เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
ธันวาคม 22, 2025, 05:37:49 AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: อวป. มีจำหน่ายที่ สนามยิงปืนราชนาวี/สนามยิงปืนบางบัวทอง/สนามยิงปืนศรภ./
/สนามยิงปืนทอ./
สิงห์ทองไฟร์อาร์ม
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: [1] 2 3 4
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ประสบการณ์เรื่อง.......ผีผี อาถรรพ์มีจริงครับ ขอบอก  (อ่าน 21459 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
AEY@1911
1911 lism...
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 65
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1380



« เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2007, 04:35:47 PM »

สืบเนื่องจากเมื่อเช้านี้ผมตั้งกระทู้เกี่ยวกับเรื่อง......ผีผี แล้วพอสายๆเวปปิดปรับปรุงมาเปิดใหม่อีกรอบกระทู้เรื่อง....ผีผี หายครับพี่-น้อง อาถรรพ์มีจริง (มันจะเกี่ยวกันมั้ยเนี่ย Grin) ขอตั้งใหม่อีกรอบนะครับ  ใครมีประสบการณ์เรื่อง...ผีผี เชิญชวนมาเล่าสู่กันฟังนะครับ
บันทึกการเข้า
จอยฮันเตอร์
พระรามเก้า 15-28 E23 LLL
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 10195
ออฟไลน์

กระทู้: 47057


M85.ss


« ตอบ #1 เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2007, 05:00:02 PM »

คาดว่าบางท่านเคยอ่านแล้วจากกระทู้ "พี่บุญขอมา" Grin

พูดถึงเรื่องเที่ยวป่า  ต้องมีเรื่อง  งู  เรื่อง ผี เข้ามาเกี่ยวข้องกันบ้าง แต่ตอนนี้ผมจะเล่าเรื่อง ผีๆ มาเล่าให้ฟัง แต่จริงๆเรื่องนี้เคยเล่า

มาครั้งหนึ่งนานแล้ว  แต่คิดว่าบางคนจะยังไม่เคยฟัง  ผมจะเล่าให้ฟังใหม่ก็แล้วกัน  มีอยู่มาวันหนึ่ง (ขึ้นแบบนิยายเลยครับ) พวก

เราได้ออกเที่ยวป่า  กันในตอนกลางคืน  ขณะที่เดิน คาดว่าจะเป็นเขตติดต่อกันระหว่าง สามอำเภอ  คืออำเภอเมืองปัตตานี อำเภอ

หนองจิก และ อำเภอยะรัง ตอนนั้นเราใช้ทั้งไฟฉาย และ ตะเกียงแบบถ่านแก๊ส  จังหวะนั้นช่วงที่เรากำลัง ฉายไฟอยู่  แสงไฟได้ไป

กระทบกับดวงตาคู่หนึ่ง  พวกเราต่างกระซิบกันว่า  น่าจะเป็น มูสัง (บางจังหวัดเรียก อีเห็น บางจังหวัดเรียก ชะมด ก็ทำความเข้าใจ

กันเองก็แล้วกันครับ) แต่ช่วงจังหวะนั้นไกลมากหากยิงไปแล้วกลัวจะไม่ถูก  เราจึงพยายามเดินเข้าไปให้ได้ระยะยิง  เหมือนกับว่า

มันรู้ ว่าเรายิงไม่ได้ ตามันก็สู้ไฟ  ไม่ยอมหลบ  หลังจากที่เราเข้าไปได้ระยะยิงแล้ว  ก็ยกปืนขึ้นเล็งเชื่อมั้ยครับ มันหลบตาทำให้ไม่

เห็น  แล้วมันก็เดินหนีไปพอเกินระยะยิง  มันก็หันมาสู้แสงไฟอีก  พอเราเดินเข้าไปได้ระยะมันก็หนีไปอีก  เป็นอย่างนี้หลายครั้ง จน

มันหายไปไม่เห็นตัว  พอถึงตอนนี้กว่าพวกเราจะรู้ตัว  ก็อยู่กลางดงไผ่เสียแล้ว  หาทางออก  หาเท่าไหร่ก็หาทางออกไม่เจอ พวก

เรานึกในใจ  ว่าโดนดีเข้าแล้ว  แต่ก็ยังโชคดีที่ตอนนั้น  เราแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม เพื่อล้อมมัน กลุ่มที่เหลือยังโชคดีที่มีมีดติดตัวกัน

