ผมมันขี้เวอร์ ไปหรือเปล่าก็ไม่ทราบครับ แฟนผมชอบแซวผมว่าตั้งแต่มีปืนชอบคิดมาก มองอะไรในแง่ร้ายไปหมด ผมก็เลยบอกว่าไม่ได้มองในแง่ร้าย แต่ในปัจจุบันสังคมมันน่ากลัว ก็เพราะเหตุนี้แหละผมต้องมีปืน เพื่อคุณกับลูกๆ แฟนผมก็บอกว่าอยู่มาจนแก่จะตายอยู่แล้ว ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ผมก็เลยยืมคำคมจากเวบบอร์ดของเราไป บอกว่า ปืนก็เหมือนเครื่องดับเพลิงไม่ใช้ก็ไม่เป็นไร แฟนผมก็ยิ้มๆ สรุปแล้วก็เพื่อความสุขของตัวเองมากกว่าไม่ต้องเอาลูกเมียมาอ้างหรอก แฟนผมก็เดินเข้าบ้านไปพร้อมกับเหล่หางตามาอย่างเย้ยหยัน
ผมก็จิบเบียร์ขัดถูปืนอยู่หน้าบ้าน จูบมันบ้าง คุยกับหมาบ้างเพราะไม่มีใครอยากคุยกับผมแล้ว นอกจากต้นไม้ใบหญ้าที่ผมปลูกมันอย่างทนุถนอมในตอนกลางวัน และรักปืนในตอนกลางคืน
แต่สิ่งที่ทำให้ผมคิดมากจนแฟนหาว่าผมเวอร์ ก็มันมีมอเตอร์ไซด์อยู่หนึ่งคันหนึ่งครับ มันขับผ่านบ้านผมทีไร หมาผมมันเห่าทุกครั้งจนผมผิดสังเกตุ มันเห่าทุกครั้งไม่ต้องเห็นรถได้ยินแต่เสียงมันก็เห่าแล้ว แล้วก็ใช่ไอ้คนนี้ทุกทีเป็นชายอายุไม่เกิน 25 ปี สูงประมาณ 160 ผมหยิก ผิวดำ รูปร่างผอมเก็รง ริมฝีปากดำ รถไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน มันนิ่งมากเวลาผมมองหน้ามันมันไม่สบตา เพราะผมรถน้ำต้นไม้หน้าบ้านตอนเย็นมันขับผ่านไม่ต่ำกว่า 5 เที่ยวทุกวัน (ผมอยู่บ้านเฉพาะเสาร์ อาทิตย์ ทำงานต่างจังหวัดครับ บ้านผมหลังเดี่ยวอยู่ติดถนนหลักของหมู่บ้าน ถัดไปเป็นที่ร้าง หลังบ้านเป็นที่รกร้างครับ ต่างจังหวัดเช่นกัน ห่างกรุงเทพ 150 กม. ซื้อไว้ตอนมาทำงานที่นี่ครับ) ผมรู้สึกไม่ดีกับไอ้นี่มันน่าจะเคยเข้ามาทำอะไรบ้านผม ตอนผมกับภรรยาเข้ากรุงเทพ ตอนลูกปิดเทอมแน่เลย เพราะรถคันอื่นผ่านไปมาวันเป็นร้อยเที่ยว หมาผมมันก็ไม่เห่าใคร ทำไมมันเห่าแต่คันนี้ แล้วเห่าแบบแทบกระโจนเข้าใส่ถ้าไม่ติดรั้ว ผมคุยกับภรรยาๆ ก็บอกผมเอวร์ มีปืนแล้วอยากใช้นักเหรอ ผมบอกบ้าเหรอ ไม่จำเป็นใครอยากไปนอนในตะราง มันคนละประเด็นกัน ผมบอกหมามันมีญาณพิเศษที่รับรู้อะบางอย่างที่คนไม่สามารถรับรู้ได้นะ แฟนผมก็บอกหมาไม่เท่าไรหรอก คนนะมันมากกว่าหมา .
.........................เฮ่อ ใครช่วยพิจารณ์หน่อยเถอะครับระหว่าหมา ผม กับแฟนผมใครคิดถูก ผิดครับ (ไม่ซีเรียสนะครับ ตามประสาครอบครัวหรรษา)
รักเพื่อน พี่ น้อง ครับ
