ลูกเงาะที่ไหนก็มีขน
ลูกเงาะผมก็มี......

ผมกลัวทากดูดเลือดกะเห็บครับ
อันแรกเห็บเหมือนท่านหมอรุทและท่านโทน
จากประสบการณ์เดินป่า ชอบมาฝังตัวอยู่หลังกกหู
เวลาดูดเลือดเขาปล่อยสารอะไรก็ไม่ทราบ คนโดนกัดตะครั่นเนื้อ ตะครั่นตัว ขนลุก
อยู่ตลอดเวลา ป่วยนอนซมเลย
ส่วนทากใกล้ชิดกะผมมาก ตัวที่แสบที่สุด เกาะแล้วเข้าไปอยู่หลังนาฬิกาข้อมือดูดเลือดจน
ตัวโป่งพองออกมาจากด้านหลังนาฬิกานั่นแหละ ถึงได้รู้ มันอิ่มไปแล้ว
ถอดนาฬิกา เอาไฟแช็คลน โดนไฟแป๊บเดียวพวกก็ทิ้งตัวลงพื้น ผมตามไปเผาต่อ ด้วยความแค้น.....
อ้อ...บางที ทากก็มีข้อดีเหมือนกัน เวลามีคณะทัวร์ป่าแถวๆ อช.
นักท่องเที่ยวสาวๆ มักชอบใส่กางเกงขาสั้นเดินป่า...นัยว่าสบายดี...
ทากจอมเจ้าชู้ยืดตัวจากใบไม้ข้างทางเกาะติดบริเวณเข่า แล้วคืบคลานขึ้นบน.....
พอมันมุดเข้าไปใต้ขากางเกง....
ผมก็เพิ่งเห็น...

เลยร้องตะโกนบอกน้องคนนั้นว่า" เอ้อ..ทากเข้าไปในขากางเกงครับ"
แค่นั้นแหละ วงเกือบแตก ร้องกรี๊ด..แล้วถลกขากางเกงขึ้น หาทากกันให้วุ่น.....
"ไหน ไหน อยู่ไหน......"
เอ้อ...ว่าแล้วก็เล่าให้เป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้หญิงชอบเดินป่าครับ