มา  จึงช่วยกันถางเป็นทางให้ออกกันมา  กว่าจะออกกันมาได้  ต่างคนต่างก็ได้เลือดกันซิบๆ  พอเช้าพวกเราก็ออกตรวจดูกัน  มัน

เป็นดงไผ่ดู ยังงัยๆ ก็ไม่น่าเดินเข้าไปได้โดยไม่โดนหนามไผ่เกี่ยวตัว  ขนาดทางที่เราถางกันเมื่อคืน  หากันตั้งนานกว่าจะเจอ  ทำ

ให้เราคิดกันว่า  เมื่อคืนต้องโดนดีกันแน่  ตั้งแต่นั้น  ป่านั้นพวกเราไม่กล้าไปกันอีกเลย  และมีอีกเรื่องหนึ่งที่พวกเราได้เจอกันแบบ

  จะๆ  วันนั้นพวกผมได้นั่งดื่มกันหลังบ้าน  ซึ่งตอนกลางวันได้มีทริป ล่าแย้ กันมา  จึงตั้งวงดื่มกินกันอยู่หลังบ้าน  ปืนก็ยังไม่ได้เก็บ

เข้าที่เข้าทางกัน  ขณะนั่งดื่มกันไปดื่มกันมา  ตาผมเกิดเหลือบไปเห็น  ดวงไฟดวงใหญ่  ขนาดเท่าลูกฟุตบอลเห็นจะได้  ตอนแรก

นึกว่าใครคงจุด ขี้ใต้  (เศษไม้ผสมยางใช้แบบคบเพลิง) ดูไปดูมามันไม่ใช่แล้วสิครับ  เพราะมันลอยได้  ลอยแบบสูงๆต่ำๆ พอนึก

ขึ้นมาได้ว่า น่าจะเป็นผีกระสือ  (พอดีตอนนั้นคงได้ที่แล้ว)  ก็บอกเพื่อนๆแล้ววิ่งไปเอาปืน  ถ้าเขาว่าผีกระสือ  ก็คือกลุ่มแก๊ส  แต่นี้

พอเราดักหน้า  มันก็หนีไปหลัง  พอเราไปดักหลังมันก็หนีไปหน้า  พอดีช่วงนั้นวิ่งไปวิ่งมาเกิดอาการเหนื่อยก็เลยไม่วิ่ง  ก็เลยขึ้นลำ

ยิงใส่เข้าไปในดวงไฟดวงนั้น  เผอิญในแม็กเราลืมโหลด  กระสุนพึ่งยิงได้ไม่กี่นัดก็หมด  แต่แปลกตรงที่ว่าพอเรายิงเข้าไป ผี

กระสือ  คงตกกะใจ ก็เลยปิดสวิทไฟหายไปเลย  เดินหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ  หลังจากที่เรายิงกันสนั่นลั่นบ้าน  บรรดาลุงๆพ่อๆก็ออก

มาว่ายิงอะไรกัน  พวกเราก็เล่าให้ฟัง  ท่านว่าไม่น่าเป็นไปได้  เพราะท่านอยู่กันมาตั้งนานก็ไม่เคยเห็น  เขาก็โทษว่าสงสัยพวกเรา

คงเมากัน  แต่ยังโชคดีที่เห็นกันหลายคน  ถ้าผมเห็นคนเดียวคง ซวยแน่ๆเลย Grin
บันทึกการเข้า

AEY@1911
1911 lism...
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 65
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1380



« ตอบ #2 เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2007, 05:19:35 PM »

ขอขอบคุณพี่ จอยฮันเตอร์ ที่มาช่วยเปิดเรื่องให้อีกครั้งนึงหลังจากที่เอาเรื่องนี้มาเขียนไว้เมื่อเช้าและได้หายไปโดยไม่ทราบสาเหตุ.....อาถรรพ์...สยองขวัญ..... ตกใจ
บันทึกการเข้า
สหายเล็กน้อย
ความรักเป็นเรื่องตลก...อกหักเป็นเรื่องขำ ๆ
Hero Member
*****

คะแนน 2113
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 11510


...มีแต่ตัวกับหัวใจ... เธอจะรักฉันไหม ... !!!


