เมื่อปี40 เห็นหนังสือ อาวุธปืน ตามแผงหนังสือ เห็นปืนในหน้าปกสวยมาก เลยลองซื้อมาอ่าน
ปืนก็สวย อ่านก็มันส์ เลยติดงอมแงม เกิดความอยากยิงอีก เลยขอยืม 11มม. เรมิงตัน 1911
ของพี่เขยมาซ้อมยิง อยากมีเป็นของตัวเอง แต่ตอนนั้นกลัวใจตัวเอง ทั้งอารมณ์ร้อน ไม่รอบคอบ
เลยไม่กล้าซื้อ ซึ่งคิดว่าผมคิดถูกแล้วล่ะที่ไม่ได้ซื้อปืน เพราะหลังจากนั้นผมมีปัญหาหลายๆเรื่อง
ถ้าตอนนั้นผมมีปืน ผมอาจจะทำอะไรที่บ้าๆไปแล้วก็ได้ จนล่วงเลยถึงเวลานี้ ผมคิดว่า ผมอารมณ์เย็น
มีความรอบคอบ มีภาระความรับผิดชอบมากขึ้น ได้เวลาที่จะตอบสนองความอยากแล้ว จึงตัดสินใจ
ซื้อปืนกระบอกแรกในชีวิต ภูมิใจมากครับ
(โอ.....สิบปี.........ที่รอคอย.......) 
คอยจนปืนแพง 
