มาลุยกันต่อครับ....
คราวนี้ได้ลงเหยียบบนพื้นถ้ำซะที......
แต่ลงมาถึง โห...ลานเรียบกว้างขวางมาก....กว้างงงงงงงขวางมากจริง ๆ ครับ ป่าวอำ....
สามารถเล่นฟุตบอลได้เลยครับ...
ช่วงนี้กล้องใครแสงแฟลชไม่แรง ถ่ายมามองไม่เห็นครับ
ขนาดกล้องผมใช้แฟลชนอก ยังส่องไปไม่ถึงไหนเลย.....
พอเดินมาพ้นถึงขอบสนามก็ได้ของเล่น.....ทั้งเด็ก ทั้งแก่ เล่นกันสนุกสนานเกี๊ยวก๊าว กันใหญ่
เขาเรียกอะไรแล้วอ่ะ พานน้ำมนต์คนธรรพ์ นี่แหละ
ลักษณะจะเป็นน้ำหยดมาจากเพดานถ้ำสูงลิบ...จะหยดลงมาทีละหยด เว้นช่วงห่างไม่เท่ากัน
ตกลงมาบนยอดหินหัวบาน ๆ ดำ ๆ ที่ตั้งชื่อว่าเป็นพานน้ำมนต์ แต่ก็จะตกลงไม่เป็นที่ แต่ก็อยู่บริเวณนั้นนั่นแหละ..
ไกด์นำเที่ยวบอก ให้อธิฐาน แล้วใช้มือรองหยดน้ำมนต์ ถ้ารองรับได้ คำอธิฐานจะเป็นจริง......
หน้าตาของพานน้ำมนต์...ครับ...
อันนี้ชื่อ ลานเพลินครับ.......(สำหรับคนสูงวัยน่าจะรู้จักกันดี เมื่อตอนวัยรุ่น..ที่ช่องเจ็ดสี จะเป็นสถานที่จัดคอนเสิร์ท ให้ดูในวันหยุดน่ะครับ..)
น่านำคอนเสิร์ทมาลง ให้ถ้ำถล่มกันไปเลย.....
นี่ก็เหมือนกับหลุดมาอยู่อีกโลกนึงเลย....แสง และ บรรยากาศ ทึม ๆ วังเวงดีครับ..
