ผมเข้าวัด(คริสต์)ทุกวันอาทิตย์ครับ ส่วนการเข้าถึงธรรมจากคำเทศนา(ในแต่ละสัปดาห์) อยู่ที่ภาวะร่างกายของแต่ละสัปดาห์ครับ อาทิเช่น อ่อนเพลีย ร้อน หรือ เหล่ไปที่อื่น แต่หากร่างกายปกติ ก็จะซึมซับทุกอาทิตยครับ ออกจากวัดวันอาทิตย์(ช่วงบ่าย) หากเป็นช่วงต้นเดือน ตบท้ายด้วยยิงปืนครับ หากกลางเดือน ตบท้ายด้วยพารุ่นน้องไปดูหนัง(หรือกิจกรรมอื่นๆ) หากเป็นปลายเดือน กลับบ้านนอนลูกเดียวครับผม
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
ดีจังครับมีโอกาสได้เข้าวัด ( คริสต์ ) บ่อยๆ ผมนี่แย่เลยครับที่อยุธยามีวัดเป็นพัน แต่ผมยังไม่ค่อยมีโอกาสไป
น้านัทธพล อย่าคิดอย่างนั้นเลยครับ ผมเองคนบาปหนาตัวจริงเลย(ทั้งกิเลส ทั้งตัณหา) ก็เพราะตนเองรู้ตัวว่าบาปหนาไงครับ เลยเขาวัดบ่อยๆ(จริงๆเป็นกิจกรรมที่ผมชอบ รองจากยิงปืนและแทะโลมสาว) ได้ฟังเทศนา ได้ร้องเพลง ได้ปรึกษาปัญหากับบาทหลวง ผมว่ามีความสุขกว่ากลุ้มใจแล้วไปนั่งจิบเบียร์หรือฟุ้งซ่านง่ะครับ
จริงๆแล้วผมบาปหนาครับ แต่อาศัยว่ากฎศาสนาบังคับ(แต่ตนเองเต็มใจปฎิบัติ เพราะมีความสุข)ว่าต้องร่วมมิซซา ฟังเทศนา และรับศีลมหาสนิท อย่างน้อยที่สุดอาทิตย์ละครั้ง(มักจะเป็นวันอาทิตย์) ครับผม แต่จริงๆสมัยเรียนมหาลัย เข้าวัด ร่วมมิซซาทุกวันตอนเย็นหลังเลิกเรียนครับ(หากไปส่งสาว หรือเดทกับสาว ก็จะเว้นไป)
คุณน้านัทธพล อยู่อยุธยาหรือครับ เอาไว้ผมกลับเมืองไทย หลานคงได้เจอน้าครับ เพราะชอบไปเที่ยวมากที่กรุงเก่าของสยามประเทศ ว่าจะไปยิงปืน ตบท้ายด้วยร่วมมิซซา(วัดนักบุญโยเซฟ อยุธยา คือวัดโรมันคาทอลิก แห่งแรกของสยามประเทศ)ครับผม
ขอพระอวยพรน้านัทธพล และพี่น้องทุกท่านครับผม
