อุบัติเหตุชวนหดหู่ต่อหน้าต่อตาตอนเย็นวันนี้
นักศึกษาสาว เอวบาง ผมแดง ขับสกูปี้ ไอ. ไม่มีกระจกมองหลัง นำหน้าผมอยู่
เอาหูฟังโทรศัพท์เสียบหู แล้วเอาน้องชาย อยู่ชั้นอนุบาลที่ อนุบาลจังหวัดฯซ้อนท้าย
เลี้ยวจากเลนซ้ายสุดมาขวา เพื่อเลี้ยวไฟแดงข้างศาลากลาง ตอนปลาย ๆ ไฟเขียว(มันกำลังกระพริบ)
ไม่ได้เลี้ยวกะทันหันนะ..... ค่อย ๆ เปลี่ยนเลน เพราะหล่อนขับไม่เร็วมาก
ผมน่ะ ความเร็วต่ำเกินที่จะเร่งฝ่าไป ก็เลยชะลอเตรียมหยุดอยู่ที่เลนซ้าย
แต่ซีวิคแต่งซิ่งสีดำ ทะเบียน 5566 เลนขวา มาเร็วมาก... มันฝ่าแน่ ๆ เพราะไฟไม่ทันเหลืองที
เสียงแตรดังสนั่นไปทั้งถนน.....จากซีวิคคันนั้น
แต่สกูปี้ ไอ.คันนั้น ยังเบนมาทางขวาเรื่อย ๆ ไม่นำพากับเสียงแตร
ผมไม่ได้ยินเสียงเบรค แต่เห็นว่า ซีวิคพยายามเบรค... จะเบนลงซ้ายก็ไม่ได้ รถผมคันใหญ่กว่าซีวิคมาก
เสียงดังเหมือนเอาพลั่วตีฝาบ้าน....
.....สาวกระเด็นลอยโด่งขึ้นด้านบน
.....เด็กน้อยกระเด็น ไถลไปกับพื้นทางเดียวกับรถเครื่อง....
......
.....รถติดมหาวินาศทันที..... เพราะเหตุการณ์เกิดกลางสี่แยก กลางเมืองพอดี
สภาพของผู้เคราะห์ร้าย.... สาว เลือดโซมไปทั้งตัว จนดูไม่ออกว่ามีแผลตรงไหนบ้าง
แต่ยังโงหัวได้ พยายามมองหาน้องชาย ที่กระเด็นไปนอนหงายอยู่กลางสี่แยก...
เด็กชาย เห็นชัด ๆ ว่า ขาขวาท่อนบน หัก เพราะมันพับผิดรูปจนเห็นได้ชัด นอนดิ้นด้วยความเจ็บปวด แต่ร้องไม่ออก
.....
คนขับซีวิค วัยกลางคนค่อนไปทางแก่ (วัยนี้แล้วยังขับรถเร็วอีก ไอ้เลว...) ไม่ออกมาจากรถในทันที
แต่รอจนตำรวจมาถึง(ตำรวจก็อยู่ตรงนั้นแหละ แต่กว่าจะเดินมาได้ แก ว.อยู่พักใหญ่)
....
ผมไปถึงเด็กน้อยเป็นคนแรก เห็นแกหายใจได้ และไม่มีบาดแผล นอกจากตรงขาที่หักเห็น ๆ ก็พยายามปรามให้แกอยู่นิ่ง ๆ
ได้ยินเสียงร้องหาพ่อ
พ่อ..ช่วยอาร์มด้วย อาร์มเจ็บ พ่อค้าบ ช่วยอาร์มด้วย อาร์มเจ็บ..... 
ยังไม่ทันไร มีรถฟอร์จูนเนอร์สีดำคันหนึ่ง ผมจำได้ คันนี้รอไฟแดงอยู่แยกซ้ายมือผม.... พยายามจะกระดึ๊บผ่านสิ่งกีดขวางตรงหน้า
สิ่งกีดขวางนั่น คือ รถเครื่องคันอุบัติเหตุ และร่างของเด็กน้อยที่สาหัสอยู่กลางสี่แยก กับไอ้บ้าคนหนึ่งที่ทำอะไรไม่ถูก
ส่วนคันอื่น ๆ เค้าก็หยุดรอกันเป็นปรกติ......
