ต่อครับ.
แต่ถ้าข้อเท็จจริง. เป็นว่า. ขณะที่ ก. เห็นเหตุการณ์นั้น. ก.มาเห็น หลังจากที่
คนร้ายยิง ข. เสร็จสิ้นไปแล้ว. รถ ข. ตกถนนไปแล้ว. และคนร้ายก็กำลังขับรถเตรียม
หลบหนี. อย่างนี้ถามว่าถ้า ก. จะ ยิงคนร้ายเลยได้ไหม .เป็น ป้องกันไหม.
ถ้าตอบแบบ กำปั้นทุบดิน. จะเห็นว่า ภยันตรายมันเกิดผ่านไปแล้ว
( ไม่เป็นธรรมเลย ) .เพราะคนร้ายก็หันหัวรถ ( หันหลังให้เรา เตรียมหนีแล้ว )
คนร้ายไม่ได้ ประสงค์จะยิงเราด้วย .
แล้วเราจะทำยังไง. จะยิงคนร้ายข้างหลัง ก็กลัวจะไม่ใช่การป้องกัน.
เพราะเหตุที่เราจะอ้างป้องกัน ข. ที่ถูกยิง มันก็เกิดผ่านไปแล้ว.
.กรณีอย่างนี้ . หากท่านเป็นคนใจถึง/ใจเด็ด ไม่กล้วตาย . /กล้าเผชิญกับสิ่ง
ที่ไม่ถูกต้องจริงๆ. และไม่อยากหรือต้องการให้คนร้ายหลุดลอยนวลไป
.ขอแนะนำว่า คุณยังมีทางออก. ที่จะเอาหรือจัดการกับมันได้ครับ.
นั่นก็คือ. ใช้ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๗๙ ซึ่งบัญญัติว่า .
.ราษฎร จะจับผู้อื่นไม่ได้ เว้นแต่จะเข้าอยู่ในเกณฑ์แห่งมาตรา ๘๒
หรือเมื่อ
ผู้นั้นกระทำความผิดซึ่งหน้า และความผิดนั้นได้ระบุไว้ในบัญชีท้ายประมวลกฎหมายนี้ด้วย มาตรา ๘๒ เจ้าพนักงานผู้จัดการตามหมายจับ. จะขอความช่วยเหลือจากบุคคล
ใกล้เคียงเพื่อจัดการตามหมายนั้นก็ได้ แต่จะบังคับให้ผู้ใดช่วยโดยอาจเกิดอันตรายแก่เขา
นั้นไม่ได้.
มาตรา ๘๐ ที่เรียกว่าความผิดซึ่งหน้านั้น ได้แก่ความผิดซึ่งเห็นกำลังกระทำ
หรือพบในอาการใด ซึ่งแทบจะไม่มีความสงสัยเลยว่าเขาได้กระทำผิดมาแล้วสดๆ
อย่างไรก็ดี ความผิดอาญาดั่งระบุไว้ในบัญชีท้ายประมวลกฎหมาย
นี้ ให้ถือว่าความผิดนั้นเป็นความผิดซึ่งหน้าในกรณีดั่งนี้
( ๑ ) เมื่อบุคคลหนึ่งถูกไล่จับดั่งผู้กระทำโดยมีเสียงร้องเอะอะ
( ๒ ) เมื่อพบบุคคลหนึ่งแทบจะทันทีทันใดหลังจากการกระทำผิด
ในถิ่นแถวใกล้เคียงกับที่เกิดเหตุนั้น และมีสิ่งของที่ได้มาจากการกระทำผิด หรือมีเครื่องมือ
อาวุธ หรือวุตถุอยางอื่น อันสันนิษฐานได้ว่าได้ใช้ในการกระทำผิด หรือมีร่องรอยพิรุธ
เห็นเป็นประจักษ์ที่เสื้อผ้าหรือเนื้อตัวของผู้นั้น
..บัญชีแนบท้าย..
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
ความผิดในกฎหมายลักษณะอาญา ที่มาตรา ๗๙ อ้างถึง ซึ่งราษฎรมีอำนาจจับ
ได้โดยไม่ต้องมีหมาย
..........................
...........................
........................
ข่มขืนกระทำชำเรา
ประทุษร้ายแก่ชีวิต
ประทุษร้ายต่อร่างกาย
ความผิดฐานกระทำให้เสื่อมเสียอิสรภาพ
ลักทรัพย์
วิ่งราว ชิงทรัพย์ ปล้นทรัพย์และโจรสลัด
กรรโชก
( ดูได้อยู่ท้าย ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา )
เราใช้มาตรา ๗๙ ป. วิอาญา มาจับ ว่าความผิดฐานฆ่า/พยายามฆ่า
เป็นความผิดตามบัญชีแนบท้าย ป.วิอาญา คือ ประทุษร้ายต่อชีวิต
และความผิดดังกล่าวเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเรา ตามความในมาตรา ๘๐ ( ๒ ) แล้ว
เราก็มีสิทธิ เข้าจับกุมคนร้ายได้ ตาม มาตรา ๗๙
ทีนี้การที่เราเป็นราษฎร คนธรรมดา. จะจับคนร้ายที่เราเห็นทำผิดซึ่งหน้า
จะต้องทำอย่างไรบ้าง.
กฎหมาย ป.วิอาญา มาตรา ๘๓ วางหลักว่า ในการจับนั้น เจ้าพนักงาน
หรือราษฎรซึ่งทำการจับต้องแจ้งแก่ผู้ที่จะถูกจับนั้นว่าเขาต้องถูกจับ แล้วสั่งให้เขาไปโรงพัก
วรรค 2 บอกว่า ถ้าเขาขัดขวาง หรือจะขัดขวาง หรือหลบหนี หรือพยายาม
จะหลบหนี เราสามารถใช้วิธีหรือความป้องกันทั้งหลายเท่าที่เหมาะสมกับพฤติการณ์ที่เกิด
ขึ้นในการจับนั้นได้.
.เราคงใช้ตรงนี้ อ้างเหตุป้องกันตัวได้อีกครั้ง ตามป.อ. มาตรา ๖๘ เพราะ
เรามีสิทธิจับเขาแล้ว.ตาม วิ อาญา มาตรา ๗๙ ,๘๐ และ๘๓ + ความผิดที่แนบท้าย
บัญชีดังกล่าว
ลองเอาไปพิจารณาดูครับ.
.แต่ขอเตือนว่า .เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น. ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบและมีสติมากๆ
นะครับ. :-* :-*
