มาเล่าเรื่องสงครามโลกครั้งที่ 2 กันครับ

[Sundance]

หนังสือ "นักเรียนนายร้อยไทยในเยอรมันยุคไกเซอร์" โดยคุณสรศัลย์ แพ่งสภา  หน้า 153 เล่าเรื่องเกอริง โดนนักเรียนนายร้อยน้อม ศรีรัตน์ (พลตรีพระศักดาพลรักษ์)  ชกปากฟันหัก เรื่องเกี่ยวกับการเล่นแรงเกินไป (ชอบรังแก) และเรื่องเอาถุงเท้าไปซ่อน ทำให้แต่งตัวไม่ทัน นิ้วกลางขวาเป็นถูกฟันแผลเบ้อเร่อ     

[Don Quixote]

ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวันขอบคุณสาระที่พี่ต๊อกกับอาโหน่งเอามาเล่าให้ฟังครับ +1 เลยครับ 
พูดถึงยิวแล้วทำให้อดนึกถึงสิงค์โปร์ยิวแห่งเอเชียไม่ได้ ไม่ค่อยต่างกันเลยถึงจะเป็นคนเชื้อชาติจีน แต่นิสัยใจคอรากเหง้าวัฒนธรรมไม่เหมือนคนจีนแผ่นดินใหญ่เลย ถ้าใครเคยทำธุรกิจกับพวกสิงค์โปร์จะไม่อยากทำธุรกิจด้วยจุกๆจิกๆ กวนใจตอดนิดตอดหน่อยตลอดเวลา ทุกอย่างยึดผลประโยชน์เฉพาะหน้าเป็นหลักครับ 

ขอบคุณครับคุณขวัญ อิ อิ คุยกันสนุกๆ ครับ ขอบวก ๑ คืนด้วยครับ

[Don Quixote]

หนังสือ "นักเรียนนายร้อยไทยในเยอรมันยุคไกเซอร์" โดยคุณสรศัลย์ แพ่งสภา  หน้า 153 เล่าเรื่องเกอริง โดนนักเรียนนายร้อยน้อม ศรีรัตน์ (พลตรีพระศักดาพลรักษ์)  ชกปากฟันหัก เรื่องเกี่ยวกับการเล่นแรงเกินไป (ชอบรังแก) และเรื่องเอาถุงเท้าไปซ่อน ทำให้แต่งตัวไม่ทัน นิ้วกลางขวาเป็นถูกฟันแผลเบ้อเร่อ     

ขออนุญาตเล่าหนังสือนี้เสริมครับ

ในตอนนี้

"ฯพณฯ ดร. ประกอบ เล่าว่า เคยพบ แฮร์มัน เกอริ่ง หลายครั้งในงานเลี้ยงรับรองที่สถานทูตไทย ตอนนั้นยังมียศเพียงระดับนายพล ยังไม่ขึ้นถึงจอมพล หรือจอมพลแห่งจอมพลที่ถือคทางาช้างทั้งดุ้นสลักเสลาวิจิตรเมื่อพบกันครั้งแรกรู้ว่าเป็นคนไทยก็ดีใจ ครั้งหลังๆ ต่อมาพอเจอหน้าเป็นปราดเข้ามาทั้งที่ขณะนั้นเกอริ่งใหญ่โตคับเยอรมันจนเกือบกระฉอกออกไปนอกบ้านอยู่แล้ว ส่วน ดร.ประกอบ กับคนอื่นเป็นเพียงนักเรียนมหาวิทยาลัย

