เมื่อวานกะวานซืน พาพยาบาลแม่หม้าย อายุเพิ่งครบ 30 ไปเอาเงินประกัน กับเงินสหกรณ์ อู้ฟู่ ในความเศร้าโศก
และเพิ่งรู้ ว่าหล่อน รอบคอบมากกกกก
เพราะประกัน 2 กรมธรรม์ สมาชิก ชพค. ชพส. ฌาปนกิจสงเคราะห์ สหกรณ์สงเคราะห์ และหุ้นตัดโอนสหกรณ์ของสามี
ขนาดหล่อนไม่ได้เป็นเกษตรกร หล่อนยังเป็นสมาชิก ธกส. เลย คิดดู ก็เลยรับ ฌาปนกิจของ ธกส. มาอีก แสนหมื่น....
เสร็จแล้ว ต้องพาไปรับลูก(ลิง) 2 คน เพราะกิจกรรมทุกอย่างของหล่อน เพิ่งเริ่มรอบใหม่ หลังจากหยุดไปช่วงบำเพ็ญกุศลศพ
ส่วนรถยนต์ ดีแม็กซ์ โรดีโอ ที่หล่อนซื้อให้สามีขับเล่น ๆ แต่ดันกลายเป็นสื่อให้หล่อนเสียสามีไป ต้องตัดสินใจว่า....
ซ่อม ประมาณ แสนสี่..... (ไม่มีประกัน หล่อนพลาดจุดนี้ได้ไง) ขายซาก ได้ประมาณแสนห้า
หรือซ่อมแล้วขาย คงได้สัก ใกล้ ๆ สามแสน แต่คงหาคนยอมซื้อยากมาก เพราะถึงจะซ่อมขั้นเทพยังไง เซียนดูรถ เขาเทพกว่า....
รถชนหน้า มีคนตาย ยังไง ๆ ก็ .......

ชีวิต ต้องดำเนินต่อไป (ชายเจษฎ์ กล่าวไว้ หลังสูญเสียเฮียอ๋า...)