เวรกรรมมาจากปืน

[cp44]

    สมัยวัยรุ่นผมได้เข้าไปช่วยญาติทำโรงโม่หินในจ.กาญจนบุรี   วันแรกที่เข้าออฟฟิตก็เห็นปืนยาวติดกล้องวางอยู่  เป็นครั้งแรกที่ได้จับปืนเย็นนั้นผมกับคนงานก็เริ่มหัดยิงปืน เป้าหมายแรกคือนกพิราบที่มีเกลื่อนเลย
ไม่นานผมก็พัฒนาฝีมือเป็นระดับเซียน  จากยิงนกทีละตัวก็พนันกันยิงนัดเดียวให้ได้สองตัว  ก็ไม่ยากนักหากเลือกมุมดีๆ นกพิราบมันชอบเกาะสายไฟเรียงกันอยู่แล้ว  แถมลูกกรด CZ 452-2E ติดกล้อง4เท่ามันก็ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว  ผมอยู่โรงโม่ได้2ปี  ยิงนกไปหลักพันตัว
       ตัดกลับมาอีกด้านของชีวิต ผมแต่งงานปี 2540 ขณะอายุ27ปีเท่ากันกับภรรยา  การมีลูกสืบสกุลเป็นเป้าหมายแรกของครอบครัวคนจีน  แต่งงานไป 3 ปีเรายังไม่มีลูกสักที เราก็เริ่มปรึกษาหมอ เริ่มจากตรวจร่างกาย ตรวจอสุจิ  ทั้งสองคนปกติดี จากนั้นหมอก็เริ่มให้ฉีดเชื้อ  พัฒนาไปจนถึงขั้นทำพลาสโตซีส   6ปีผ่านไป กับการทำพลาสโตซีส 3ครั้ง ฉีดเชื้อนับไม่ถ้วนกับ3โรงพยาบาลชั้นนำของไทย  ก็ไม่สำเร็จสักที  พร้อมค่าใช้จ่ายรวมล้านกว่าบาท   โดยหมอพูดได้เพียงว่าโชคไม่ดี  ลองทำใหม่มั้ย
        ปลายปี49 เรายอมแพ้พร้อมความบอบช้ำด้านจิตใจ+ด้านการเงิน  วันหนึ่งเราไปทำบุญที่วัดหนึ่งตั้งใจจะไปทำสังฆทาน  หลวงพ่อเห็นเราสองคนผัวเมียหน้าเศร้าๆ เลยถามทุกข์ใจอะไรกันหรือโยม จึงเล่าเรื่องไม่มีลูกให้ฟัง  หลวงพ่อนั่งหลับตาสักพักหนึ่งแล้วพูดว่า  โยมทั้งสองไม่มีลูกหรอกอย่าพยายามเอาชนะกรรมเลย  โยมผู้ชายฆ่าสัตว์ตัดชีวิตไว้มาก ทำด้วยความคึกคะนอง เวรกรรมจึงทำให้ต้องพลัดพรากจากลูก  วิญญาณลูกมาเกิดไม่ได้   เหมือนอย่างทีเราไปพรากลูกพรากแม่เขา   
         ผมอึ้งไปชั่วขณะภาพเหตุการณ์ที่โรงโม่หวนกลับมาทันที    น้ำตาคลอเลยครับกลับมาเล่าเรื่องยิงนกให้ภรรยาฟังที่บ้าน พร้อมยอมรับกรรมอย่างสงบ ทุกวันนี้ผมหันมาศึกษาธรรมมะ   ศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมทั้งที่ก่อนหน้านี้ ผมเป็นวิศวกรที่มีหัวทันสมัยจ๋าเลย  สนใจแต่เทคโนโลยีด้านเดียว
        ผมหวังว่ากระทู้นี้หากเป็นแรงบันดาลใจให้เพื่อนคนรักปืน  เลิกละจากการฆ่าสัตว์ได้บ้าง  ขออุทิศส่วนกุศลให้นกทุกตัวที่ผมเคยยิง  เผื่อจะเจือจางบาปที่ผมเคยก่อไว้บ้าง    ทุกวั้นนี้ผมก็ยังรักการยิงปืนอยู่ แต่เปลียนจากนกมาเป็นกระป๋องโค้ก  แล้วให้คนงานปีนไปแขวนตามต้นไม้บ้าง ก็พอซ้อมมือไปได้
        ขออย่าประมาทเรื่องของกรรมนะครับ  ไม่อยากให้เพื่อนๆน้ำตาตกเหมือนผมในวันที่เวรกรรมสนองคืน
     

[PU45™]

       เด็กยังไม่มาเกิด ดีกว่าเกิดมาแล้วอยู่ร่วมกันไม่ได้ อันไหนจะเศร้าหนักหนากว่ากัน

       อ้อ .... อันนี้เวรกรรมไม่เกี่ยวกับปืนหรอกครับ อยู่ที่ตัวบุคคล การทำบาปอาจใช้ไม่ง่าม

