อ่านอันนี้แล้วตะเตือนไตว่ะ เพิ่งโดนต้มมาเมื่อพุธที่แล้ว
ไปส่งของโรงแรมที่ป่าตอง ตอนคุยกับฟรอนท์ได้ยินเสียงคนมาเร่ขายกุ้งแม่น้ำตรงที่จอดรถ เจ๊เจ้าของโรงแรมเดินเดินแต๊กๆๆไปถามราคา....โล400ถ้าเจ๊เอาลดเหลือ350 ไซส์ใหญ่สุดโลละ500
ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจ ในตู้เย็นยังมีที่แม่ยายหิ้วมาฝากอยู่เต็มฟรีซ แถมช่วงนี้ยังกินกุ้งไม่ได้
เดินกลับไปที่รถเอาใบเสร็จมารับเช็ค เห็นลุงแกหน้าละห้อยว่าเจ๊ต่อแล้วไม่เอา ฝนก็เริ่มตก สงสารเลยแวะดูหน่อยนึง....เห็นแว๊บเดียวก็รู้ ว่าเป็นกุ้งเลี้ยงจากพังงา ขนาด-ราคาพอๆกับที่แม่ยายซื้อ ยังอุตส่าห์หาข้ออ้างให้ตัวเอง ว่าอันนี้เอาไปให้ลูกสาวมันหัดทำกับข้าว แล้วก็ชี้เอาถุง500
ด้วยความรีบจัด บอกให้ลุงแกช่วยเอาใส่กล่องที่อยู่หลังรถให้ด้วย แล้วก็รีบกลับเข้าไปเซ็นต์รับเช็ค
มาเปิดกล่องดูอีกทีก็ที่กะตะ แม่งงงงงงงเอาไซส์เล็กสุดใส่มาให้ ตัวยาวกว่านิ้วกลางตูหน่อยเดียว
ความเชื่อใจคนลดไปขีดนึง คราวหลังเห็นหน้าเสี่ยวๆแบบนี้ตูจะระแวงเป็นพิเศษ เลิกสงสารคนพลัดถิ่นแม่มแระ

เห็นใจและเข้าใจครับ
คราวต่อไปท่านก็ไม่ซื้อกับเขา....ใช่ไหมครับ
ก็เท่ากับเส้นชีวิตของเขา ขาดไป 1 เส้น
คนแบบนี้ หลอกลวงเป็นสันดานครับ
กรรม คือการกระทำของเขา จะฆ่าเขาเอง
แล้วก็ตายแบบทุกข์ทน อดอยาก ทรมาน ทุกราย
ประวัติศาสตร์(แท้ๆ)ไม่เคยโกหกเรา
