อดีตที่ไม่หวนคืน ( เพ้อเจ้อให้ฟัง )

[Nattapol]

อดีตที่ไม่หวนคืน ( เพ้อเจ้อให้ฟัง )

สมัยผมเด็กๆนะครับผมชอบทุกฤดูกาลเลยครับเพราะมันมีแต่ความสนุก

หน้าร้อน
ที่ชอบก็เพราะได้เล่นว่าวกับเพื่อนๆในตอนเย็น ไม่ก็เล่นปืนฉีดน้ำกัน ( ช่วงสงกรานต์ )
ได้กินทุเรียน ส่วนตอนกลางคืนคุณแม่มักทำส้มลอยแก้วเป็นของหวาน
ได้ไปเที่ยวบางแสนตอนปิดเทอม
ตอนกลางคืนได้ฟังเสียงแมลงร้องกล่อมเราจนหลับ ( น่าจะเป็นจิ้งหรีด ไม่ก็จั๊กจั่น )

หน้าฝน
ที่ชอบก็เพราะเวลาฝนตกใหม่ๆจะได้กลิ่นดินกลิ่นหญ้ามันหอมมากๆ
ได้ฟังเสียงฝนตก ได้ฟังเสียงอึ่งอ่าง , กบ , เขียดร้องกันระงม เพราะดีจริงๆ
วันไหนฝนตกจนน้ำท่วมก็ไปซื้อเรือป๊อกๆ มาเล่น ( ที่เป็นเรือสังกะสี เอาน้ำหยดใส่ท่อ แล้วจุดเทียนเผา )
ไม่ก็ไปช้อนลูกปลาเล่น แต่พ่อกับแม่มักห้ามเพราะกลัวจะโดนงูกัด


หน้าหนาว
ที่ชอบก็เพราะได้ใส่เสื้อหนาวไปอวดกันที่โรงเรียน
ได้ไล่จับแมงปอตัวใหญ่ๆสีแดง
ได้นอนซุกผ้าห่มสนุกดี 
คุณพ่อมักต้มน้ำขิงให้ทุกๆในบ้านได้กินกัน บางทีก็ซื้อเต้าฮวยมากิน
หน้าหนาวมักไม่ค่อยออกไปเล่นนอกบ้าน  จะนอนคุดคู้ห่มผ้าดูหนังสือการ์ตูนในวันหยุด

[Nattapol]

            สมัยนั้นรอบๆตัวมีแต่เรื่องน่าสนใจน่าสนุกสนานไปหมด

เอาหญ้าหัวไก่มาตีเล่นกันบ้าง ใครหัวหลุดก็แพ้ เล่นขี่ม้าส่งเมือง
ไม่ก็เอาทางมะพร้าวมาถักเป็นลูกตะกร้อลูกเล็กๆ เล่นได้แป๊บเดียวก็พังต้องถักใหม่
บางทีก็ถักเป็นตะขาบ เอามาอวดกันว่าใครทำได้สวยกว่ากัน
ถ้าในกลุ่มมีคนเยอะก็เล่นดีดลูกหิน แต่ผมไม่ชอบเพราะไม่ค่อยชนะ
วันไหนมีตังก็ไปซื้อผีพุ่งไต้ ( พลุ ) มาเล่นตอนเย็นๆ
ถ้าคึกๆก็พากันไปซื้อไม้ซางเอามาเป่าถั่วเขียวใส่กัน  ( เจ็บจริงๆ )

บางทีวันหยุดรวมกลุ่มกับเพื่อนแล้วเดินตะรอนๆไปตั้งแต่สายๆยันเกือบมืดค่ำ
สะเบียงคือมาม่าคนละห่อและลูกตะขบ , มะขาม , ฝรั่งขี้นก , มะเฟือง ตามรายทาง
เดินกันเพลินไปไกลจากละแวกบ้านหลายกิโลเมตร
จนผู้ใหญ่บางคนตะโกนถาม มีหลายแบบครับ ขอยกตัวอย่างสัก2-3แบบ

แบบที่1 “เฮ้ยไอ้หนู บ้านอยู่แถวไหน จะมืดค่ำแล้วทำไมไม่กลับบ้าน เดี๋ยวซีอุยควักตับกินนะ”

