บทเพลง มะเมียะ ครับ
http://www.cm77.com/song_online/listen.php?idd=157คำร้อง ทำนอง จรัล มโนเพ็ชร
( พูด ) เรื่องมันหกสิบปี๋มาแล้ว จ้าวน้อยศุขเกษมอายุได้สิบห้าปี๋
จ้าวพ่อก่ส่งไปเฮียนหนังสือที่เมืองมะละแหม่งปู้น..... เลยก๋ายเป็นเรื่อง
ของก่ำของเวรเขา มะเมียะ.............
มะเมียะเป๋นสาวแม่ก๊า คนพม่าเมืองมะละแหม่ง
งามล้ำเหมือนเดือนส่องแสง คนมาแย่งหลงฮักสาว
มะเมียะบ่ยอมฮักไผ มอบใจ๋หื้อหนุ่มเจื๊อเจ้า เป๋นลูกอุปราชท้าวเจียงใหม่
แต่เมื่อเจ้าชายจบการศึกษา จำต้องลาจากมะเมียะไป
เหมือนโดนมีดสับดาบฟันหัวใจ๋ ปลอมเป๋นป้อจายหนีตามมา
เจ้าชายเป๋นราชบุตร แต่สุดที่ฮักเป๋นพม่า
ผิดประเพณีสืบมา ต้องร้างราแยกทาง
โอ่ โอ้ ก่เมื่อวันนั้น วันที่ต้องส่งคืนบ้านนาง
เจ้าชายก่จัดขบวนจ๊าง ไปส่งนางคืนทั้งน้ำตา
มะเมียะตรอมใจอาลัยขื่นขม ถวายบังคมทูลลา
สยายผมลงเช็ดบาทบาทา ขอลาไปก่อนแล้วชาตินี้
เจ้าชายก่ตรอมใจตาย มะเมียะเลยไปบวชชี
ความฮักมักเป็นฉะนี้ แลเฮย
