เป็นเพื่อนสมัยเรียนด้วยกันที่กรุงเทพฯ แล้วเขาก็กลับไปทำงานที่บ้านที่ โก-ลก เพิ่งคุยกันวันนี้ดูเขาเศร้ามากเลย
ทราบความว่าเขากลัวกับเหตุการณ์ตามที่เราทราบๆกันอยู่ เขาคิดจะรวบรวมเงินทุนเท่าที่มีอยู่ตั้งใจจะไปลงทุนอยู่ที่ตรังครับ(พี่ชายเขาอยู่ที่นั่น) ก็นับว่ายังดีที่มีที่ให้ไป ชวนมาเชียงใหม่ก็ไม่เอา ยังรักใต้อยู่อย่างมั่นคง555
ผมมาคิดว่าหลายๆคนในพื้นที่เสี่ยงคงไม่มีทางให้ไปก็ทนๆอยู่กันไป คิดแล้วเศร้าแทน
เพื่อนผมเขาว่าอยู่ก็ไม่คุ้มกับความเสี่ยง ยิ่งมีลูกเล็กๆด้วยแล้ว เขากลัวว่าวันหนึ่งจะไม่ได้กลับบ้านหาลูกเมียครับ ถึงแม้ว่าที่โก-ลก จะไม่รุนแรงเท่าหลายๆพื้นที่ แต่ก็เครียดไม่น้อยเพราะงานของเขาต้องเดินทางบ่อยๆ
เมื่อ 6-7ปีที่แล้ว ผมมีโอกาศได้ไปหาเขาที่โก-ลก ตอนนั้นยังไม่มีเหตุการณ์ ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส บ้านเมืองสงบเงียบน่าอยู่มาก เศรฐกิจดีมากเพราะเป็นเมืองด่านชายแดน ผู้คนที่นั่นมีน้ำใจครับ รถผมตกหล่มขึ้นไม่ได้ มาช่วยกันเป็นสิบครับ ประทับใจ
แต่ก็เกือบตายเพราะคนมุสลิมเหมือนกันนะ คือไปทานเนื้อทอด(คนมุสลิมขาย) อาหารเป็นพิษทั้งอาเจียร และถ่ายไม่หยุด นอนให้น้ำเกลือเลย 555
บอกตรงๆว่าผมนึกภาพความน่ากลัวดังกล่าวไม่ออกเลย เพราะภาพเก่าๆนั้นที่ใต้ดีมาก สงบ ผู้คนมีน้ำใจ อย่างที่ยะลาจำได้ว่า หาผับไม่เจอเลย คนที่นั่นเขาคงไม่เที่ยวกันมั๊ง
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
