ผมเคยไปที่ซาอุ.4ปี ผมว่ามันไม่ทรมานเท่าฝุ่นที่ญี่ปุ่น ที่มองไม่เห็น เห็นแต่น้ำมูกไหลยืดๆๆ

เวลาพายุทรายมาก็หลบในบ้าน ในแค้มป์
ถ้าหลบไม่ได้เขาจะมีแว่นตาใส่ครับและใส่เสื้อผ้ารัดคอ แขน ขา ให้มิดชิด มันมาปีละครั้งสองครั้งตอนฤดูจะเปลี่ยนครับ แค่นี้จิ้บจ้อยมากครับ

เพราะผมเห็นบางคนไปอยู่ร่วม20ปี เขายังอยู่ได้
ดูภาพที่ไม่เคยเห็นแล้วน่ากลัวเหมือนกัน...

คุณสนธ์ครับ พวกขับรถท่ามกลางทะเลทรายนี่...เขากำหนดทิศทางกันไงครับ หรือมีเครื่องนำทาง อยากรู้ครับ

เรื่องเที่ยวกลางทะเลทรายผมไม่ทราบจริงๆครับ รู้แต่รอบๆแคมป์ผมเป็นที่ฝังถังเหล้า ได้เดินแถวนั้นเอง

พายุทรายมาถึงได้รู้ประโยชน์ของผ้าคลุมหัวของแขก

ขอนินทาแขกซาอุ.ผมไปทำงานเกี่ยวกับการวางท่อน้ำประปาผมได้งานเฝ้า+ดูแลการจ่ายน้ำประปา ขอยืนยัน+นั่งยัน

แขกพวกนี้ไม่ค่อยอาบน้ำครับ เพราะหน้าร้อนน้ำแทบไม่พอใช้ พอหน้าหนาวน้ำแทบไม่ไหลจนนึกว่าท่อตัน

แต่พวกนี้ชอบน้ำหอมมาก ตลาดน้ำหอม+ไม้หอมอยู่ที่อาหรับนี่เอง ของดีราคาแพงๆค่อยยัวชั่ว

แต่พวกของโหลๆนี่สิ มันน้ำเหม็นชัดๆ เคยนั่งรถเมล์แบบมี2ส่วน ชายกับหญิงแยกส่วนกัน

เกือบไม่ถึงปลายทาง พอลงแล้วต้องอ้วกหมดใส้เลย เพราะในรถมันเหม็นของหลายๆกลิ่นรวมกัน
