ขออนุญาตครับ
ไข่ปลานี่ เป็นอะไรที่ เผื่อมากเหลือเกิน ผมดูใน UBC เห็นอัตราการรอดของปลาจากไข่ ไม่ถึงหนึ่งในร้อย แถมกว่าจะโตก็ ไม่ถึงหนึ่งในร้อยอีก ก็เลยต้องชดเชยด้วยปริมาณ
คำคนโบราณถิ่นใต้ กล่าวว่า "คำสั่งเจ้าพระยา ไข่ปลา ดอกม่วง" หมายถึง เอาเท่าที่ได้ เจ้าพระยาสมัยก่อนเจ้ายศเจ้าอย่าง สั่งทีถ้าข้าเคร่งครัดทำหมด ก็ ตายกันพอดี ไข่ปลา ถ้ารอดหมดก็ ไม่มีน้ำไม่มีหนองให้อยู่ ส่วนดอกมะม่วง ติดผลทั้งหมด รับรอง กิ่งหักทั้งต้น..
ส่วนผม ไม่กินไข่ปลาครับ เพราะยังนึกไม่ออก ว่า มันอร่อยตรงไหน ครั้งเดียว ที่ซื้อไข่ปลามา คือ เมื่อครั้งไปไหว้ทวดวังคา เจ้าที่เจ้าทางแถวบ้าน แล้วดันปากพล่อย บนบานว่า ถ้าผมได้ลูกสาว
ผมจะถวายไข่ต้ม แสนฟอง แล้ว ผมก็ได้เจ้าตัวกลมด้านซ้ายนี่มา อายุได้สองเดือน แกร้องจ้าไม่ยอมหยุด จนเสียงแหบ... โดยไม่รู้สาเหตุ คนแก่แถวบ้านก็ถามผมว่า ไปบนอะไรไว้บ้าง เอาล่ะสิ เชื่อหรือไม่เชื่อ... ลูกเชียวนะนั่น ไม่ใช่สมบัติของนอกกาย...ผมก็บอกว่า บนทวดวังคาไว้ จะต้มไข่ถวาย แสนฟอง ถ้าได้ลูกสาว คนแก่ตบอกผาง แสนฟองนี่
ตอนที่ไข่ไก่ฟองละเกือบสามบาท !! มันจะปาเข้าไปเท่าไหร่
คิด ๆ คิดไม่ตก ว่าเอาไงดี ลูกก็ยังร้องอยู่นั่น รุ่งขึ้น วันนัดแถวบ้าน ไปเหมาไข่ปลามา ปลาอะไรก็ไม่รู้ ไข่เม็ดเล็กกว่าเม็ดผักกาดอีก ครึ่งกิโล ต้มมันซะเต็มหม้อ พอสุก สะเด็ดน้ำ ก็เอาไปปักธูปถวายทวด บอกว่า
นี่ครับ ไข่ต้มแสนฟอง พอดีจ่ายช้า เลยแถมดอกเบี้ย หมดนี่ก็น่าจะร่วมล้าน แล้วก็กลับบ้านมาดูอาการลูก .. ยังร้องไม่หยุด .... เอาไงดี ย่ามันกลับมาจากบ้านพี่สาวผม มาดูหลาน แล้วก็ด่าผมซะไม่มีชิ้นดี ว่า
ลูกท้องอืด...ทำไมไม่พาลูกไปหาหมอ ออกมาหาหมอ เจอแอร์ในรถก็เงียบไป พามาถึงหมอ ได้ยาไปนิดเดียว หายแล้ว ไม่ท้องอืดแล้ว หมอบอกกลับบ้านได้.....
ไข่ปลาครับ....ทำผมถูกด่าทั้งขึ้นทั้งล่อง
ด้วยความเคารพครับ ยาวหน่อย แต่อยากเล่ามาหลายวันแล้ว
