเป็นผู้สำรวจข้อความนี้ เป็นเรื่องภายในของชมรมนั้นๆ
ไม่เห็นจะเกี่ยวข้องกับสมาชิกอวป.ที่ไม่ได้อยู่ในชมรมนี้
...........................................................
................
ข้อความที่สามแต่ไม่ได้แจ้งจำนวนเงินให้ชัดเจนอ้าว ก็คุณบอกเองใช่ไหมว่า 35000บาท
แล้วมาชี้แจงในนี้ว่าทางชมรมไม่แจ้งจำนวนเงินชัดเจน
แสดงว่ากำหนดเอง คิดเอง บวกเอง หรือเปล่า
...........................................................
..................
ข้อความที่สี่ผลมีบัตรและใบพกพาเหลือจำนวนครึ่งหนึ่ง(พวกเจ้าของบริษัทและMD.ไม่มีปัญหาแต่ผจก.ส่วนใหญ่มีเงินไม่พอค่าสมัคร)...ปัญหาใหญ่...ตามมา ครับ..โคต้า..ปรติแถบจะไม่เปิดให้ แล้วเหลือจะทำอยางไรดี?แสดงว่ารู้ว่าต้องจ่ายเงินซื้อบัตรนี้แพง
แล้วในข้อความที่แล้วบอกว่าไม่ได้จำนวนเงินชัดเจน
แต่จริงๆก็คือ 35000บาท
หลายคนเลยไม่จ่าย
จำนวนยอดที่ให้มาเลยเหลือ
ครั้นจะคืนก็เสียดายเพราะไม่ค่อยจะมีให้
ก็เลยเอามาขายคนนอกชมรมเสียเลยในราคาใบละ 35000บาท
แล้วยังมีหน้ามาถามอีกว่าให้ทำยังไง
ถ้าเป็นโควต้าจริงเหลือก็คืนเขาไปสิ
เอามาขายข้างนอกแพงๆ
มันส่อชัดๆ
...........................................................
...........
เรียนคุณคนที่ชี้แจงที่ไม่น่าเคารพ
คำกล่าวชี้แจงของคุณยังไม่กระจ่างชัดเลย
ดูติดๆขัดๆและคลุมเครือชอบกล
คุณบอกว่าทางนั้นเขาให้โควต้าบัตรพกปืนแก่ชมรมมาจำนวนหนึ่ง
แต่หลายคนในชมรมไม่จ่าย หรือไม่เอาด้วย
เพราะแพงไป(ใบละ35000บาท)
โควต้าเลยเหลือ
คุณเลยเอามาเสนอขายให้คนนอกชมรมเสียเลย
แล้วแพงมากด้วย กับแค่กระดาษ2-3ใบ
ถ้าเรื่องนี้เป็นจริงกรณีมีการให้โควต้าชมรม
ผมขอถามคุณว่า
คุณเอามาขายคนนอกชมรมได้อย่างไร
ขายแพงถึง35000บาท
ไม่ผิดข้อตกลงกับที่เขาให้โควต้ามาหรือ?
ชมรมเขารับรู้หรือเปล่าที่คุณเอามาเสนอขายคนนอกชมรม
ผมถามคุณแค่นี้ก่อน เอาเฉพาะเรื่องโควต้ากับเรื่องเอามาขายคนนอกชมรมก่อน
นี่ยังไม่ได้ถามเรื่องความถูกต้องทางกฏหมายนะครับ
กรุณาตอบให้ชัดเจนกว่านี้
อย่าทำเป็นก๊อกๆแก๊กๆแบบเด็กฝึกงานหัดเขียนหนังสือ
รออยู่