อิ อิ .... ของผมมันเป็นมุมกลับ ให้ลูกสอนเราบ้างครับลุงปู......
เล่าต่อ...........
เรียนจนจบปี๔ แม้ไม่ถึง๓ แต่วิชาวิศวกรรมหลักเขาเอาได้
ผมเชียร์ให้ต่อป.โทวิศว เขาไม่เอา บอกเบื่อ
เริ่มงานกับบริษัทข้ามชาติสัญชาติญี่ปุ่น
ผมถือว่าเขาได้เรียนรู้เรื่องวินัยและวัฒนธรรมการทำงานของญี่ปุ่น ไปได้ดีพอควร
แต่สุดท้ายมาบอกจะบวชให้แม่พ่อสักพรรษา งานชั่งมันลาออกซะ
สึกแล้วว่ากันใหม่ ...... เอาวะ คนจะบวช อนุโมทนา
บวชมา๑พรรษา สึกมาบอก...พ่อ ช่วยส่งเรียนต่อนะ
ก็มาสอบภาษา-ความถนัดจะเรียนโทพาณิชย์อินเตอร์ต่อที่จุฬา
สอบคัดเลือกได้แล้วรอเปิดเรียน
ช่วงนั้นว่างก็สมัครสอบหางานเล่นๆแก้เหงา มีรัฐวิสาหกิจที่เคี่ยวๆ
กำหนดเกณฑ์สูงรับคนไม่ได้หลายรอบ ลูกชายสอบได้เป็นที่สอง
ผมบอกเฮ้ย....ต้องเอา ต้องทำ ...... ต่อแถวแร็งก์กิ้งแบบนี้
มีสิทธิไปถึงเป็นผู้ว่าการ ตกลงสละสิทธิเรียนป.โท รายงานตัวเข้าทำงาน
ทำงานไป๑ปี ปีกหางเริ่มออก ก็รู้ลู่ทางมากขึ้น มาสอบเรียนMBAจุฬา
เที่ยวนี้สอบคัดมา เล่นภาคปกติซะเลย เรื่องเรียนพ่อมีหน้าที่จ่ายอยู่แล้ว
สองปีไม่ถึงสามแสน ประหยัดกว่าอินเตอร์แยะ....สบายกระเป๋าพ่อมัน
ความที่เลิกกับแฟนที่คบกันมาหลายปี
ตอนจะไปเรียนโทอินเตอร์ก็เตรียมจะเกี่ยวก้อยกันไป
กลายเป็นลูกฮึด ต้องจบMBAภาคปกติตามเวลา
ทั้งๆที่ต้องฝากงานแลกเวรเพื่อไปเรียน ....
.....my son can เออ เก่งเว้ย ..... จบจนได้
ผมบอกลูกว่าเรียนMBA ให้รู้ว่าธุรกิจเขาคิดเขาทำอย่างไร
แต่อย่าเชื่อ อย่าเอามาเป็นชีวิต ดูท่าว่าจะเชื่อแฮะ........
ทำแบบพ่อมัน สุขนิยม บนความพอเพียง
มาถึงตรงนี้แล้ว ถึงได้รู้ว่า ...... เดินมาผิดทาง

55555 ยายสนับสนุน " แนวคิด " ของพี่ธำรง อ่ะ ฮา

บางทีก็เป็นเรื่อง เหมือนกัน " ลูกชอบ แต่พ่อไม่ชอบ " เนี่ยะ ฮา
เหมือนหนังไทย ยังงัยยังงั้น เหมือน " แม่สามี กับ ลูกสะใภ้ " อ่ะ ฮา

ความจริง ถ้า "ครอบครัว พร้อม " ไม่เดือดร้อนอะไร ฮา
ยายก็จะ "สานความคิด " ของเขา แบบพี่ธำรง บอกอ่ะ ฮา
ตอนนี้ ถ้าเขาได้ทำ สิ่งที่เขาคิด ชอบ ไม่ผิดศีลธรรม ฮา
ทุกอาชีพ " เดินได้ " ด้วยตัวของเขาเอง ทำแล้วมีความสุข อ่ะ ฮา
ยายชมน้องเขาอ่ะ เดินมาบอก " พ่อ ผมบวช " น๊าาา ฮา

55555 ท่าทาง มี " แผนสอง " เตรียมแผนสำรอง แหง๋ แก๋ อ่ะ ฮา 55555