แบบที่2 “มาจากไหนกันไอ้หนู ไม่ใช่เด็กแถวนี้ใช้ไหม  รีบกลับบ้านเลยลูกเดี๋ยวพ่อแม่เป็นห่วง”

แบบที่3 “เอ้าจะค่ำมืดอยู่แล้วไม่กลัวผีหรือไงเด็กพวกนี้  แถวนี้ผีดุนะจะบอกให้”

  สมัยก่อนผมว่าผู้คนเป็นมิตรมากกว่าสมัยนี้เยอะครับ

[Nattapol]

      ช่วงที่ผมเกิดเป็นช่วงเศรษฐกิจขาลงของครอบครัว ( สงสัยผมจะเป็นตัวซวย )
พี่ๆผมเอาข้าวพัดซีอิ้วไปกินที่โรงเรียนเกือบทุกวัน
บางช่วงพ่อกับแม่ผมก็ฝากพี่ชายกับพี่สาวไว้กับญาติๆ
แต่พาผมตะลอนๆไปด้วยมาพักตามโรงแรมต่างจังหวัด( ลพบุรี )
ที่จำได้ก็คือเงินทองฝืดเคืองคุณแม่ผมมักจะไปซื้อข้าวเหนียวกับเนื้อแดดเดียวมาเป็นมื้อกลางวันเสมอ
แต่ผมก็ชอบครับเพราะมันอร่อยมากๆทั้งเนื้อทั้งข้าวเหนียวห่อใบตอง พอแกะออกมานี่กลิ่นหอมมากๆเลยครับ
ถ้าวันไหนคุณพ่อผมมีตังก็จะพากันไปกินข้าวเย็นที่ร้านข้าวต้มแถวๆโรงแรมแหละครับ
พอเศรษฐกิจของทางครอบครัวเริ่มดีขึ้นก็ได้อยู่กับครบพร้อมหน้าทั้งพ่อแม่พี่ชายพี่สาวและตัวผม
แต่คุณพ่อต้องเดินทางไกลบ่อยๆ

สมัยก่อนผมมักตามคุณแม่ไปจ่ายตลาด ผมยังจำราคาข้าวของหลายๆอย่างๆได้แม่นยำ ยกตัวอย่างนะครับ
ชะอมกำละ  หกสลึง  ถ้ากำใหญ่ สิบสลึง , ปลาทูตัวใหญ่ ( 2ตัวต่อหนึ่งเข่ง ) ขาย2เข่งสิบบาท ,
ปลาทูตัวเล็ก ( 3ตัวต่อหนึ่งเข่ง ) ขาย3เข่งสิบบาท  , หอยแมงภู่ตัวใหญ่2กิโลฯสิบบาท / ตัวเล็ก3กิโลฯสิบบาท
ปูม้าสดๆกิโลฯละ10บาทเหมือนกัน
ปีกไก่ย่างไม้ละ สิบบาท  หนึ่งไม้มี3ปีก และคำว่าปีกนี่หมายถึงตั้งแต่ปลายปีกถึงโคนปีกเลยนะครับ ไม่ใช่ตัดโคนปีกออก

และที่ชอบมากๆคือหมูสะเต๊ะตรงซอบอุดมสุขเข้าไปจากปากซอยอยู่ขวามือ
บ้านผมไปอุดหนุนร้านนี้ตั้งแต่ไม้ละ ห้าสิบสตางค์  ถ้าซื้อกลับมากินที่บ้านก็จะสั่งครั้งละหนึ่งร้อยไม้ถึงสองร้อยไม้เผื่อเพื่อนบ้านด้วย   เดี๋ยวนี้ไม่ทราบว่าร้านนี้ยังอยู่หรือเปล่าเพราะผมไม่ได้กลับไปสิบเจ็ดปีแล้ว

[Nattapol]

พี่ๆ ลุงๆ ป๋าๆ ท่านใดมีเรื่องราวสนุกๆในอดีตช่วยเล่าให้ฟังบ้างนะครับ  เพื่อคนรุ่นหลังจะได้ทราบเรื่องราวไงครับ

[โป้ง*กันบอย - รักในหลวง]

ผมยังไม่แก่ครับพี่ เลยมีเรื่องในอดีตน้อยไม่เหมือน  พี่ปู  ครับ ................อิอิ






อะฟิ้วววววววววววววววว.............หายตัว(ด้วยความเคารพครับพี่ปู)

[Sting รักในหลวง]

สงสัยจะไม่มีใครกล้าเล่า......หรอก .......

