ก่อนอื่นต้องขอกราบประทานโทษคุณพี่โชกุนด้วยนะครับเพราะผมมีการอ้างถึงชื่อพี่ด้วยครับ
จนท. มาขอป3 ซื้อปืนอะไรครับ
ผม. ซื้อ .45 กับ .22 ครับ
จนท นายทะเบียนให้แต่ จนท ตร. และทหาร เท่านั้น หรือไม่ก็ต้องขอเพื่อการกีฬา
ผม (นึกในใจ กินหญ้าแทนข้าวรึไงวะถึไม่รู้เรื่องคำพิพากษาศาลปกครองเมื่อวันที่ 28/09/2550 ที่ผ่านมา)
ผม. เห็นว่าออกให้ประชาชนเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สินได้นี่ครับ
จนท ไม่มี ไม่มี (ทำเสียงขึงขัง)
ผม. งั้นใบ ป3 ที่ออกให้คุณเสกสรรค์นี่ละครับ ว่าแล้วผมก็หยิบสำเนาใบป3 ของคุณพี่เสกออกมา
จนท (หน้าออกอาการไม่พอใจ) งั้นคุณไปคุยกับหัวหน้าผมดีกว่า แล้วก็หันไปพูดกับ จนท โต๊ะข้างๆ เฮ้ย เจอลุ้นน้องเสกสรรค์มาหัวหมอแต่เช้าอีกแล้ว
ผม (นึกในใจ กูจะฟ้องมึงดูหมิ่นซึ่งหน้าดีไม๊เนี่ย
)
จนท ลุกเดินหยิบ เอกสารเดินหายเข้าไปในห้องตรวจอาวุธปืนด้านหลังคุยกัยผู้ชายนั่งโต๊ะผมเกรียนๆ แล้วเดินออกมาบอกว่า ถ้าคุณยืนยันจะขอ.45 ผมก็จะยื่ยเรื่องแต่คงต้องไปจบที่ศาลปกครองแน่ เพราะคุณเลือกหัวหมอนี่นา นายทะเบียนเค้าให้ขอเพื่อการกีฬาก็ไม่ขอ
ผม ไม่เป็นไรครับ แล้วแต่ดุลย์พินิจของท่าน (นึกในใจ ไหนว่าจะพาไปคุยกับนายเอ็งไง
)
จนท คุณช่วยกรอกเอกสารคำให้การด้วยนะ
ผม กรอกทำไมครับ
จนท กรอกไปว่าผมได้แจ้งคุณแล้วว่านายทะเบียนมีคำสั่งให้ขอเพื่อการกีฬาเท่านั้น แต่คุรยังยืนกรานจะขออีก นายจะได้ไม่ว่าผม
ผม ได้ครับ ผมเลยเขียนตามที่ จนท บอก แต่เขียนเพิ่มไปด้วยว่า เหตุผลที่ผมขอ .45 เพราะเป็นขนาดที่ พรบ. อาวุธปืนอนุญาตให้ประชาชนมีได้เพื่อการป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน
จนท ผมขอสำเนาใบ ป3 ของเสกสรรค์แนบในคำให้การให้นาบพิจารณาด้วยนะ
ผม (คิดในใจ จะเอาไปทำพระแสงอาไร) ได้ครับ
จนท จ่ายค่าไปรษณีย์บัตร แต่เรื่องของคุณผมว่าไปจบที่ศาลปกครองแน่
ผม ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณมาก
เขียนมาเล่าสู่กันฟังครับ ไม่น่าเชื่อ จนทที่วังไชยายังกินหญ้ากันอยู่ ต้องการบขอโทษคุณพี่เสกสรรค์ด้วยครับที่อ้างขื่อ
ขอบคุณพี่ต๊อก (Law Enforcement)มากครับ ที่ให้คำแนะนำ
เล่าสู่กันฟังแบบขำๆๆๆๆ
