
นานาทัศนะ...เลยครับ...
แต่ละท่านให้แง่คิด...ที่ดี ดี ท้างงงง...น้าน....เรยยย์....อิ อิ
ขอบ้าง ขอบ้าง...ครับ...อิ อิ
ผมเอง...อันดับแรก....ให้ไปที่การฝึกฝน...และความเคยชิน...ก่อนอื่นครับ
อันดับต่อมา...ก็มาว่า...กันที่...ชนิดของอาวุธปืนที่ต้องใช้ในขณะนั้น....
(โจทย์คือ Model 1911)
ประการที่สาม...ก็มาว่ากันที่วิธีการพกพาติดตัว....
(ซึ่งในกรอบนี้...จำกัดว่า...ต้องเป็น...ซองนอก เท่านั้น)
และก็....ตามสถานการณ์...ตรงนี้ไม่มีโจทย์....
ซองนอก...กะ M1911
ผมพกแบบ...ขึ้นลำลดนก (ชิดโครงปืน) ครับ....
ในสถานการณ์ปกติ....
เหตุผล...ก็เพราะผมมีความเคยชินในลักษณะนี้ครับ...
และก็ค่อนข้างสะดวก...เมื่อหยิบปืนออกจากซอง
เวลาขับรถบ้าง...เวลาเลิกงานกลับบ้าน...หรือเวลานั่ง ๆ นอน ๆ ครับ...
ส่วนถ้าสถานการณ์ฉุกเฉิน....
ผมก็ถือปืนไว้ง้างนกเป็น ฮาล์ฟค็อก ก่อน...(เตรียมระดับ 1)
ง้างนกสุด เข้าเซฟ....(เตรียมระดับ 2...แต่ไม่ค่อยจะทำง่ะครับ)
น้องซิลฯ ผม....ชิ้นส่วนที่ฝืดที่สุด...ของหล่อนก็คือ คัน safe นี่แหละครับ
เตรียมระดับ 3 ก็ ง้างนกสุด....นิ้วชี้โหนไก...รอไว้เลย....(ทำประจำ...เพราะกลัวไม่ทันเค้า)
กล้าโหน.....เพราะไกหนัก 4.5 ปอนด์ ง่ะครับ....ใช้งาน ใช้งาน
สำหรับ M1911 หรือแม้แต่ น้องซิลฯ....ระบบกลไก คล้าย ๆ กันครับ
ต่างกันที่...หลังอ่อน หรือ ไม่มีสมอล็อคใน series 70 เท่านั้น
ผมไม่ให้น้ำหนัก...มุ่งไปที่ความปลอดภัย...เป็นประการแรกเท่าไรนัก....
เพราะ...การใช้งาน...อยู่ที่ตัวเรา...
เรา...เป็นผู้ใช้งาน....ครับ............
จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น.....