พอแระๆ เราก็ใช่สูงไร สมัยก่อนนมเนิมไม่ใครได้กิน แค่กินข้าวครบ3มื้อก็บุญโขละ
วันหลังจานปราชก็อย่าเที่ยวพูดถึงจักรยานล่ะครับ
มันไม่ได้ทำกันง่าย ๆ นะ น้าเบิ้ม....
แต่ละวัน เข้าเว็บมา คิดแระ...วันนี้เรียกแขกวิธีไหนดีหว่า
ส่วนใหญ่ก็มุก... เอาตัวเข้าแลกแหละ ได้ผลดีสุด เพราะทุกคนรู้ดี ว่าผมเป็นคนที่กัดจิกยังไงก็ไม่ปรี๊ดแตก
เมื่อก่อน อยู่บ้าน ก็เอาเรื่องเพื่อนข้างบ้านนั่นแหละ มาแต่งเติมเล่า เพื่อเรียกแขกเข้าร้าน เอ๊ย เข้ากระทู้..
ตอนนี้ มาอยู่ที่นี่ ผมยังดูไม่ทั่วเลย ว่ามีคนเล่นเว็บนี้ด้วยรึเปล่า
เกิดเล่าเรื่องที่ทำงาน เคราะห์หามยามซวย พวกนั่งอ่านอยู่อีกห้อง.... งานเข้า....
ก็ เปลี่ยนมุกไปเรื่อย ๆ ทำไงก็ได้ ให้เพื่อนเข้าเว็บ มาคุย มาวิจารย์ โน่นนี่นั่น
สังคมเสมือนเล็ก ๆ ตรงนี้ ผมอาศัยซุกหัวมาเจ็ดแปดปีแล้ว
เพื่อนเข้ามา เพื่อนจากไป เพื่อนยังอยู่ สุข ๆ ทุกข์ ๆ เฮ้ว ๆ เศร้า ๆ
เราก็อยู่กันมานาน.... ผมจะปล่อยกระทู้ร้างเพราะกระทู้มันจืดชืด มันก็ใช่เรื่อง....
