ลงพื้นที่วันนี้ ชาดดดดดคนเรา
แม่เลี้ยง อายุ ๗๘ ปี มีที่ดิน ๑ แปลงเป็นโฉนด ผัวตาย ไม่มีลูก ยังแต่ลูกเลี้ยง
กับลูกเลี้ยงเลี้ยงเป็นอย่างดีตั้งแต่เด็ก แต่พอแยกไปอยู่กับสามี หยับติเริ่มไม่ดูแลแก
เริ่มไม่แวะหาทั้งที่บ้านเดินกันถึง ข้าวแกงต้องหุงเอง
มองแล้วคงไม่เลี้ยงแน่ แกเลยจะแบ่งแยกที่ดินออกไว้ ๒ แปลง ไว้ก่อน ไว้ให้ลูกเลี้ยงเป็นทุนตอนแกตายสักแปลง
ส่วนอีกแปลง ตั้งใจยกให้หลานเพราะหลานนี้มาดูแลอย่างดี
แต่ตั้งใจว่าจะทำในรูปแบบพินัยกรรม เผื่อหลานเผื่อลูก ทอดทิ้งวันใด ได้ฉีกพินัยกรรมทิ้ง
แต่แกดันไปบอกลูกเลี้ยงซะหมด ผลคือ ทะเลาะกันนะสิ
เนื่องจากเอกสารอยู่ที่ลูกเลี้ยง ชวนยังไงก็ไม่ไป
จนเดือนที่ผ่านมา จู่ๆลูกเลี้ยงชวน จะไปช่วยดำเนินการที่สำนักงานที่ดิน ตั้งเรื่องแบ่งแยก
งานนี้ลูกเลี้ยงอาสาไปจัดการเอกสาร ให้แม่รอเซนต์อย่างเดียว แถมจะจ่ายค่าธรรมเนียมทั้งหมดเอง บ๊ะ เออคงคิดได้ แล้ว
สักแป๊ปรวดเร็วทันใจ เรียกแม่ให้ไปเซนต์เอกสาร
ทรามที่ตาแก่พร่า อ่านหนังสือไม่เห็น ลูกเลี้ยงบอกเซนต์ก็เซนต์ เชื่อใจว่างั้น
กลับบ้าน แต่ยึดเอกสารทั้งหมด ขอดูก็ไม่ให้ แกก็ไม่สบายใจ
ต่อมา มาขอความช่วยเหลือ ให้ผมไปติดต่อขอดูสารบบ พอผมไปดูที่ไหนได้ เอกสารที่ให้เซนต์ ไม่ใช้เอกสารขอแบ่งแยกที่ดินในนามเดิม
กลับกลายเป็นสัญญาซื้อขาย ระหว่างแกกับลูกเลี้ยง จดทะเบียนเรียบร้อยโดยระบุว่าลูกเลี้ยงซื้อที่ดินและจ่ายเงินครบแล้ว คนเรา
วันนี้ไปสอบข้อเท็จจริงและนำเอกสารไปให้ดู แกนั่งร้องน้ำตาไหลพราก จนบางครั้งเราจะหลั่งน้ำตาตาม เพราะความทรพีของคน
จากน้ำตาที่ไหลจากตาแก ทำให้เรารู้ทันทีว่าแกเสียใจขนาดไหน
ยิ่งตอนนี้ แกถูกออกจากบ้านต้องมาพักบ้านญาติ แถมลูกเลี้ยงประกาศขายที่แล้ว
เราอดสงสารไม่ได้ เอาหล่าว พรุ่งนี้ช่วยแกร้องศาล ขออายัดที่ไว้ก่อน
ส่วนศาลจะสั่งว่าการซื้อขายเป็นโมฆะหรือไ่ม่ ค่อยว่ากันอีกที
นอนก่อนครับ พรุ่งนี้ไต่สวนมูลฟ้องคดีอาญาเช้า
บ่าย ขอคุ้มครองชั่วคราวก่อนพิพากษา อายัดที่ดินไว้ก่อน
เอาใจช่วยครับคุณป้าครับน้าสิงห์ .. ไอ้ลูกเลี้ยงทรพี อาจชนะในศาล แต่
เวรกรรมติดจรวดครับ ... โชคดีร่ำรวย
