สอบสวนได้ความว่าก่อนเกิดเหตุ นายวิเชียรขี่รถจักรยานยนต์พานางตุ๊กตา ภรรยานั่งซ้อนท้ายออกจากโรงงาน ซึ่งตั้งอยู่ในหมู่บ้านเกิดเหตุ มุ่งหน้ากลับบ้าน ถึงที่เกิดเหตุนายรังสิตขับรถกระบะปาดหน้าในระยะกระชั้นชิดเพื่อจะนำรถเข้าไปจอด ทำให้นายวิเชียรไม่พอใจด่าทออย่างรุนแรง นายรังสิตลงจากรถพร้อมหยิบปืนพกออกมายิงขึ้นฟ้าหลายนัดเป็นการข่มขู่ แต่นายวิเชียรกลับไม่กลัวเสียงปืน ลงจากรถตรงเข้าไปหานายรังสิตหมายจะทำร้าย โดยมีนางตุ๊กตาเดินตามไปด้วย นายรังสิตเห็นท่าไม่ดี ใช้ปืนกระบอกเดียวกันกระหน่ำยิงใส่คนทั้งคู่เสียชีวิตและบาดเจ็บ ก่อนจะยืนถือปืนรอมอบตัวตำรวจ เบื้องต้นตำรวจตั้งข้อหานายรังสิต ฆ่าผู้อื่น โดยเจตนา พยามฆ่า และพกพาอาวุธปืนในที่สาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาต หรือมีเหตุอันควร ควบคุมตัวดำเนินคดี
........................................................... ........................................................... ...............
กรณีอย่างนี้ ขับรถปาดหน้าเขาแล้ว ก็ยังไปโมโหเขาอีก ...................
จึงไม่น่าที่จะเกิดกับพวกเราชาวปืนนะครับ ...
แต่หากมีกรณีอื่นๆที่จำเป็นจะต้อง..ยิงขู่...แล้วคนร้ายไม่กลัวเสียงปืน....แบบกรณีนี้
แล้วคนร้าย..เดินเข้ามาหาด้วยมือเปล่า....คล้ายกับกรณี... เราจะยิงตรงไหน..ให้มันดูพอสมควรแก่เหตุ..
หากเป็นผม..จะยิงขู่/จ้องปืนขู่..ไปที่เขาอีกครั้ง...แล้วปากก็ตะโกน..ว่าให้หยุดอย่าเข้ามา...ไม่งั้นจะยิง...
หากเขายังไม่หยุด...จะเลือกยิงไปที่ต่ำๆของร่างกายเขา เช่น เท้า ขา หน้าขา หน้าแข้ง
( ให้ศาลเห็นว่าเราไม่มีเจตนาฆ่าคนมือเปล่า..เพียงต้องการให้เขาหยุด เพราะกลัวว่าจะเข้ามาทำร้ายเราเท่านั้น )
และเมื่อยิงไปแล้ว .. เขาล้มลง จะไม่ไปยิงซ้ำอีก.. / ส่วนเมื่อยิงไปแล้ว..ลูกกระสุนจะไปโดนตรงไหนของ
ร่างกายเขา / หรือพลาดไปโดนใคร ... ก็อ้างป้องกันพอสมควรแก่เหตุได้อยู่แล้ว...
ผมอยากจะบอกว่า ...หากเรายึดจับหลัก..การป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุได้แล้ว..
ยิ่งมีคนมาดูอยู่ในเหตุการณ์มากเท่าไหร่...ยิ่งเป็นผลดีต่อเราครับ .. เพราะเขาจะช่วยเป็นพยานให้เรา
กับการกระทำที่พอสมควรแก่เหตุของเราในขณะนั้นได้...
สอบถามพี่ sigsaxเพิ่มนะครับในกรณีที่ทำตามข้างต้นที่พี่กล่้าวมา
แล้วข้อนี้
พกพาอาวุธปืนในที่สาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาต หรือมีเหตุอันควร จะทำอย่างไรดีครับ...ขอบคุณครับ

..ข้อหานี้ต้องสู้ว่า ...เรามีเหตุจำเป็นเร่งด่วน ที่ต้องเอาปืนมา อย่างไรสู้ไป
๑........
๒...........
๓...........
อ้างเหตุเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ไป....สู้ไป.....
....โทษกรณีนี้หากไม่ใช่ปืนเถื่อนแล้ว ....ไม่ร้ายแรง....ส่วนใหญ่แค่ปรับ..........ครับ.......
ลองๆไปค้นดูคำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๑๐๘ / ๒๕๓๙ เรื่องมีว่าจำเลยพกพา
ปืนเถื่อนติดตัวไปตามทาง
แล้วถูกคนทำร้าย จำเลยใช้ปืนเถื่อนนั้นยิงป้องกันตัว
เมื่อถูกจับกุม จำเลยสู้อ้างป้องกันตัว จนถูกส่งฟ้องศาล จำเลยก็ต่อสู้ตามเดิม
สืบพยานเสร็จ คดีต่อสู้กันจนถึงศาลฎีกาตัดสินว่า เป็นการป้องกันตัวไม่มีความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๖๘
ยกฟ้องในข้อหานี้
ส่วนข้อหาพกพาปืนเถื่อนไปตามทางสาธารณะ ฟังจากพยานหลักฐานแล้วตัดสินว่ายังผิดอยู่
และศาลฎีกาลงโทษปรับ ๔,๐๐๐ บาท โดยไม่มีโทษจำคุกในฐานพกพานี้เลยครับ
ยังไงก็ไม่ร้ายแรงมากนักนะครับ กับการป้องกันตัวเองและผู้อื่นให้รอดพ้นภยันตราย
ขนาดเรื่องนี้
เป็นถึงปืนเถื่อนไม่มีทะเบียน ยังลงโทษปรับแค่ ๔,๐๐๐ บาทเองครับ( จำเลยปฏิเสธข้อหานี้ในชั้นศาลด้วย )
แล้วถ้าเรามีปืนมีทะเบียน...จะไปกลัวอะไรละครับ... :
