ท่านใดได้ยินเรื่อง " อารยะขัดขืน " ที่ไปดังแถว ๆ ยะลา หรือ นรา หรือเปล่าครับ
ผมว่ามันฟังแปลก ๆ ยังไงพิกลความรู้สึก.........
เล่าให้ฟังบ้างสิครับ คำ ๆ นี้ ผมเพิ่งเคยได้ยินครั้งแรก ตอน อาจารย์ ฉีกบัตรเลือกตั้ง ถูกคนชมทั่วบ้าน ทั่วเมือง
อันต่อเนื่องจากกรณีดังกล่าว ผมยกมาจาก " คม ชัด ลึก " ฉบับวันอังคาร ที่ 15 พฤษภาคม 2550
หน้า 5 คอลัม " เขียนตามข่าว "
อารยะขัดขืน ปลายสัปดาห์ที่แล้ว คณะอนุกรรมาธิการติดตามอำนวยความยุติธรรมและการเยียวยาปัญหาภาคใต้
สภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ที่มี นางจิราพร บุคนาค รองเลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติ (สมช.)
เป็นประธาน ได้จัดประชุมเพื่อติดตามการดำเนินงานของกรรมาธิการ มีผู้ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการยุติธรรมเข้าร่วมหลายคน
หนึ่งในนั้นคือ
นางอังคนา นีละไพจิตร ภรรยาทนายสมชาย ที่ถูกอุ้มหายสาบสูญ
นางอังคนา กล่าวว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นในภาคใต้นับวันยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น โดนเฉพาะกรณีที่เกิดขึ้นกับทหาร 7 นาย
ที่ถูกลอบวางระเบิดบนถนนสายดุซงญอ -เจาะไอร้อง บ้านบองอ หมู่ 4 ต.บองอ อ. ระแงะ จ.นราธิวาส ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าแปลก
ที่ชาวบ้านที่อยู่ในละแวกนั้น ทั้ง ๆ ที่บ้านติดกับถนนที่เกิดเหตุ แต่ไม่มีใครออกมาช่วยเหลือหรือให้ข้อมูลใด ๆ ต่อเจ้าหน้าที่รัฐ
บางคนบอกว่า พูดภาษาไทยไม่ได้ ฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง
คุณอังคนา บอกว่า ตนเองทราบว่า ข้อเท็จจริงนั้นทุกคนพูดภาษาไทยได้ ฟังภาษาไทยรู้เรื่อง แต่ทำไมถึงไม่ให้ความร่วมมือ
ต่อเจ้าหน้าที่รัฐ ซึ่งประเด็นตรงนี้ต้องกลับมาทบทวนว่า เกิดอะไรขึ้นกับกระบวนการยุติธรรมของไทยหรือไม่
ที่น่าสนใจก็คือ
คุณอังคนา บอกว่า การกระทำของชาวบ้านเช่นนั้นไม่ใช่เรื่องผิด แต่เป็นการแสดงอารยะขัดขืนที่ต้องการส่ง
สัญญาณให้เจ้าหน้าที่รัฐรู้ว่า การดำเนินการบางอย่างของเจ้าหน้าที่รัฐไม่ถูกต้อง
มาถึงบรรทัดนี้ มีคำถามอยู่ว่า การกระทำของชาวบ้านเช่นนั้นถือเป็น
"อารยะขัดขืน" ตามที่คุณอังคนาเชื่อหรือไม่
ทหาร 7 นายถูกระเบิดแล้วตามจ่อยิงที่ศีรษะซ้ำเรียงเป็นรายบุคคล หากผู้ที่รู้เห็นว่าใครทำแล้วไม่ให้ความร่วมมือ แล้วมีผู้มองว่า
ชาวบ้านเหล่านั้นรู้เห็นเป็นใจกับคนร้ายที่โหดเหี้ยมราวไม่ใช่มนุษย์ ก็คงไม่ผิดนัก ที่สำคัญเชื่อว่า มีผู้มองเช่นนั้นไม่น้อย
และหากใครก็ตามที่เห็นด้วยกับคุณอังคนา มองว่าเรื่องนี้เป็น
"อารยะขัดขืน" หรือชาวบ้านที่ทำเช่นนั้นจงใจให้เป็น
"อารยะขัดขืน"ก็ต้องถือว่า เป็นอารยะขัดขืนที่ตอกย้ำให้เกิดความแตกแยก เกลียดชัง โกรธแค้นอย่างยิ่ง โดยตัวผู้กระทำเองในกรณีนี้ก็คือ ชาวบ้านที่นั่น นั่นแหละ
จริงอยู่ที่ชาวบ้านในภาคใต้จำนวนมากได้รับความ "อยุติธรรม" จากเจ้าหน้าที่รัฐ หากแต่การกระทำเช่นนี้นอกจากไม่เกิดผลดีแล้ว
ยัง "แย่" มาก ๆ อีกด้วย
หากไม่ร่วมมือหรือช่วยเหลือ เพราะเกรงกลัวฝ่ายก่อการร้าย ยังเป็นเหตุผลที่น่าเข้าใจ น่าฟัง และจะต้องต้องเข้าใจกันด้วย
ทุกเรื่องในภาคใต้ล้วน "ละเอียดอ่อน"อย่างยิ่ง เพราะฉะนั้น พึงระวังในทุก ๆ เรื่อง ไม่เช่นนั้นจะยิ่งแย่กันเข้าไปใหญ่
