เพื่อนคอปืน...ด้ามขวาน

[Pandanus]

ลุงขำ ได้หยอกอำเกลอเก่าและคู่แค้นเก่าแล้ว แกก็บายใจ คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ต่อ

หารู้ไม่ว่า แกได้ก่อเรื่องโศกนาฎกรรมครั้งใหญ่ ต่อตัวแกเองและคนอื่น


ผลัดจากวันงานไปหลายวัน...เรื่องที่หยอกอำกันในงาน ปากต่อปากของคนชอบพูดเรื่องคนอื่น

บ้างก็ว่า เขาเคยเห็นลุงถิด ฟีเจอริ่งกับแม่วัวด้วยตาตัวเอง ที่นั่น ที่โน่น ที่นี่  ไม่เชื่อไปถามคนนั้นแล

ไอ้คนนั้นก็ว่า เออ..จริง เขานี่แหละ เป็นคนชวนไอ้คนนี้ไปหยบแล บลา ๆ ๆ

....จากเรื่องอำ ผ่ากลายเป็นเรื่องมีมูล และกลายเป็นเรื่องจริงมีพยานรู้เห็นหลายคน

จะด้วยนิสัยคน หรืออะไรก็เหลือเดา แต่ ลุงถิด หมดสิทธิ์เดินถนน เดินตลาดโดยสิ้นเชิง.....

[Southlander]

หยอกแบบนี้ เล่นถึงตาย ได้นะ

[Pandanus]

หลังจากงานบวชอาราวเดือนเศษ ๆ

ลุงขำ....ไปครอบครูเด็กใหม่ ทำพิธีกันที่วัด... เดินออกมาจากวัดตอนกลางคืนคนเดียว...

...โดนคนร้ายดักซุ่ม ฟันคอเกือบขาด....เสียชีวิตด้วยวัย ๔๗ ปี (ตามหน้าหีบศพ...อายุจริงคงไม่ถึง)

ตำรวจจับคนร้ายไม่ได้ ไม่มีหลักฐานอะไรเลย

........

[tum610]

                 



คำพิพากษา.... ไอ้ฟัก   

[Pandanus]

ลุงถิด..ปฎิเสธไม่รู้เรื่องท่าเดียว... ทั้งที่ความเชื่อของคนส่วนใหญ่ โน้มเอียงอยุติธรรมใส่แกกันทั้งบาง

ตอนนี้ ลุงถิดในสายตาชาวบ้าน นอกจากเป็นผัววัวแล้ว ยังเป็นฆาตรกรฆ่าเพื่อนอีกอย่างด้วย

....

ปากต่อปาก ทวีความเกลียดชัง และเรื่องราวต่อเติมใส่ไข่กันสนุกปาก...

ลุงถิด มาช่วยงานศพเกลอเก่า...ถูกเมียน้อยลุงขำ สาดหน้าด้วยแกงงัว พร้อมคำด่าเสีย ๆ หาย ๆ

ไม่มีใครเห็นใจ ไม่มีใครเข้าใจแก ไม่มีที่ให้แกระบายเรื่องราวในใจ

....ไม่มีที่ให้แกอยู่ ไม่มีที่ให้แกไปอีกแล้ว....



อีกสองสามวันต่อมา หลังเผาศพลุงขำ .....ลุงถิด ก็ผูกคอตายในบ้าน

.....

[เบิ้ม]

โศกอนาฎกรรม งืมๆๆๆๆ 

[เบิ้ม]

เมนูไทยปนฝรั่งนิดๆครับ "ปลาเก๋าราดพริกซอสส้ม" 


ครบรสครับ แกล้มส้มไปด้วย หอมขึ้นจมูกดีครับ 



จารตุ้มพินาว่าเป็นไงบ้างครับเรนูนี้ 

[เบิ้ม]

ประยุคจากปลาราดพริก ที่ผมไม่ชอบเพราะฉุนกระเทียม น้ำปลา กินแล้วมันคาวปาก

ดัดแปลงมาใช้เนยแทน กลบกลิ่นกระเทียมหายหมดเลย


 

[Pandanus]

ไม่รู้ว่าจะมีใคร รู้จักคำว่า"ครึน" หรือในนิยายเดินป่าล่าสัตว์เรียกว่า"ขวง"หรือไม่

ตามความเชื่อ ว่า ถ้าคนที่จิตไม่นิ่ง ไปฆ่าคน หรือไปฆ่าสัตว์ จะโดนครึน หรือขวงเข้าตัว

ตามนิยายของตาเกิ้นในล่องไพร เล่าว่า คนยิงกวางถูกขวงกวางเข้าตัว เดิน ๆอยู่ โดดร้อง"เปิ๊บ"เหมือนกวาง

ส่วนความเชื่อของคนที่นั่น เชื่อว่า ถ้าใครไปฆ่าคนแล้วจิตแตก...จะโดนครึนทำเอาถึงบ้า...

