ไม่รู้เป็นไง ผมชอบดูโรงแมคเคนนามากที่สุดเลย
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ชอบซื้อตั๋วราคา 30 บาท เลือกที่นั่งหน้าสุดมุมขวา ไปนั่งให้ห่างไกลจากผู้คน แล้วนั่งดูคนเดียว (ถึงชื่อหมาป่าเดียวดายไงครับ)
มีความสุขที่ซู๊ด
จำได้แม่นว่าตอนดู Die Hard ภาคแรก มันส์มาก
เดินออกจากโรงหนังมีรถติดรอเลี้ยวออกเป็นแถว มีคุณผู้หญิงคนหนึ่งแกหงุดหงิดรถคันหน้าอีท่าไหนไม่รู้ กดแตรยาวลั่น ดังสนั่น กดอยู่สักครึ่งนาทีเห็นจะได้ โดยที่รถก็เคลื่อนไปไหนไม่ได้
ผมซึ่งเดินผ่านและยังคึกอารมณ์ค้างจากหนังอยู่ หงุดหงิดเป็นที่สุด อยากเดินเข้าไปเตะตัวถังรถมาก
ตอนนั้นยังนึกเลยว่าถ้ากรูมีปืนเหมือนบรูซ วิลลิสในหนัง จะเดินเข้าไปยิงทิ้งเสียเลย
สมัยเรียนหนังสือ มีช่วงหนึ่งพวกเราชอบแปลงชื่อกัน ชื่อของพ่อเราเอามาเรียกแทนชื่อเพื่อน
"แม็คเคนน่า" เราเรียกว่า "แม่แค้นน้า" ตอนนั้นหนังสือพิมพ์แนวกึ่งซ้าย เช่น "ประชาธิปไตย"
มีคอลัมน์ที่ชอบแปลงล้อเลียนรัฐบาลแสบๆคันๆบ่อย
Die Hard ตอนไหนก็ดูสนุกทุกตอนครับ
และเมื่อก่อนหน้าโรงหนังมีคาเฟ่ ที่ไม่ใช่ตลกเล่นเหมือนทุกวันนี้หน้าแม็กแคนน่า ร้านนี้เขาดังมาก
