มีด ฯลฯ สมบัติเก่าๆ เอามาอวด...เก๊า..เก่า

เล่าต่อ มีดอีเหน็บใบยาว 27 ซม. รวมด้าม 15.7 ซม. รวมยาว 42.7 ซม.

ประวัติเป็นของปู่ทวด ตีขึ้นมาเอง (ไม่ค่อยแข็งแกร่งนัก ) ทำลายเล็บมือไว้ที่ตัวใบด้าม

ตอนนี้สึกจนเลือนๆไปแล้ว ตัวใบหนา 8 มม. ตีเป็นทรงลิ่มสามเหลี่ยมไล่ไปจุดปลาย

พ่อบอกว่า เป็นมีดใช้เหน็บหลังเวลาออกไปเลี้ยงควาย หนุ่มลูกทุ่งสมัยก่อนนิยมมาก

ดูได้จากเรื่องแผลเก่าครับ ไอ้ขวัญยังมีตัวนี้เหน็บหลังไว้เลย ตอนพ่อได้มาด้ามมัน

เริ่มคลอนแล้วผุไปบางส่วนเนื่องจากปลอกเหล็กที่ทำหล่อประกบเอาไว้เริ่มป็นสนิม

พ่อเลยจัดแจงทำใหม่ สมัยอยู่โรงหล่อฯ ที่ บ.เหล็กสยามราวๆ ปี 2494 ดังที่บอก

ส่วนหอกที่คู่กันก็ทำหน้าที่คล้ายอาวุธคู่กาย ทำด้ามสั้นยาวประมาณ 120 ซม.

ใช้เหมือนกับปฏัก แทงสะกิดสีข้างวัวควายให้เดิน ทำปลายแหลมไม่เน้นให้มีคมนัก

อาของผมใช้แทงคนที่มาปล้นควายจนด้ามหัก แล้วมันก็หนีไปดิ้นตายที่กลางทุ่ง

แสดงว่ามีชีวิตคนหนึ่งคนได้สังเวยปลายแหลมไปแล้ว...พ่อเลยทำด้ามขึ้นมาใหม่

แต่ก็หักอีกเพราะเอาไปฟาดและขว้างหมาบ้า ที่มาอาละวาดในหมู่บ้าน (ปี 2521 )

อันนี้ผมอยู่ในเหตุการณ์ เป็นคนสอยหมาด้วย ลูกซองสั้น..ฮิๆ ยิงบ่ถืก...(ยังเด็กอยู่ )

พ่อก็เลยทำด้ามใหม่แบบชั่วคราวเพราะหาไม้ดีๆไม่ได้...จวบจนปัจจุบันก็แค่ชั่วคราว

ยาวรวม 1.75 ม. แกหมดไฟซะแล้ว ....แค่นี้แหละครับเท่าที่รู้

	ผู้เขียน	หัวข้อ: มีด ฯลฯ สมบัติเก่าๆ เอามาอวด...เก๊า..เก่า (อ่าน 3524 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้