....ชายคนหนึ่งที่บ้านนาลึก ห่างไปหลายสิบเส้น..อยู่ ๆ ก็"บ้า"

อาการบ้านั้น แปลกนัก ตาขวาง...แล้วเจื้อยแจ้วขับบทหนังตะลุง เรื่องลุงถิดเย็ดวัว...

[เบิ้ม]

ผมว่าคนบ้านจานปราชมีเวลามาก อีกทั้งเป็นนักอ่านนักเขียน ยุค20-30ปีก่อน นักเขียนดังๆหลายคนแถวนั้น 

[Pandanus]

นายคนนี้(ผมนึกชื่อยังไงก็นึกไม่ออก จะสมมุติชื่อก็ใช่ที่ ชื่อจริงแกก็มี คนอื่นยังใช้ชื่อจริงกันทั้งนั้น)แกเป็นม่าย

ข่าวว่า เดิมที เมียแกงามนัก.... ตอนหลัง เมียแกทิ้งไปหาชายคนอื่นโดยไม่มีลูกด้วยกัน

แกขับบทขับกลอนอะไรไม่เป็นหรอก ร้องเพลงยังไม่เป็นเพลงด้วยซ้ำ น่าแปลกว่าตอนเป็นบ้าดันขับกลอนเชี่ยวชาญ

เรื่องมันโอละพ่อ คนที่ถนัดผูกเรื่อง จับแพะชนแกะ  เขาเอาเรื่องมาโยงกัน.....



เมียแกที่ทิ้งไปนั้น มาได้กับลุงขำ.... ก็คือเมียน้อยคนที่สามของลุงขำนั่นเอง....



เอวังก็มี ด้วยประการล่ะฉะนี้แล.-

[tum610]

มีจบแนวหักมุม...


หง่า..ลุงถิด 

[tum610]

เมนูไทยปนฝรั่งนิดๆครับ "ปลาเก๋าราดพริกซอสส้ม" 


ครบรสครับ แกล้มส้มไปด้วย หอมขึ้นจมูกดีครับ 



จารตุ้มพินาว่าเป็นไงบ้างครับเรนูนี้ 

ม่ายโร้....

ยกมา ผมกิน.... 

[เบิ้ม]

เอาเรื่องลุงถิดกับแม่วัวนะ 

เรื่องนี้  ออกตัวก่อนนะครับ ว่า ฮาก็จริง แต่...มีคนตาย...!!!

ตัวละคร ก็เป็นญาติฝ่ายพ่อผมเสียส่วนใหญ่ เหตุเกิดนานแล้ว แต่ครั้งผมยังเด็กน้อย

พ่อแม่ไปทำธุระที่บนเขาหลายปี เอาผมไปฝากให้ย่าเลี้ยงที่หลังมหาลัยวลัยลักษณ์

สมัยนั้น (ราวปี ๒๕๒๐-๒๕๒๔ ก่อนสมโภชน์กรุง)บ้านเรือนมีน้อยหลัง  แต่ละหลังก็รู้จักกันถ้วน

แต่มันจะมีอยู่อย่าง ที่คนทุกวันนี้ไม่ค่อยมี คือ เรื่องความบาดหมางระหว่างบ้าน....

อย่างบ้านปู่ผม ก็จะหมางกันกับบ้านไข่แลน เรื่องเหมือง....

ไข่แลนแกอยู่ต้นน้ำ ปักหลักกั้นให้น้ำเข้านาแกจนน้ำเหมืองต่ำ  ปู่ไปขอแกก็ไม่ให้ ปู่เลยตีเอากับไม้ไผ่ผ่าซีกปางตาย

......

คนฝ่ายโน้นจารปราชเห็นว่าไงครับ สมัยนี้กะสมัยก่อน(เอาง่ายๆรุ่นผมกะจานปราชวัยรุ่น) มุทะลุ ใจร้อน จุดเดือดต่ำ การมีเรื่องจะไม่จบง่ายๆ

สังคมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นมากมั้ยครับ พอคนมีต้นทุนชีวิตมากขึ้น ทำไรก็ยั้งคิดมากขึ้น 

[Pandanus]

มีจบแนวหักมุม...


หง่า..ลุงถิด 

นายสถิตย์ ด้วงคง  และนายขำ เอียดเต็ม ....

เสียชีวิตเมื่อปี ๒๕๒๔ ปีที่ผมเรียนประถมหนึ่ง ปีถัดมาก็มีสมโภชน์กรุงฯ

เรื่องเล่านี้ ถ่ายทอดรุ่นสู่รุ่น เรื่องการหยอกกันแรง ๆ จะโดนคนแก่ ๆ ด่าเอา

เพราะมันมีตัวอย่างถึงตายมาแล้ว