ขาหลบบ้าน...
แวะจอดที่นี่ก่อน..
ที่ไหน...
คุ้น ๆ ไม๊...
นี่ไง เจ้าที่มาแระ....หลังจากให้เรานั่งรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง...
ของฝาก
และตามธรรมเนียมของเสี่ยวิลสัน....
ซักแก้วไม๊ครับ...
ล้างไม้ ล้างมือ...
เพราะ...
กลัวพร้าที่พึ่งได้มาจะสกปรก...
เห่อซะจริง ๆ ป่านนี้แล้วยังหยิบมานั่งลิดบอกหลามอีก...
กลัวคนกินเค้าจะฉีกกินลำบาก..
ได้เวลา โซดาหมดไปสี่ขวด...
นายวิลสันพาไปนั่งที่ร้าน...(ชื่ออะไรแล้วจำไม่ได้)
ไม่ได้หยิบกล้องลงไปด้วย... ฝนตกหนักมากช่วงนั้น
มีขาหมู และไก่ผัดซีอิ้วที่นายวิลสันเตรียมไปด้วย
บรรยากาศร้าน นั่งสบาย อาหารรสชาดค่อนข้างดี..
แต่นั่งได้ไม่นานนัก ประมาณสองทุ่มก็ออกเดินทางกลับ
ด้วยความอาลัยอาวรณ์ นาน ๆ เจอหน้าซักที นายวิลสันปล้ำตื๊อให้อยู่ต่อ...
แต่เนื่องจากวันรุ่งติดทำงาน เลยต้องจำใจหันหัวรถออกมา...