เกอริ่ง ชอบพอรับนับถือคนไทยสนิทใจว่ามีนิสัยใจคอโอบอ้อมมีความเป็นเพื่อนแท้ เป็นนักกีฬาและใจสู้ มักจะพูดถึงและถามถึงชื่อเหล่านี้-พจน์ น้อม ชิต เจริญ สอาด ปรินซ์นิล ปรินซ์ตรี ดิ่น เทพ จะอะไรซะอีกล่ะครับ-เค้ารุ่นเดียวรุ่นใกล้เคียงกัน พ.ศ. ๒๔๕๑-๒๔๕๓ เกอริ่งถือว่าเป็นเพื่อนสนิท ตอนเรียนสำเร็จบางคนก็อยู่แถวเดียวกันเมื่อเข้ารับฟังพระราโชวาท ไกเซอร์ วิลเฮลม์ ที่ลานพระราชวังกรุงเบอร์ลิน นักเรียนนายร้อยเยอรมันรุ่นไกเซอร์กลับมาเป็นใหญ่เป็นโต บางคนดังทะลุฟ้าเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๕

เกอริ่ง เคยมีจดหมายติดต่อกับเพื่อนเก่าในเมืองไทย เชื่อว่าเป็นเช่นนั้น เพราะใน พ.ศ. ๒๔๗๘ ได้เห็นจดหมายของเกอริ่งส่งผ่านสถานทูตเยอรมันประจำประเทศไทยถึง พระอินทร์สรศัลย์ ถามสารทุกข์สุขดิบและว่าถ้าจะส่งลูกชายสักคนไปเข้าโรงเรียนนายร้อย ก็รับจัดการทุกอย่างให้ในเยอรมัน เกอริ่ง น่าจะเขียนถึง พล ต. พระศักดาพลรักษ์ ด้วยเป็นอย่างยิ่ง สองท่านนี้สนิทสนมกันมากทีเดียวไม่เขียนมาก็เกินไปละ ทำไมเรอะครับ เดี๋ยวจะว่าให้ฟัง"

[SOAP47 รักในหลวง]

เร็วๆเลยครับพี่ อยากฟัง

[Don Quixote]

ต่อมาเป้นเรื่องการเล่นฟันดาบ และเล่นโยนลูกปืนใหญ่ติดห่วง เอานิ้วรับกันยาว ครับ สุดท้ายสรุปว่า

"ที่ว่า เกอริ่งตัวใหญ่เล่นแรงจนดูเหมือนจงใจรังแก ฟาดฟันกันในสนามฝึกละก็พอได้ แต่นี่หมอสนุกไม่เลือกเวลา บ่อนจนนักเรียนไทยโมโห เกอริ่งถือว่าเป็นการหยอกล้อฐานะเพื่อนสนิท ตานีก็หนามบ่งซิครับ แหย่กันท่าไหนไม่รู้-เรื่องเล่นหนักๆ หรือเรื่องถุงเท่า ขเด็ทน้อมอัดมวยไทยพลั่กเข้าให้ ตามด้วยขวาตรงเต็มปาก โคนนิ้วกลางชนฟันเป็นแผลเบ้อ ตัวใหญ่เท่าใหญ่ไม่เกี่ยง เกอริ่ง ฟันหักครับ   ...ทันตแพทย์ก็คือ ขเด็ทน้อม ศรีรัตน์-พลตรี พระศักดาพลรักษ์

ผมถึงได้ว่า เกอร่งจำชื่อเกลอเก่าไทยได้แม่น"

ในกลุ่มนักเรียนนายร้อยที่เป็นเพื่อนเล่นกันมีชื่อดังอีกคนคือ ขเด็ทโตโจ ครับ

ต่อมา

พันเอก พระยาพหลฯ ผู้แทนรัฐบาลไทยไปเยี่ยมญี่ปุ่นเป็นทางการ
พันเอก พระศักดาพลรักษ์ ทูตทหารบกประจำกรุงโตเกียว
และ พลเอก ฮิเดกิ โตโจ นายกฯ ญี่ปุ่น

เพื่อนเล่นกันมาสมัยนักเรียนนายร้อยเยอรมัน เจอกันใช้ภาษาเยอรมันคุยกัน...

