ผมว่ากฏแห่งความปลอดภัยไม่ใช่สาระสำคัญของการใช้อาวุธปืนโดยปลอดภัยนะครับ หลายคนรู้จักคุ้นเคยกับอาวุธปืนเป็นอย่างดี แต่ก็พลาด ผมกลับคิดว่าสาเหตุที่แท้จริงคือ สติ+ความประมาท มากกว่าเพราะบางคนคิดว่าตัวเองรู้มากรู้จักปืนจริงๆ มั่นใจในตัวเองเกินไปจนเป็นเหตุให้มองข้ามขาดความรอบคอบในรายละเอียด(ที่เราคิดว่าเล็ก) ข้ามขั้นตอนของสิ่งที่เรียกว่า ความมีสติ ไม่ประมาท ไป ความเป็นจริงในชีวิตก็คือเราไม่สามารถมีสติตลอดเวลาได้ไม่สามารถทำใจจดใจจ่อกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ได้ เพราะจิตใจเรานั้นมีเรื่องให้คิดหลายเรื่องมากมายเหลือเกินคิดไปเรื่อย แล้วมันทำให้เราย่อหย่อนสติไปขาดสมาธิ
คนประมาท ...พลาด มักจะไม่สนใจ..ละเลยกฏความปลอดภัย...คิดว่าตัวเองชำนาญแล้วเก่งแล้ว...เล่นมานานปี...ไม่เคยพลาด...พวกประมาทพวกนี้น่ากลัวครับ...น่ากลัวพอๆกับพวกที่ไม่รู้เรื่อง...หรือรู้งูๆปลาๆ..แล้วสำคัญว่า...เก่ง..เจ๋ง...รู้จริง
เมื่อ 2-3 เดือนที่ผ่านมาผมโดนลูกสาว ที่อายุแค่ 9 ขวบ สอนเอา ว่า"พ่อใช้ปืนไม่ปลอดภัย"...ซึ่งเนื่องจากผมอยากตรวจดูว่าลำกล้องของ บราวนิงค์ มาร์ค 3 สะอาดหรือไม่ หลังจากที่เก็บไว้นาน ...จึงปลดแม็ก ค้างสไลด์ นิ้วแหย่เข้ารังเพลิง ส่องดูภายในลำกล้อง ....ผมอึ้งครับ...ลูกผมเป็นเพียงเด็กที่ชอบปืน...มีปืนในบ้าน...เคยยิงเพียงแค่ 10/22 เท่านั้น...และก่อนที่ผมจะให้ยิง..ผมให้ท่องกฏก่อน...เขาจำได้ว่า...ให้สำนึกตลอดว่าปืนในมือเรา มีกระสุน....ปลายลำกล้องชี้ที่เป้าเท่านั้น...ห้ามล้อเล่น..ไม่ว่าจะด้วยปากหรือปืน
คล้ายๆกับอุบัติเหตุร้ายแรงบนถนน...ซึ่งมักจะเกิดกับคนขับที่ขำนาญแล้ว...วิ่งด้วยความเร็วสูง...ฝ่าผืนกฏ..ด้วยข้ออ้าง..ขับยังงี้มาเป็น 10 ปี ก็ไม่เห็นมีอะไร...ผิดกับคนหัดขับ(อย่างถูกต้อง) ที่ขับตามกฏทุกอย่าง...จน(มือเก่าอย่างพวกเรา)น่ารำคาญ....อุบัติเหตุ..จะเกิดกับมือเก่านี่แหละครับ
ในความเห็นของผม...ไม่ว่าจะเก่าหรือใหม่...กฏความปลอดภัยต้องมาก่อนครับ
