ได้เหงื่อ....

ผบ.เขาทำเรื่องเสนอของบประมาณในการซื้อเก้าอี้สำหรับนักเรียนที่มาเรียนพิเศษ จำนวน 10 ตัว
ราคาตัวละ 250 บาท เป็นเงิน สองพันห้า.....
บ้านคับแคบอยู่แล้ว(บ้านเช่า จะเอาไรนักหนา) การซื้อเฟอร์นิเจอร์เข้าบ้าน ต้องคิดให้หนัก
ผมก็คิด.... เอาไงดี เก้าอี้เพิ่มมาสิบตัว เต็มบ้านแน่ ๆ ยิ่งไม่ค่อยมี 5ส. กันด้วย
ปิ๊ง...ไอเดีย....
เบาะรถตู้ ถอดออกมา 9 ตัว ตั้งในบ้านไม่รู้จะเอาไปไหน
ใช้งานไม่ได้เพราะไม่มีน็อตยึดขา มันหาเรื่องจะยักหลังท่าเดียว
ทิ้งก็ไม่ได้ เพราะพอโดนตรวจสภาพต้องใส่กลับไป ไม่งั้นโดนปรับ
ว่าแล้วก็ คำนวณจุดทิ้งน้ำหนัก ถึงขนาดปรับเอนนอนแล้วคำนวณกันเลย
ได้มาเป็นฐานยาว 55 ซ.ม. เผื่อเล่นท่ายากอีก 10 ซ.ม. เป็น 65 ซ.ม.
เอามาร้อยน็อตเบอร์ 12 เข้ากับขาเบาะ.... ทิ้งหางฐานมาทางข้างหลังทั้งหมด
เท่านี้ก็ได้เก้าอี้เรียนพิเศษแบบหรู(กว่าเก้าอี้พลาสติก) ปรับเอนนอนได้ บุฟองน้ำนุ่มก้น....

จำนวน 9 ตัว ขาดไปหนึ่ง ช่างมัน เพราะเบาะที่ติดกัน นั่ง 3 เบาะ 4 คนได้สบาย ๆ
ของเก่าได้ใช้ประโยชน์ ของใหม่ก็ไม่ต้องซื้อ
นี่แหละ วิถีแห่งความพอเพียง.... เก่งจริง ๆ เรานี่