       หรือหนังสติ๊ก หรือปางนู ก็ฆ่านกได้   การมองสิ่งใดควรเน้นมองที่ตัวเอง ไม่ควรไปโทษสิ่งรอบด้าน

[STeelShoTS]

       เด็กยังไม่มาเกิด ดีกว่าเกิดมาแล้วอยู่ร่วมกันไม่ได้ อันไหนจะเศร้าหนักหนากว่ากัน

 อ้อ .... อันนี้เวรกรรมไม่เกี่ยวกับปืนหรอกครับ อยู่ที่ตัวบุคคล การทำบาปอาจใช้ไม่ง่าม

 หรือหนังสติ๊ก หรือปางนู ก็ฆ่านกได้ การมองสิ่งใดควรเน้นมองที่ตัวเอง ไม่ควรไปโทษสิ่งรอบด้าน

เห็นด้วยครับ เพื่อนที่ทำงาน ธรรมะ ธรรมโม ไม่มีปืนซักกระบอก   ไม่มีลูก ไปพบหมอ แนะนำออกกำลังกายซะบ้าง  ผลลูกสองครับ...

[RroamD]

เรื่องเวรกรรมเป็นความเชื่อของแต่ละบุคคล เรื่องปืนกับการฆ่าสัตว์อย่างที่พี่ปูเรียนไว้อยู่ที่แต่ละท่าน ฝรั่งเล่นเป็นเกมส์กีฬาจริงจัง
เท่าที่อ่านอายุของพี่กับพี่ผู้หญิงก็ยังอยู่ในช่วงที่มีบุตรได้เพราะอายุยังไม่ถึง 40 ปี

เคยปรึกษาหมอที่แผนกผู้มีบุตรยากแต่ก็ไม่สำเร็จเสียเงินไปไม่ถึงสองหมื่นบาทด้วยวิธีให้แฟนทานฮอร์โมนคัดและฉีดเชื้อทางช่องคลอดแบบเลือกเพศได้(คนเดียวไม่แฝด)นะครับ

ผมกับแฟนได้ลูกสาวคนเดียวตอนผมอายุ 40 แฟนอ่อนกว่า 6 ปี ตอนนี้ลูกสาว 8 ขวบย่างเข้า 9 ขวบแล้ว  ผมแนะนำให้ทำใจสบายๆ อยากทำบุญด้วยวิธีไหนก็ทำตามกำลังเท่าที่ทำได้

เรื่องของกินของดื่มที่บั่นทอนสุขภาพก็ต้องลดหรือพยายามอย่าทานมาก ดูแลสุขภาพให้ดี
ผมเป็นกำลังใจให้ครับ

ด้วยความเคารพ

[i-TEQ]

  ปืนทุกกระบอกของผมมีไว้ซ้อมมือเเละป้องกันชีวิตเเละทรัยพสิน  ห้ามเอาไปยิงสิ่งมีชีวิตที่เขาไม่มารบกวนเราครับ ตาผมสอนไว้หลายสิบปีเเล้วครับ  คล้ายๆกับห้ามตัดผมวันพุธครับ   

[coda]

...สิ่งที่ได้ทำไปแล้วกลับไปแก้ไขไม่ได้  ปัจจุบันควรสร้างกุศล  ดังที่เจ้าของกระทู้นำเรื่องราวมาเล่าให้ทราบ  ก็ถือว่าเป็นกุศลอย่างหนึ่ง  อีกประการหนึ่งเรื่องเวรเรื่องกรรมนั้น  เราเองคงไม่ทราบกฏเกณฑ์ว่า  กรรมที่ทำไว้จะกลับมามีผลต่อผู้กระทำเมื่อใด  บ้างก็เร็ว  บ้างก็ช้า  (ทำให้เราไขว้เขว  สรุปว่่าเวรกรรมไม่มีจริง) แต่ผมเชื่อจริงๆ ว่า  ในที่สุดแล้วยากที่จะหนีกรรมที่สร้างไว้

...หลายๆ ครอบครัวมีความกดดันเรื่องนี้  โดยเฉพาะในบางชาติพันธุ์  อย่าเครียดจนเกินไป  ทำจิตใจให้สบาย  หมั่นออกกำลังกายทั้งสามีภรรยา  ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข  ความพยายามอยู่ที่ไหน  ความสำเร็จอยู่ที่นั่น  ยังไม่สำเร็จก็พยายามต่อไป

...หากไม่มีบุตรจริงๆ แล้ว  ก็จงมองในแง่ดี เช่น  ชีวิตมีอิสระ  ไม่มีภาระมากมายในการอบรมเลี้ยงดู  อย่างที่กล่าวกันว่าเหรียญมีสองด้าน   แต่อย่าไปหาแม่ใหม่ล่ะครับ 

...ผมอาจจะคิดแบบโบราณไปหน่อย  ขอให้สำเร็จตามที่ปราถนาครับ 

[S.V]

ทำบุญสร้างกุศลอุทิศให้เจ้ากรรม-นายเวร เรื่อยๆครับ...

