ต่อหน้ามะพลับ...ลับหลังตะโก

ต่อหน้ามะพลับ...ลับหลังตะโก


คำพังเพยที่ว่า “ ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก ” นั้นเปรียบถึงคนที่เมื่ออยู่หน้าคนอื่นแล้วทำดี พูดดีด้วย แต่ลับหลังก็แสดงออกตรงกันข้าม คนเหล่านี้ในสังคมเรามีพบเห็นได้ทั่วๆ ไปซึ่งพวกเขาอาจเป็นญาติน้องเพื่อนพ้องกัน หรือคนรู้จักกันทั้งใกล้ชิดและผิวเผิน นักจิตวิทยาบอกว่าคนมีลักษณะดังเช่นนี้ เป็นเพราะมีความรู้สึกที่มีปมด้อยในตนเองอาจจะเรียน ทำงานไม่เก่ง มีความสามารถไม่เท่าเทียมคนอื่นๆ จึงเกิดความรู้สึกอิจฉาริษยา แต่ไม่สามารถแสดงออกได้โดยตรง นอกจากนี้อาจเป็นผลจากการเลียนแบบผู้ที่เลี้ยงดู เช่น พ่อ แม่ หรือผู้ที่มีอิทธิพลในการหล่อหลอมบุคลิกภาพที่ทำให้บุคคลรุ่มร้อนไม่พอใจที่เห็นคนอื่นได้ดีกว่าตนแต่ความริษยาเป็นความประสงค์ร้ายมุ่งทำร้ายผู้ที่ดีกว่าตน เพราะฉะนั้นคนที่มีลักษณะดีต่อหน้าก็อาจจะมีความอิจฉา ริษยาและความรู้สึกเป็นปมด้อยรวมๆ กันวิธีที่จะทำให้ความรู้สึกของตนเองดีขึ้นง่ายๆ แบบไม่ลงทุนมาก ก็โดยพูดถึงคนที่อิจฉา ริษยา ให้ได้รับความเสียหาย บางครั้งอาจจะไม่รุนแรง เพียงแค่ใช้ถ้อยคำเล็กๆ ฟังแล้วพอเจ็บๆ คันๆ ถ้าคนอื่นที่ฟังไม่รู้ข้อเท็จจริงที่อาจเชื่อและมีทัศนคติต่อคนที่กล่าวถึงในทางลบได้


ทุกวันนี้สภาพการดำเนินชีวิตของคนเราก็แย่พออยู่แล้ว ถ้าหากต้องมาเจอกับพฤติกรรมของคนที่ไม่มีความจริงใจให้กับคนอื่น เมื่อมีโอกาสก็คอยจะพูดร้ายหรือเสื่อมเสีย ก็คงจะทำให้เสียสุขภาพจิตไม่มากก็น้อย จึงอยากเตือนให้ท่านที่เจอกับปัญหาอย่างนี้ จงคอยเตือนตัวเองให้มีสติ ทำจิตใจให้มั่นคง ไม่หวั่นไหวในสิ่งที่เรารับรู้มา คิดเสียว่าอย่างน้อยๆ ก็มีประโยชน์ต่อตัวเรา ที่ได้มีโอกาสสำรวจตัวเองว่าเป็นอย่างที่เขาพูดหรือเปล่า ถ้าหากเป็นเหมือนเขาพูด ก็จะได้ปรับปรุงตัวเอง เปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าหากไม่เป็นเหมือนเขาพูดก็จงยืนยันความดี ความเป็นตัวของตัวเองเอาไว้ อย่าท้อแท้หมดกำลังใจไปกับคำพูดของคนที่น่าสงสารและมีปมด้อยเหล่านั้น จงให้อภัย ยังคบและจริงใจกับเขาต่อไปเถิด เพราะถ้าขาดเราเขาก็อาจไม่มีญาติพี่น้องหรือเพื่อน จงคบในส่วนที่ดีของเขา คิดเสมอในโลกนี้ไม่มีใครดีเลิศสมบูรณ์แบบ แม้แต่ตัวเราแล้วเราจะมีความสงบสุขทางใจ หวังว่าสักวันผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเขาจากการที่ใช้คำพูดไปทำร้ายคนอื่น จะทำให้เขาได้คิดและปรับเปลี่ยนตัวเองได้ เพราะฉะนั้นคบกับใครขอให้มีความจริงใจ และก็ทำใจไปด้วย เพราะจิตมนุษย์นี้ไซร้ยากแท้หยั่งถึง ลองย้อนสำรวจตัวเองดูซิว่าเราเป็นคนสองหน้ากับคนอื่นหรือเปล่า ถ้าเข้าข่ายแล้วละก็ ลองขุดข้นหาแรงอิจฉา ริษยา หรือความรู้สึกที่เป็นปมด้อยของตัวเราออกมาทำความรู้จัก แล้วแปลงเป็นความสร้างสรรค์กันดีไหม สังคมเราจะได้มีความสุขเพิ่มมากขึ้น สุดท้ายขอฝากไว้ โปรดระมัดระวังคำพูดของคุณต่อหน้าและลับหลัง เพราะคำพูดทุกคำที่กล่าวพาดพิงถึงคนอื่นสามารถสร้างสรรค์และทำลายเขาได้



    วราห์ ขำคม
    พยาบาลวิชาชีพ




Copy right by jvkk : Contact Webmaster

คัดลอกจาก http://www.jvkk.go.th/jvkkfirst/story/health/62.htm

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ต่อหน้ามะพลับ...ลับหลังตะโก (อ่าน 947 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้