สวัสดีครับพี่ๆทุกๆท่านครับ
...ผ่านมาเห็นกระทู้แนวนี้พอดีชอบครับ เลยขอร่วมลำลึกความหลังด้วยครับ
...นั่งย้อนไปนึกถึงอดีต ...มันเลือนลางมากครับ
...แต่ที่ยังจำอยู่ในภวัง คือเมื่อได้ยินเพลงบรรเลง เสียงผิวปาก แนวๆนี้ในสมัยเด็กๆ
...เวลาที่พึ่งวิ่งกลับจากโรงเรียนแล้วมานั่งหน้าจอ ดูหนังคาวบอยกับพ่อ...และฟังสิ่งที่พ่อจะเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง
...มันเป็นเวลาที่พาฝันมากครับสำหรับหนุ่มน้อยๆในวันนั้นอย่างผม
...ทำให้อยากออกไปเผชิญโลก อยากโดดเดียวแบบทรนง...อยากเจอสถานที่ ที่เราตามหาและเป็นที่ที่สงบๆของเรา
...ตาดูจอ หูฟังเพลง แล้วใจก็พาฝัน
...แล้วช่วงเวลาที่เปลี่ยนผ่าน...ก็พามันหายไป
...แล้วมันก็แอบกลับมาโดยไม่รู้ตัวตลอดเวลา กับจิตใต้สำนึกลึกๆที่พร้อมจะออกเดินทาง ตามหาบางสิ่ง
...จนทุกวันนี้ก็ยังไม่หยุดตามหา...ออกเดินทาง เพื่อมองหาบางสิ่งอยู่ตลอดเวลา
...อย่างที่พี่ Ro@d บอกนะครับ
...แต่แค่วิถีการเดินทางที่มันเปลี่ยนไปไม่ใช่แค่ม้า
