ถ้าเป็นผม และอยู่ที่ไกลปืนเที่ยงแบบนั้นผมคงไม่ขายปืนใช้หนี้หละครับ แต่ผมคงจะพยายามประนีประนอมกับเจ้าหนี้เพื่อหาทางผ่อนชำระมากกว่า เพราะการที่ต้องจ่ายเงินก้อนทั้งหมดเลยนั้นก็เข้าใจครับว่ามันค่อนข้างลำบาก พูดจากันดีๆดีกว่าครับ ค่อยๆผ่อนจ่ายน่าจะดีที่สุดครับเจ้าหนี้ก็อุ่นใจว่าจะค่อยๆได้เงินคืนมา ลูกหนี้ก็ไม่ลำบากเกินไป
ต้องมองมุมกลับเป็นเจ้าหนี้บ้างครับ ตัวผมเองก็โดนมาเยอะครับที่ลูกหนี้หายตัว อย่างครั้งแรกเลยที่โดนนี่ผมเคยจีบเค้าตอนเรียนอยู่ abac แล้วก็แห้ว ผ่านไปสองปีพอจบมาผมก็แต่งงานอยู่มาวันดีคืนดีเปิ้ลก็โทรมาหาผม ก็ทำทีคุยถามสารทุกข์สุขดิบ ทำงานอะไรเป็นไงบ้าง ก็เป็นมารยาทครับผมก็ต้องถามตอบไป เปิ้ลแกเล่นปล่อยมาเป็นชุดเลยว่าช่วงนี้ลำบากอย่างโน้นอย่างนี้ตกงานอยู่หางานยังไมใด้ ผมก็เลยได้แต่สอนและให้ข้อคิดในการทำงานไป อีกวันนึงเปิ้ลโทรมาอีกบอกผมว่า
ต้องรีบใช้เงินจะเอาไปลงหุ้นกับเพื่อนจัดแข่งโบร์ลิ่งแต่พอดีช่วงนี้ไม่มีเงินขอยืมก่อนได้มั้ยซัก20000แล้วจะรีบคืนให้ ไอ้เราก็เห็นว่าเปิ้ลคงหยายามหาเงินในช่วงไม่มีงานทำ ไอ้เราก็เลยคิดในแง่ดีว่าเออก็ยังดีน๊ะพยายามหาเงินในช่วงตกงาน แต่ผมก็บอกเปิ้ลไปว่าตอนเนี้ย20000 น๊ะผมไม่มีหรอก แต่ผมจะไปถามแฟนผมดูละกันว่าพอจะมีเงินให้ยืมได้เท่าไหร่ เปิ้ลก็บอกผมว่าไม่เป็นไรซัก 8000 ก็ได้ ผมก็เลยไปถามแฟนผมดูว่าพอจะมีเงินให้เค้ายืมได้มั้ยเห็นเค้ากำลังเดือดร้อน แฟนผมก็ดูในบัญชีแล้วก็บอกผมว่า8000น๊ะพอไหวแต่20000นี่อาจทำให้พวกเราลำบากน๊ะ ผมก็เลยโทรกับไปบอกเพื่อนผมว่าแฟนผมมีให้ยืมแค่8000น๊ะ เปิ้ลก็ว่าได้8000ก็ยังดีแล้วพูดขอบคุณอยู่หลายหน
เงียบหายไปสองเดือนโดยไม่ติดต่อหาผมเลย(ไอ้เราก็ไม่อยากทวงเห็นว่าเป็นเพื่อนกัน)แล้วก็โทรมาหาผมอีกคราวนี้เค้าว่าตอนนี้เค้าต้องใช้เงินด่วนมากเลยอยู่ต่างจังหวัดไม่ได้เอาbookbankมาเบิกเงินไม่ได้ แต่ตอนนี้อยู่กับแฟนเค้าatmของแฟนก็เงินไม่พอ อยากจะให้ผมช่วยโอนเงินให้หน่อยซัก5000 ไอ้ผมก็พาซื่อบื้อ(โง่ไม่เลิก)กลัวว่าเค้าจะลำบาก ไอ้เราอุตส่าห์พาแฟนวนหาตู้atm เพื่อที่จะโอนเงินให้เปิ้ล พอเสร็จก็โทรไปบอกเค้าว่าเรียบร้อยแล้วน๊ะว่าแต่ว่าจะคืนผมได้เมื่อไหร่รวมกันก็13000แล้ว เค้าก็บอกมาว่าเดี๊ยวต้นอาทิตย์หน้าจะรีบโอนคืนให้ทั้งหมดเลย
ผ่านไปอีก6เดือน แฟนผมเค้าก็บอกผมว่าเราน่าจะโทรไปทวงบ้างน๊ะ ผมก็เลยลองโทรไปทวงดู มือถือก็ไม่ยอมเปิด โทรศัพท์บ้านก็ไม่ยอมรับ ก็เลยลองโทรไปบ้านเค้าที่ปัตตานีดู เลยคุยกับแม่เค้าแล้วก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่เค้าฟัง แม่เค้าก็บอกว่าตอนนี้เปิ้ลอยู่กรุงเทพอยู่ถ้ากลับมาจะให้โทรไปหาน๊ะ พร้อมกับจดเบอร์มือถือผมเอาไว้ ผ่านไปสองอาทิตย์เปิ้ลโทรกลับมาหาผมแล้วก็พูดขอโทษผมและจะรีบคืนเงินให้อย่างโกรธเค้าน๊ะ ผมก็บอกว่าผมไม่โกรธหลอกมีอะไรบอกกันก็ได้ไม่ต้องใช้วิธีหายตัว
จนถึงวันนี้ผ่านแล้ว3ปี เปิ้ลไม่เคยติดต่อผมอีกเลย มีอยู่วันนึงผมขับรถเจอเค้าบนทางด่วนจาก งามวงศ์วานมุ่งหน้าพระรามเก้า ในใจก็คิดว่าจะปาดหน้าให้หยุดแล้วเรียกลงมาคุยดีมั้ย ก็เลยขับตามไปเรื่อย แล้วผมก็โทรหาแฟนผมว่าเอาไงดี แฟนผมก็บอกว่าปล่อยเค้าไปเถอะคนจะไม่ยอมคืนทวงยังไงก็คงไม่ได้คืน จนทุกวันนี้ก็เลยได้แต่ทำใจครับ ไม่คิดเลยว่าเพื่อนกันจะทำกันได้ ทั้งๆที่ฐานะที่บ้านเค้าก็รวย ขับรถก็แพง(WolkPassart) ไม่คิดเลยว่าเงินแค่นิดเดียวจะให้รู้ถึงสันดานของคนได้
นี่เป็นครั้งแรกที่โดนครับเลยเล่ายาวหน่อย ยังมีหลังจากนั้นอีกหลายยยครั้งเลยครับ
ไม่รู้เป็นไรไม่หายโง่ซะที เจอแรกๆก็พยายามทวงครับ จนหลังๆนี่ปล่อยแล้วครับ เดี๊ยวนี้มีคนมายืมเงิน ถ้าพอช่วยได้ก็ช่วย แต่ก็ทำใจไว้เลยครับว่าไม่ได้คืนแน่นอน ไม่รู้เป็นโรคอะไรเหมือนกันครับใจอ่อนทุกที จนเดี๊ยวนี้แฟนไม่ให้พกเงินแล้วครับ atmผมแฟนก็ใส่ไว้ให้ไม่กี่พัน เพราะแฟนผมเบื่อแล้วครับ