« ตอบ #3 เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2007, 05:44:00 PM »

   ตกใจ ตกใจ ตกใจ...ผมไม่รู้........ผมไม่กลัว............ผมมีพระ.... เยาะเย้ย เยาะเย้ย เยาะเย้ย (รอบสอง Grin)
บันทึกการเข้า



...ล้มแล้วจงลุกใหม่...จนกว่าลูกแกะจะกลายเป็นราชสีห์...
โป้ง*กันบอย - รักในหลวง
YOU'LL NEVER WALK ALONE
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1629
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 16886


คนฮัก เต้าผืนหนัง........คนจัง เต้าผืนสาด


เว็บไซต์
« ตอบ #4 เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2007, 07:19:32 PM »

เข้ามาสยองกับพี่จอยอีกรอบครับ..............ปรือออออออออ
บันทึกการเข้า


Audy452 ♥ รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1180
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 14952



« ตอบ #5 เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2007, 08:04:55 PM »

 ตกใจสยองครับ ตกใจ
บันทึกการเข้า

น้าพงษ์...รักในหลวง
1911ต้อง.โค้ลท์.ที่เหลือคือก๊อปปี้.ลอกพี่.มะขิ่นครับ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 508
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 9922


« ตอบ #6 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 07:17:12 AM »

หวังว่าคงไม่.เฮี้ยน.กระทู้หายอีกนะครับ.อันนี้น่ากลัวกว่า... หัวเราะร่าน้ำตาริน
บันทึกการเข้า

...ประเทศไทย.ไม่ใช่ที่สำหรับใครที่จะมา.ฝึกงาน...
NatthaphoN_
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 987
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 13071

https://lh5.googleusercontent.com/-3fxkffwgtBc/AAA


« ตอบ #7 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 07:21:12 AM »

สยองครับพี่น่ากลัง ตกใจ
บันทึกการเข้า
menkmenk รักในหลวง
Happy Shooting , Happy Fishing
Sr. Member
****

คะแนน 63
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 806



« ตอบ #8 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 08:25:01 AM »

 ตกใจ ตกใจ ตกใจ
บันทึกการเข้า

รักในหลวง
51
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #9 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 08:33:43 AM »

ทุกอย่างเป็นวิทยาศาสตร์ครับ
หากใจเราตั้งมั่น  กระทำทุกสิ่งด้วยความมีสติ


จากนิ้ว...กว่า 15 ปี ของเด็กเก็บศพ

บันทึกการเข้า
จอยฮันเตอร์
พระรามเก้า 15-28 E23 LLL
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 10195
ออฟไลน์

กระทู้: 47057


M85.ss


« ตอบ #10 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 09:05:09 AM »

ทุกอย่างเป็นวิทยาศาสตร์ครับ
หากใจเราตั้งมั่น กระทำทุกสิ่งด้วยความมีสติ


จากนิ้ว...กว่า 15 ปี ของเด็กเก็บศพ


เดี๋ยวจับไปมัดกับเสาแถวๆป่าช้าสะเลย Grin
บันทึกการเข้า

51
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #11 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 09:11:06 AM »

คริ คริ อย่าให้ถึงขนาดนั้นเลยครับ พี่จอย
เดี๋ยวกางเกงเปียก

บันทึกการเข้า
จอยฮันเตอร์
พระรามเก้า 15-28 E23 LLL
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 10195
ออฟไลน์

กระทู้: 47057


M85.ss


« ตอบ #12 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 09:42:06 AM »

      เรื่องนี้เกิดขึ้นมาหลายปีแล้ว คาดว่าประมาณปี 2525-2526 สมัยนั้นการเดินทางขึ้น-ลง ระหว่างจังหวัดชายแดนภาคใต้ กับ กรุงเทพฯ เป็นถนนเพชรเกษม(ทล.4)

 ถนนหนทางก็เป็นถนนลาดยางสองเลน รถวิ่งสวนทางกัน เป็นไปอย่างลำบากส่วนใหญ่ผู้ใช้เส้นทางนี้ มักจะพักค้างคืนที่ จังหวัดชุมพร ที่ซึ่งเป็นที่มาของเรื่องสยอง

ขวัญ วันนั้นผมกับครอบครัว ได้เดินทางจากปัตตานี เดินทางขึ้นสู่กรุงเทพ มาถึงจังหวัดชุมพรเป็นเวลาพลบคำพอดี คุณพ่อจึงได้เปิดโรงแรมแห่งหนึ่งในจังหวัดชุมพร

