แรกเดียว เดินไปชนเอาแก้วมาสองใบ จะลองเอาไปผลิตดูก่อน ว่าเข้าตาหรือเปล่า
แก้วบ้าอะไร ปาเข้าไปหนวยหนึ่งสองร้อยหว๋า
ปล.กินได้ทั้งเหล้าทั้งเบียร์ สรุปว่ามันเป็นแก้วเบียร์นั่นแหละ ที่ไปหิ้วมา เพราะมันตอบโจทย์ได้เยอะที่สุด หลังจากที่ไปยืนพิจารณาคนขายอยู่นาน ยุบหนอพองหนอ ช่างไม่ยุบมันจะพองหนอท่าเดียว
แบบ เชยๆ
ใหญ่หนา (แตกหักยากกว่าปกติ)
ใส่ได้ทั้งเหล้าเบียร์
หนวยเติบ ไม่ต้องชงกันบ่อยๆ คริๆๆ
กะรินทีเดียวอยู่ทั้งงานเหรอ....
ปกติแก้วนึงก็กินนานอยู่แล้วกว่าจะหมด
ปล. แก้วใหญ่เกิน กินเหล้าไม่หรอย....สำหรับคนผสมโซดาอย่างเดียวครับ....
เพราะกว่าจะมึกหมดแล้ว...น้ำแข็งมันจะละลายใส่ไปด้วย...จะกร่อย ๆ ครับ...
การที่ผสมโซดากะเหล้า ต้องผสมเสร็จให้ดื่มเลย....ทิ้งไว้ น้ำแข็งละลาย
จะกลายเป็น เหล้าผสมโซดา น้ำ ไป.....

ขนาดที่พอดี พอดี สำหรับผม คือ ยกมึกได้สอง-สามครั้ง ต่อการชงหนึ่งครั้งครับ...

ผมชอบทรงแบบนี้ครับ....เป็นความชอบส่วนตัว...
ปากบานหน่อย ๆ เวลายกซดเหล้าที่อยู่ก้นแก้ว ไม่ค้ำจมูก จนต้องแหงนหน้ามากเกินไป....
ก้นหนา...เก็บความเย็นได้ดี....
ทรงแก้วสอบลง (ข้างล่างเล็ก...) ยกดื่มน้ำที่ก้นแก้วได้เกลี้ยงเกลากว่า ทรงกระบอก....
ปริมาตร กำลังพอเหมาะ....หนึ่งแก้วได้สองมึก...

รูปทรงเดียวมีสองขนาด เป็นคู่กัน...

ปล.รูปทรงดูเรียบ ๆ แต่ไม่ธรรมดา แนวออกไทย ๆ ดี..(มันดูตรงไหนฟะ......

)