เพราะกลัวถูกหาว่าแก่....

[NatthaphoN_]

อายุท่านก็ราวๆกับผม ชื่อณัฐพนธ์เหมือนกันอีกต่างหาก เด็กๆก็มีแต่เรื่องสนุกครับส่วนตอนนี้ต่างกันเพราะความรับผิดชอบมากขึ้น นึกถึงอดีตที่ผ่านมาแล้วก็มีความสุขไปอีกแบบนะครับ

[Nattapol]

ต่ออีกหน่อยครับ

สมัยเด็กๆไม่ค่อยได้กินขนมถุงสีสดสวยหรอกครับเพราะไม่ค่อยมีขาย ส่วนใหญ่กินขนมสดครับ
ก็ข้าวเหนียวหน้ากุ้ง , หน้ากะฉีก , หน้าปลาแห้ง , หน้าสังขยา
ขนมตาล , ขนมใส่ไส้ , ขนมกล้วย , ขนมถังแตก , ขนมเบื้อง
ก๋วยเตี๋ยวหลอด ( ขายเป็นถุง แถมไม้จิ้ม 2 ไม้   อิอิอิ  ) , ขนมครก ( 4ฝา1บาท )
ปลาหมึกบด , น้ำซาสี่ ( น้ำอะไรเอ่ย )

[JJ-รักในหลวง]

แหมพี่ ยังกะกระทู้เช็คอายุเลยนะ

[PU45™]

ผมยังไม่แก่ครับพี่ เลยมีเรื่องในอดีตน้อยเหมือน  พี่ปู  ครับ ................อิอิ

ถูกต้องครับน้าโป้ง ....... เช่นเดียวกันเลย อิอิ

กินของขม ....... ชมเด็กสาว ........ เล่าความหลัง .......

เหล่านี้ต้องน้าไก่อู  น้ารัตต์ แล้วก็ ลุงรูญครับ ..... ใช่เลย

[โป้ง*กันบอย - รักในหลวง]

ผมยังไม่แก่ครับพี่ เลยมีเรื่องในอดีตน้อยเหมือน  พี่ปู  ครับ ................อิอิ

ถูกต้องครับน้าโป้ง ....... เช่นเดียวกันเลย อิอิ

กินของขม ....... ชมเด็กสาว ........ เล่าความหลัง .......

เหล่านี้ต้องน้าไก่อู  น้ารัตต์ แล้วก็ ลุงรูญครับ ..... ใช่เลย

  พี่ปูปล่อยไปอีกสามท่านเลยนะคราบ..........

[big single]

แหมพี่ ยังกะกระทู้เช็คอายุเลยนะ

ผมคงเกิดไม่ทันครับเพราะผมโตมาพร้อมๆกับกอฟล์ไมค์

สมัยนั้นรอบๆตัวมีแต่เรื่องน่าสนใจน่าสนุกสนานไปหมดเอาหญ้าหัวไก่มาตีเล่นกันบ้าง ใครหัวหลุดก็แพ้


 สมัยก่อนผมว่าผู้คนเป็นมิตรมากกว่าสมัยนี้เยอะครับ

ครับผมมีวิธีโกงครับเวลาตอนเราตี พอฟันมือลงมาให้แอบเอานิ้วชี้โด่ออกมาแว่บนึงร้อยทั้งร้อยชนะแหงๆ  ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า...แต่ระวังโดนเพื่อนไล่เตะ
สมัยก่อนต้องหนังกะติ๊กเหน็บตูดตระเวณหากระรอกมั่ง นกเอี้ยงมั่ง มาให้แม่ทำอาหารเย็น ผลก็คือโดนเอ็ดซะหูชาเลย 
"ทำไม ที่บ้านมันอดอยากมากหรือไงหึ ถึงได้เที่ยวทำบาปทำกรรมอยู่ได้ทุกวัน ไม่โดนกิ่งมะยมคงไม่เลิกใช่มั้ยห๊า"