โดยเปิดสองห้อง ผมนอนกับน้องชายอีกห้องนึง หลังจากเช็คอินน์เรียบร้อย ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเก็บของ โดยนัดกันไปกินข้าวต้มบริเวณด้านหน้าโรงแรม ตอนแรก

ที่เข้าไปในห้องพัก ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ ล้างหน้าล้างตาเสร็จก็ออกจากห้องพักโดยไม่ได้เปลี่ยนชุด หรือเปิดกระเป๋าเลย หลังจากอิ่มหนำสำราญทั้งอาหารและเครื่องดื่ม

เป็นเวลาประมาณหลังเที่ยงคืน จึงเดินทางกลับที่พัก โดยจำหมายเลขห้องได้คาดว่าไม่ผิด หลังจากเปิดห้องไปแล้วถึงผงะ จำได้ว่าไม่เหมือนกับห้องที่เราเปิดเข้าพัก

เหมือนตอนค่ำ สภาพในห้องเหมือนถูกรื้อค้นกระจัดกระจาย แต่กระเป๋าของเรายังอยู่ที่เดิม โดยไม่ถูกเคลื่อนย้ายใดๆ ตามผนังห้องมีลายมือคล้ายกับเขียนด้วยนิ้ว แต่สี

ที่เขียนเป็นสีแดงคล้ายเลือด เป็นการเขียนต่อว่าผู้หญิงที่ตนรัก เต็มไปหมดทั้งผนังสี่ด้าน จำได้อยู่ข้อความหนึ่งที่เขียน แสดงว่าคนเขียนคงไปดีแล้ว โดยเขียนว่า     

"ชาตินี้ขอลาก่อน" แค่นั้นแหละครับ คิดในใจว่าโดนดีแล้ว ต่างคนต่างคว้ากระเป๋าได้แผ่นแน๊บเลย วิ่งไปบอกที่เคาน์เตอร์ว่าขอเปลี่ยนห้อง

แทนที่มันจะถามเหตผล ดันถามว่า เห็นเหรอ ตกใจ ตกใจ ตกใจ
บันทึกการเข้า

soveat ชุมไพร
มือสังหารคันคากหมุ่น พรานปลาวัด พราน28k สมช. เลขที่ 1475
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3429
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 30132


เลือดกรุ๊ป โอละนออออออออออออ


เว็บไซต์
« ตอบ #13 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 10:20:52 AM »

  เอามั่งๆ   ของผมนี่ตอนไปทำงานที่ จ.น่าน  เวลาผมจะกลับบ้านที่ชัยภูมิผมจะต้องนั่งรถมาลงที่ อ.เด่นชัย เพื่อมาต่อรถอุบล-เชียงใหม่ ไปลงชัยภูมิ  เรื่องของเรื่องคือผมเป็นคนหลับยาก  รถวิ่งมาเกือบถึงพิษณุโลกผมก็ยังไม่หลับ  พอดีนั่งข้างหน้าต่างเหลือบไปเห็นลุงคนนึงวิ่งจ็อกกิ้งอยู่ข้างรถ  ตอนแรกก็ไม่สนใจหรอกอีกซักประมาณ10นาทีก็ยังเห็นแกวิ่งอยู่อีก   เท่านั้นแหละครับคลุมโปงโลดไม่กล้ามองไปนอกหน้าต่างอีกเลย  ขนงี้ลุกหัวเย็นวาบหนาวไปถึงไขสันหลัง   หัวเราะร่าน้ำตาริน














   อ้อลืมบอกไป  รถบัสที่ผมนั่งอยู่วิ่งน่าจะไม่ต่ำกว่า 100 กม.ต่อ ช.ม.  ที่สำคัญเกือบตีหนึงด้วยง่า.... ตกใจ
บันทึกการเข้า

จะปิดทอง หลังองค์ พระปฏิมา
jamin
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 9
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1356


« ตอบ #14 เมื่อ: สิงหาคม 01, 2007, 10:34:38 AM »

 ตกใจ ตกใจ ตกใจ
บันทึกการเข้า
หน้า: [1] 2 3 4
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.066 วินาที กับ 20 คำสั่ง