[Don Quixote]

ค้นเจอรูปครับ คณะผู้แทนไทยไปเยือนญี่ปุ่นในปี 1942 ครับ ดูเพิ่มที่

http://forum.axishistory.com/viewtopic.php?f=33&t=113632

[ตึก]

อยากทราบประวัติของMichael wittmannและTiger Aceที่เค้าบัญชาการครับ ท่าทางจะน่าสนใจไม่น้อย

[SOAP47 รักในหลวง]

อยากทราบประวัติของMichael wittmannและTiger Aceที่เค้าบัญชาการครับ ท่าทางจะน่าสนใจไม่น้อย

คนนี้ผมชอบมากครับ เล่นรัสเซีย ซะเลเทะ ต่อมาก็พันธมิตร ก่อนพบจุดจบพร้อมพลประจำรถ ผมติดตาม อ่านในหนังสือ Hobby model ครับ

[jakrit97 - รักในหลวง -]

สมัยที่ผมยังเรียนอยู่นั้น ผู้เชี่ยวชาญจากเยอรมันยังประจำอยู่ในสถาบันที่ผมเรียน  ได้คุยกับท่านหนึ่งซึ่งตอนนั้นท่านก็อายุ 60 เศษแล้ว หากยังมีชีวิตอยู่ปัจจุบันคงอายุประมาณ 95 ปี เขาเคยเป็น ผบ.พัน รถถังPanzer ของนาซี 

ท่านเล่าให้ฟังว่า หลังสงครามโลกครั้งที่ 1  ประชาชนเยอรมันและในยุโรปอดอยากยากแค้นโดยเฉพาะช่วงที่เศรษฐกิจโลกตกต่ำ แต่พวกพ่อค้าซึ่งมักมีเชื้อสายยิวกลับมีฐานะร่ำรวยจากการค้าขาย  ท่านเล่าว่าคนพวกนี้ค้าขายเก่ง การค้าในเยอรมันอยู่ในมือของยิวเกือบทั้งหมด แล้วก็เก็บเงินอยู่ในหมู่ยิวลูกเดียว โดยยิวทั่วโลกมีเครือข่ายถึงกันแม้ขณะนั้นจะยังไม่มีแผ่นดินอยู่

นาซีถือว่าชนชาติยิวเป็นผู้ทำลายระบบเศรษฐกิจของเยอรมันและยุโรป รวมทั้งเป็นชนชาติที่อาศัยแผ่นดินเยอรมันอยู่แต่ดูดเงินจากคนเชื้อสายเยอรมัน  ทำให้คนเยอรมันยุคนั้นยากจน 

ผมว่าเป็นสัจจธรรมอย่างหนึ่ง ว่าเมื่อสังคมเกิดปัญหา มักจะหาคนผิด ..... ใครเป่าหูคนให้เชื่อได้มากกว่ากัน ก็ชี้นำสังคมไป .... 

[nine รักในหลวง]

ช่วยยกครับ....

[bluebunny รักในหลวง]

ครับพี่ รถแจ้งเกิด พอร์เช เลย อิ อิ

รู้สึกว่า ตอนแรก เจ้าของพอร์ช ไม่อยากออกแบบรถเต่าหรอกค่ะ แต่ฮิตเล่อร์แกสั่ง เลยกลัวต้องทำ พอสงครามจบไปนาน ทายาทตระกูลพอร์ชก็เลยรื้อมาดัดแปลงนิดหน่อยแล้วออกขาย จนฮิตนะคะ

[STeelShoTS]

 โฟล์คสวาเกน หมายถึง "รถยนต์ของประชาชน" ในภาษาเยอรมัน

[ART]

อยากทราบประวัติของMichael wittmannและTiger Aceที่เค้าบัญชาการครับ ท่าทางจะน่าสนใจไม่น้อย
ตาม link  http://en.wikipedia.org/wiki/Michael_Wittmann     ครับ copy มาแล้วมันยาวเกินไปครับ

[STeelShoTS]

 ยกครับ..... คุณต๊อกฉายต่อหน่อยครับ  ผมซื้อหมึกย่างปูเสื่อรอแล้ว........