[จอยฮันเตอร์]

...สิ่งที่ได้ทำไปแล้วกลับไปแก้ไขไม่ได้  ปัจจุบันควรสร้างกุศล  ดังที่เจ้าของกระทู้นำเรื่องราวมาเล่าให้ทราบ  ก็ถือว่าเป็นกุศลอย่างหนึ่ง  อีกประการหนึ่งเรื่องเวรเรื่องกรรมนั้น  เราเองคงไม่ทราบกฏเกณฑ์ว่า  กรรมที่ทำไว้จะกลับมามีผลต่อผู้กระทำเมื่อใด  บ้างก็เร็ว  บ้างก็ช้า  (ทำให้เราไขว้เขว  สรุปว่่าเวรกรรมไม่มีจริง) แต่ผมเชื่อจริงๆ ว่า  ในที่สุดแล้วยากที่จะหนีกรรมที่สร้างไว้

...หลายๆ ครอบครัวมีความกดดันเรื่องนี้  โดยเฉพาะในบางชาติพันธุ์  อย่าเครียดจนเกินไป  ทำจิตใจให้สบาย  หมั่นออกกำลังกายทั้งสามีภรรยา  ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข  ความพยายามอยู่ที่ไหน  ความสำเร็จอยู่ที่นั่น  ยังไม่สำเร็จก็พยายามต่อไป

...หากไม่มีบุตรจริงๆ แล้ว  ก็จงมองในแง่ดี เช่น ชีวิตมีอิสระ ไม่มีภาระมากมายในการอบรมเลี้ยงดู  อย่างที่กล่าวกันว่าเหรียญมีสองด้าน   แต่อย่าไปหาแม่ใหม่ล่ะครับ 

...ผมอาจจะคิดแบบโบราณไปหน่อย  ขอให้สำเร็จตามที่ปราถนาครับ 

สาธุ

Shot at 2007-08-09

[yod - รักในหลวง ครับ]

ขอบคุณครับ...

[PU45™]

แต่อย่าไปหาแม่ใหม่ล่ะครับ 

อย่างที่พี่แก้วแนะนำ อันนี้แหละสำคัญและเป็นเรื่องใหญ่โตทีเดียว  ทำไปแล้วทางออกอาจยุ่งยากเกินคาด

ผมเลิกยิงสัตว์ตั้งแต่ภรรยาตั้งครรภ์ลูกคนโต ก็ยอมรับครับว่ารุ่มร้อนจิตใจมาก กลัวลูกออกมาแล้วไม่สมประกอบ

หลังจากนั้นก็ขายปืนลูกกรดกระบอกนั้นไป ที่ทำไปตอนแรกก็ไม่ได้อดหยากอะไร เพียงแต่ต้องการความสนุก

ความเพลิดเพลินเท่านั้น ทำให้ทุกข์ใจมาก  ตอนนี้เลิกมายี่สิบกว่าปีแล้ว ที่กลัวมากเพราะไปยิงนกหลังวัดประจำ

[Don Quixote]

...แต่เปลียนจากนกมาเป็นกระป๋องโค้ก ให้คนงานปีนไปแขวนตามต้นไม้...

ถ้าคนงานตกลงมาเจ็บ/ตาย แล้วคุณเชื่อว่าเป็นเวรกรรมที่ทำให้ชีวิตไม่สมประสงค์อีก หวังว่าจะไม่โทษกระป๋องโค๊กนะครับ

[ปุ๊ monet.]

ครับ

[apc275]

  ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

[E_mail]

คล้อยตามพี่แก้วเต็มที่ครับ

เวรกรรมมีอยู่จริงครับ บุญที่ทำกรรมที่สร้างส่งผลกับผู้คนจริงๆคนส่วนใหญ่จะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งจนกว่าจะถึงเวลาที่วิกฤติจนอยากใช้ผลบุญ หรือรำลึกถึงกรรม(ไม่ดี)ที่ทำไว้ได้ก็อีตอนถึงเวลาที่ต้องชดใช้ ...... กระนั้นหลายคนก็ยังโบ้ยว่าเป็นเรื่องของ"ดวง"

โลกนี้ไม่มีความบังเอิญ มีแต่เหตุผลที่เราไม่รู้ครับ ....................

[Audy452 ♥ รักในหลวง]

ผมก็กลัวเวรกรรมเหมือนกันครับ...สมัยก่อนบ้านอากงผมเชือดหมูเองน่าจะใกล้ๆหลักพัน

ก่อนแกจะเสียชีวิตเป็นมะเร็งปอด...โรงพยาบาลเปาโลบอกว่าไม่รอดให้พากลับบ้าน

วาระสุดท้าย....มีเสียงครอกๆออกมาจากคอ...เหมือนเสียงหมูก่อนจะตายยังไงยังงั้น


ส่วนตัวผมมือเชือดครับตรุษจีน,สาร์ทจีน...เชือดเป็ดไก่ทำขายส่งไม่รู้เท่าไร

มาช่วงหลังเลิกทำขายแล้วครับ...ที่จะทำไหว้เองก็จ้างเขาทำแล้วครับ