เรื่องความทุ่มเท ญี่ปุ่นก็ไม่เป็นรองเกาหลี อาจจมากกว่าด้วยซ้ำ
สองทุ่มกว่าๆ ผมออกมาเดินเล่นในเมือง ไฟตามออฟฟิสยังเปิดสว่าง คนทำงานยังอยู่เต็ม
เพื่อนที่อยู่ที่นั่นเล่าให้ฟังว่า หลายๆคนที่อยุ่ดึก โอทีก็ไม่มี ทำเพราะความภักดีต่องานและองค์กร
ถ้าได้เดินเข้าร้านอาหาร หรือห้างสรรพสินค้าในญี่ปุ่น ไม่ว่าจะถอดใส่ ลอง ซื้อ หรือไม่ซื้อ พนักงานจะปฏิบัติต่อลูกค้า อย่างดีที่สุด
ที่เราบอกว่าคนไทยรักงานบริการ ถ้าได้เห็นคนญี่ปุ่นบริการ จะบอกได้ว่า service minded ของเราสู้เค้าไม่ได้เลย
คงต้องพูดว่า โดยส่วนตัวคนไทยมีน้ำใจ เข้าช่วยเหลืออย่างเต็มใจในทุกๆโอกาส
แต่เมื่อใดที่เป็นหน้าที่ ความเต็มใจเหล่านั้นจะหายไป..... แปลกดีครับ
เหมือนกับว่าคนไทยบางคน "ไปได้ทุกที่ ยกเว้นที่ทำงาน ทำได้ทุกงาน ยกเว้นงานในหน้าที่"
สรุปสุดท้ายก็คือ วินัย และ ความรับผิดชอบ ที่เรายังขาดอยู่มาก
อิ อิ ใช่เลยครับ สี่ทุ่มถึงค่อยเริ่มทะยอยออกมาจากออฟฟิตครับ ทุกวันทำการ หน่วยราชการด้วยเหมือนกัน ตร. ญี่ปุ่นมารับผมไปกินข้าว 6 โมงเย็นครึ่ง เขาว่าทำบันทึกขอนายออกเร็วมาเรียบร้อยแล้ว อีกกลุ่ม กินข้าวกันเสร็จเกือบ 3 ทุ่ม เขาว่าจะเข้าไปเคลียร์งานต่อหน่อย หน่วยราชการญี่ปุ่นเท่าที่เจอ เด้กสุดต้องกลับหลังสุด และมาก่อนตอนเช้า เรียกว่ากลับตามชั้นยศจริงๆ ทีนี้แต่ละคนอาจจะอยากกลับแต่ต้องเว้นระยะหน่อย ผกก. ไปก่อน รอง รออีกนิด สารวัตรค่อยตามไป ฯลฯ
สรุปว่าให้ผมเป็นคนญี่ปุ่น ผมไม่เอาครับ อิ อิ