[Don Quixote]

 

ครับพี่ คือเหตุการณ์ต่อไปจากนี้ต้องแสดงตัวเลขถึงจะชัดเจนครับ ที่อ่านมาตอนนี้จำไม่ได้ เลยรอจังหวะเปิดหนังสือดู ผมอยากแสดงเรื่องจำนวนการเกณฑ์ทหารระหว่างประเทศต่างๆ เทียบกันในช่วงปีที่ผ่านไป และจำนวนอาวุธตามสัญญาเทียบกัน

คร่าวๆ คือ เยอรมันใช้ระบบเกณฑ์แรงงานชายหลังจบโรงเรียนมัธยม เพื่อก่อสร้างถนนหนทางกระตุ้นเศรษฐกิจ พร้อมกับฝึกทหารไปด้วย ดังนั้นนอกจากจำนวนทหารประจำการที่พยายามเพิ่มขึ้นมาเยอรมันก็มีกำลังพลสำรองแฝงอยู่มาก เกิดสงครามก็เรียกระดมได้เลย ไม่ต้องฝึกพื้นฐานใหม่

ช่วงเวลาที่การดำเนินการของเยอรมันเรียนได้ว่าเปลี่ยนจาก ปรับตัวเข้าสู่ภาวะปรกติเพื่อป้องกันประเทศ เข้าสู่ พัฒนากำลังรบเืพื่อทำสงครามรุกรานนั้นไม่แน่นอน เพราะ

1. ที่จริงเยอรมันไม่ได้ควบคุมปัจจัยทั้งหมดเอง กำลังรบรุกรานคือการเปรียบเทียบกัลบการพัฒนากำลังของชาติอื่นด้วย

2. ในช่วงต้นทศวรรษที่ 30 ฮิตเล่อร์ต้องดำเนินการทางการเใมืองระหว่างประเทศให้ได้ผล สร้างสมดุลทางอำนาจที่เยอรมันไม่เสียเปรียบมากไปก่อนที่จะ "รู้ตัว" ว่าตนเองสามารถทำสงครามรุกรานได้เมื่อใด

3. ฮิตเล่อร์จำต้องดำเนินการ "ต่อยอด" จุดประสงค์ทางการเมืองระหว่างประเทศไปเรื่อยๆ จากเหตุการณ์หนึ่ง ไปยังอีกเหตุการณ์ ไม่รู้ชัดว่าประเทศอื่นจะมีปฏิกริยาอย่างไรต่อการดำเนินการเฉพาะหน้าของเยอรมัน ถึงแม้จะมีนโยบายต่างประเทศที่เรียกได้ว่าแน่นอนแต่แผนปฏิบัติการระยะยาวไม่แน่นอน

นโยบายต่างประเทศ

1. สนับสนุนกลุ่มนิยม/เห็นใจ นาซี ในต่างประเทศ เช่น อังกฤษ และเมกา

2. ปรับพรมแดนเยอรมันกลับไปสู่สภาพก่อนสงครามให้มากที่สุด

3. สร้างอิสระในการดำเนินการในประเทศ เลิกข้อจำกัด เช่น กำจัดกำลังทหาร การสะสมอาวุธ เขตปลอดทหารในประเทศเยอรมันเอง

4. รวมดินแดนของชนชาติเยอรมัน หรือที่ชนชาติเยอรมันปกครองอยู่เดิม ที่เด่นชัดคือ อาณาจักร ออสเตรีย-ฮังการรี เพิ่งมาแตกหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 ในมุมมองของเยอรมันยุคนั้น ประเทศที่เกิดใหม่ไม่ใช่สิ่งจีรังยั่งยืนมาแต่เดิม เกิดขึ้น พร้อมกับ/เพราะมี การกดขี่ชาติเยอรมันหลังสงครามโ,กครั้งที่ 1 ประเทศยุโรปตะวันออกเล็กๆ เป็นแค่ "เวลานอก" ของอาณาจักรชนชาติเยอรมัน

5. ยึดครอง หรือสร้างเขตอิทธิพลในยุโรปตะวันออกให้มากที่สุด โดยการข่มขู่ประเทศเล็ก และการแบ่งสรรปันส่วนกับประเทศมีอำนาจอย่างโซเวียต และดูเหมือนมีอำนาจอย่างอิตาลี