[e.k.1911]

 
เข้ามาอ่านแล้วยิ้มครับ ..
วันวานที่ผ่านมามันก็มีทุกรูปแบบล่ะครับ   ที่แน่ๆมันย้อนกลับไม่ได้เสียแล้ว 

[หงส์ซิ่ง ♥ รักในหลวง ♥]

     รุ่นผมก็ประมาณหนังเรื่อง แฟนฉัน จำได้ตอนเด็กๆเคยไปดูหนังกางแปลง(ถ้าสะกดผิดขออภัยครับ)กับเพื่อนซี้(ตอนนี้เขาตายไปแล้ว)ดูยันเกือบเช้าเลยครับ

     พ่อต้องมาตามถึงกลับ ตอนเด็กกลัวประทัดมากแต่ตอนโตทำไมถึงได้ชอบปืนก็ไม่รู้

[เบิ้ม]

      ช่วงที่ผมเกิดเป็นช่วงเศรษฐกิจขาลงของครอบครัว ( สงสัยผมจะเป็นตัวซวย )
พี่ๆผมเอาข้าวพัดซีอิ้วไปกินที่โรงเรียนเกือบทุกวัน
บางช่วงพ่อกับแม่ผมก็ฝากพี่ชายกับพี่สาวไว้กับญาติๆ
แต่พาผมตะลอนๆไปด้วยมาพักตามโรงแรมต่างจังหวัด( ลพบุรี )
ที่จำได้ก็คือเงินทองฝืดเคืองคุณแม่ผมมักจะไปซื้อข้าวเหนียวกับเนื้อแดดเดียวมาเป็นมื้อกลางวันเสมอ
แต่ผมก็ชอบครับเพราะมันอร่อยมากๆทั้งเนื้อทั้งข้าวเหนียวห่อใบตอง พอแกะออกมานี่กลิ่นหอมมากๆเลยครับ
ถ้าวันไหนคุณพ่อผมมีตังก็จะพากันไปกินข้าวเย็นที่ร้านข้าวต้มแถวๆโรงแรมแหละครับ
พอเศรษฐกิจของทางครอบครัวเริ่มดีขึ้นก็ได้อยู่กับครบพร้อมหน้าทั้งพ่อแม่พี่ชายพี่สาวและตัวผม
แต่คุณพ่อต้องเดินทางไกลบ่อยๆ

สมัยก่อนผมมักตามคุณแม่ไปจ่ายตลาด ผมยังจำราคาข้าวของหลายๆอย่างๆได้แม่นยำ ยกตัวอย่างนะครับ
ชะอมกำละ  หกสลึง  ถ้ากำใหญ่ สิบสลึง , ปลาทูตัวใหญ่ ( 2ตัวต่อหนึ่งเข่ง ) ขาย2เข่งสิบบาท ,
ปลาทูตัวเล็ก ( 3ตัวต่อหนึ่งเข่ง ) ขาย3เข่งสิบบาท  , หอยแมงภู่ตัวใหญ่2กิโลฯสิบบาท / ตัวเล็ก3กิโลฯสิบบาท
ปูม้าสดๆกิโลฯละ10บาทเหมือนกัน
ปีกไก่ย่างไม้ละ สิบบาท  หนึ่งไม้มี3ปีก และคำว่าปีกนี่หมายถึงตั้งแต่ปลายปีกถึงโคนปีกเลยนะครับ ไม่ใช่ตัดโคนปีกออก

และที่ชอบมากๆคือหมูสะเต๊ะตรงซอบอุดมสุขเข้าไปจากปากซอยอยู่ขวามือ
บ้านผมไปอุดหนุนร้านนี้ตั้งแต่ไม้ละ ห้าสิบสตางค์  ถ้าซื้อกลับมากินที่บ้านก็จะสั่งครั้งละหนึ่งร้อยไม้ถึงสองร้อยไม้เผื่อเพื่อนบ้านด้วย   เดี๋ยวนี้ไม่ทราบว่าร้านนี้ยังอยู่หรือเปล่าเพราะผมไม่ได้กลับไปสิบเจ็ดปีแล้ว

ของถูกดีนะครับพี่ อิอิ