...ได้ยินเสียงหวอรถมูลนิธิหลังเกิดเหตุไม่เกิน 2 นาที แต่กว่ารถมูลนิธิจะมาถึง ร่วมสิบนาที เพราะแม่มมีบางคันไม่ยอมหลบให้
คนเจ็บขึ้นรถไปแล้ว รถยังติดต่ออีกพักใหญ่ เพราะต่างคนต่างก็จะไป สัญญาณฟงสัญญาณไฟกรูไม่สนแระ
ผมอาศัยจังหวะ มุด ๆ ๆ พักเดียวก็หลุดจากจลาจลตรงนั้น รับนักเรียน ดีเลย์ไป 20 นาที
เด็กบ่นกันพึมเลย ค่าที่ผมไม่เคยผิดเวลา
อุทาหรณ์เรื่องนี้ ผมยกความผิดทั้งมวล ให้ หูฟังโทรศัพท์ ที่สาวนักศึกษาคนนั้นใช้
มันดีเกินไป ดีจนไม่ได้ยินเสียงแตร....
กระจกหลังไม่ใส่ ใส่หูฟังขี่รถเครื่อง อืม......
อ้อ อีกอย่าง
สกูปี้ ไอ. คันนั้น ปรกติล้อมัน วงเล็ก ๆ แต่หน้ายางโต ๆ
แต่คันนั้น วงล้อ น่าจะสัก 17 นิ้ว ขอบทอง หน้ายางเท่ายางจักรยาน MTB.
เนี่ย ประมาณนี้
เดิม ๆ มัน เป็นยังงี้
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ เคยขับรถเครื่องเฉี่ยวชนกับรถเครื่องอีกคันเป็นเหตุให้เด็กรุ่นๆเดียวกับลูกต้องได้รับบาดเจ็บเหมือนกัน ผมไม่เป้นไหร จอดรถได้ผมรีบวิ่งลงไปช่วย สภาพเด็กนั้นหัวแตก เลือดเต็มหน้า ร้องหาแต่พ่อกับแม่ครับ ความผิดใครๆเขาก็ว่าผมแซงซ้าย ทั้งๆที่รถคันหน้าเปิดไฟเลี้ยงขวา ผมก็ขึ้นซ้าย ปรากฎว่า เขาเลี้ยวขวามาตั้งแต่ทางแยก พอถึงหน้าบ้านเขา ผมนึกว่าเขาอี้เลี้ยวขวาเข้างานแต่ง แต่ไม่ใช่เขาอี้หักหัวเข้าบ้าน จังหวะเดียวกับที่ผมขึ้นซ้ายพอดีครับ
คนขับอายุ ๒๔ ซ้อนหลานมาสี่คนรวมเป็นห้าครับ ตั้งแต่นั้นมาผมพยายามเลี่ยงไม่ขับรถเครื่องครับ
ส่วนในกรณีที่น้าฉ๊องเจอวันนี้ สาววัยรุ่นใส่หูฟัง อันตรายมาก แล้วพาเด็กไปกัน ขาดซึ่งวินัยและความรับผิดชอบ
ส่วนคนขับซีวิคแขบไปไหนนักหนา หยุดถ้าไฟแดงสักเดียวมันอี้ตายเอาพรือ ผมแล้วไม่ชอบนะ พวกที่พอไฟกระพริบแล้วพยายามอี้แขบไปให้พ้น ผมเกือยถูกชนท้ายบ่อยครั้งครับ เพราะผมชะลอเตรียมหยุด บางครั้งแม้ว่าถนนโล่ง ผมติดไฟแดงอยู่คันเดียว คันอื่นๆฝ่ากัน แต่ผมไม่ไป เพราะผมอธิบายลูกไม่ได้ว่าทำไมไฟแดงแล้วพ่อไม่หยุด
