รวมพลคนรักหงส์แดง

Red Preview : ลิเวอร์พูล - แมนฯ ยูไนเต็ด.... by ลูกแม่กิ่ง

พรีเมียร์ลีก (16 ธ.ค.2550)

สนาม : แอนฟิลด์
เวลา : 20.30 น.
ถ่ายทอดสด : ทรูสปอร์ต 1

เกมเรดไฟท์หรือแดงเดือดแล้วแต่จะเรียกชื่อไหน กลับมาอีกครั้งหนึ่งแล้ว
ผมเองก็ไม่แตกต่างจากใครหลายคนที่เฝ้ารอเกมนัดนี้อยู่ และเฝ้าถวิลหาตั้งแต่วันแรกๆที่โปรแกรมการแข่งขันถูกกำหนดออกมา
แม้ในความถวิลหามันจะแทรกไว้ด้วยควาประหวั่นพรั่นพรึงอยู่ลึกๆ และไม่น่าแปลกใจที่ความวิตกจะทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อโปรแกรมการแข่งขันใกล้จะมาถึงกำหนด
โดยที่ไม่สำคัญหรอกว่าขณะนั้นทีมจะเล่นดี - ไม่ดี
สงครามสีแดงนั้นไม่อาจอ้างอิงกฎหรือทฤษฎีใดๆได้ถูกต้องแม่นยำทั้งหมด
และไม่แปลกที่บรรดากูรู หรือบรรดาผู้ที่คิดว่ารู้ทั้งหลายมักจะเพลย์เซฟ ด้วยการให้ความเห็นเกมคู่นี้ว่ามักจะลงเอยด้วยการ "เสมอ"
ผมบอกตรงนี้เลยครับว่าคาดเดาผลการแข่งขันเกมนี้ได้ยากมาก
สิ่งที่จะบอกเล่าต่อไปนี้คือความคาดหวังที่คาดเดาจากความรู้ที่สั่งสมนำมาประมวลกันในหัวเท่านั้น
ถูกหรือผิดให้ฟ้าตัดสิน!
ลิเวอร์พูล ลงสนามในเกมนี้ด้วยอารมณ์ที่สับสนเนื่องจากแม้ฟอร์มการเล่นระยะหลังจะร้อนแรงเป็นอย่างมาก ลงสนามครั้งไรก็ยิงได้ถล่มทลายโดยไม่ต้องสนว่าคู่แข่งทีมนั้นจะเป็นทีมชั้นนำของยุโรปอย่างปอร์โต้ หรือเป็นทีมธรรมดาๆอย่างฟูแล่ม
ถ้าเครื่องจักรสีแดงทำงานแล้ว มากบ้างน้อยบ้าง คู่แข่งต้องได้แผลกลับไป
เพียงแต่รอยด่างพร้อยในเกมกับเรดดิ้งมันเป็นตัวสร้างความหวั่นหวาดอยู่ลึกๆ
ความจริงการพ่ายแพ้ในเกมดังกล่าวมันไม่ได้มาจากใครเลย ต้นธารของความปราชัยมาจากการวางแผนที่ผิดพลาดของราฟา เบนิเตซเองทั้งนั้น
การปรับแผนกระทันหันทำให้ผู้เล่นที่เริ่มคุ้นเคยกับระบบที่ใช้งานจนคุ้นชินเกิดอาการสับสน อีกทั้งผู้เล่นที่ถูกส่งลงสนามก็ไม่สอดคล้องกับเป้าประสงค์ของสิ่งที่อยากให้เป็น
เช่น ให้ปีเตอร์ เคราช์ ลงสนามเป็นตัวจริงแต่เกมรุกทางกราบไม่มีตัวป้อนบอลริมเส้นที่ดีอย่างแฮร์รี่ คีลล์ หรือยอสซี่ เบนายูน
บางคนพูดได้โดนใจ - มันแสดงให้เห็นอีกครั้งว่าคู่แข่งที่นักเตะลิเวอร์พูล ควรจะกลัวมากที่สุดมีเพียงคนเดียวเท่านั้น
คนนั้นก็คือราฟา เบนิเตซ ผู้จะตัดสินเองว่าจะให้ทีมเดินไปในทิศทางไหน
อย่างไรก็ดี สำหรับเกมสำคัญอย่างการเล่นกับคู่แข่งตลอดกาล แมนฯ ยูไนเต็ด ราฟาไม่มีทางเดินหมากด้วยความสะเพร่าเหลาเหย่แน่
เอล บอส ชอบนักเกมใหญ่แบบนี้ในการวางหมากปราบเซียนคู่แข่งให้ติดกับ และส่วนใหญ่ก็มักได้ผลที่แท็คติกส์ของเขามักเป็นผู้ชนะ
แต่ผู้เล่นที่อ่อนด้อยกว่าก็มักจะทำให้ทีมของเขาแพ้เพราะรายละเอียดเล็กน้อยที่บ่งบอกถึง "คลาส" ผู้เล่น
เพียงทว่าวันนี้ทุกคนคาดหวังจะได้เห็นสิ่งแตกต่าง
คนที่ถูกจับตามองมากที่สุดในเกมนี้ไม่ใช่สตีเฟ่น เจอร์ราร์ด ผู้แบกรับความคาดหวังต่างๆนานามานานม แต่เป็น เฟร์นานโด ตอร์เรส ขวัญใจคนใหม่ที่พิสูจน์ตัวเองได้น่าดูชมจาก 12 ประตูใน 18 นัด
ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
และถ้าสังเกตให้ดี "เอล นินโญ่" มักจะทำประตูได้ในเกมใหญ่ๆมีความหมายสำคัญเสมอ!
แม้แต่ราฟา เบนิเตซ เองก็ยังให้สัมภาษณ์ก่อนเกมว่าฝากความหวังไว้ที่ตอร์เรสเหมือนกัน ซึ่งเป็นเรื่องเกือบจะผิดปกติเพราะเอล บอส เป็นคนที่ยึดมั่นถือมั่นใน "ระบบ" มากกว่า "บุคคล" มาแต่ไหนแต่ไร
แต่บางกรณีที่มัน "พิเศษ" จริงๆ บางครั้งเราควรฝากความหวังไว้ดูเหมือนกัน
พูดแบบนี้ราฟา ย่อมจัดตอร์เรสเป็นตัวจริงแน่ และคำถามอยู่ที่ว่าเขาจะได้ลงสนามคู่กับใคร?
ลึกๆของใจเชื่อว่าเดิร์ค เคาท์ ศูนย์หน้าผู้มีความมานะเป็นที่ตั้งมีความเหมาะสม เพราะด้วยสไตล์การเล่นดูจะสอดคล้องกับตอร์เรสมากที่สุดกว่าเคราช์ หรืออังเดร โวโรนิน
แต่ใครจะลงสนามคู่ตอร์เรสก็ไม่สำคัญเท่าใครจะมาป้อนบอลให้ตอร์เรสบ้าง?
ใครที่จะช่วยแบ่งเบาภาระความกดดันจากสองแข้งที่ดูบอบบางของกองหน้าชาวสเปน?
แฮร์รี่ คีลล์ จะเป็นคำตอบหนึ่งแน่นอนที่ราฟาจะเลือก เพราะผลงานนับตั้งแต่หายเจ็บกลับมายิ่งเล่นยิ่งดี ยิ่งเล่นก็ยิ่งเห็นความเหนือชั้นและเซนส์บอลที่สมควรคาดหวังได้จากอดีตผู้ได้รับสมญาปีกพ่อมด
ปัญหาอยู่ที่ฝั่งขวาว่าใครจะได้ลงเล่น?
ถ้าเป็นยอสซี่ เบนายูน เราก็จะคาดหวังได้ถึงความไหลลื่นสวยงามจากเซนส์บอลของเพลย์เมคเกอร์ชาวยิว แต่ถ้าจะกลายเป็นสตีเฟ่น เจอร์ราร์ด ที่ถูกโยกสลับไปเพื่อยืนเป็นกองกลางริมเส้นทางขวา แม้จะใช้งานได้แต่ก็น่าเสียดายสิ่งที่จะขาดหายไป
เจอร์ราร์ด จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องอยู่บงการเกมกลางสนาม โดยมีฮาเวียร์ มาสเคราโน่ มิดฟิลด์คู่บารมีที่ดีที่สุดในเวลานี้เป็นขุนพลคู่กายคอยดู "หลังบ้าน" ให้
ถ้าเจอร์ราร์ดได้อยู่กลางสนาม - แดนกลางของยูไนเต็ดที่คาดว่าจะมีอันแดร์สัน คนหนึ่งแน่ๆ ส่วนอีกคนจะเป็นไมเคิล คาร์ริค ที่กำลังเล่นได้ "นิ่ง" หรือโอเว่น ฮาร์กรีฟส์ ที่เพิ่งจะฟิตอีกครั้งก็ว่ากันไป - จะต้องพะว้าพะวงมากขึ้น
สตีวี่จีกำลังอยู่ในวันคืนที่ร้อนแรงเหมือนเมื่อ 3 ปีก่อน ผลงาน 6 ประตูใน 6 เกมหลังสุดโดยไม่จำเป็นต้องสนใจว่าจะมาจากจุดโทษกี่ลูก (หรือซ้ำจุดโทษกี่ลูก!) และมีสิ่งที่เพิ่มขึ้นมาคือความนิ่งในฉบับที่นักฟุตบอลเวิลด์คลาสพึงมี
ถ้าจะต้องถูกลดบารมีไปด้วยการจับโยกไปเล่นด้านขวาและให้แดนกลางเป็นหน้าที่ของคนอื่นแทน อย่างเช่น โมโม่ ซิสโซโก้ หรือลูคัส เลวา มันจึงน่าเสียดาย
ยกเว้นแต่เพียงจะเป็นคุณชายชาบี้ อลอนโซ่ ยามฟิตเต็มร้อยเท่านั้น แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าอลอนโซ่ฟิตพร้อมเต็มที่จริงหรือไม่
ขณะที่จุดเดียวที่ราฟาย่อมกังวลคือแนวรับที่จะต้องรับมือกับนักเตะโคตรอันตรายอย่างคริสติอาโน่ โรนัลโด้, คาร์ลอส เตเบซ และเวย์น รูนี่ย์
รวมถึงพ่อมดเฒ่าผู้ยังเปี่ยมด้วยพิษสงอย่างไรอัน กิ๊กส์
ผมคาดหวังจะได้เห็นอัลบาโร่ อาร์เบลัว ช่วยปิดเกมทางขวาของโรนัลโด้แทนยอห์น อาร์เน่ รีเซ่ เพราะแบ็กสเปนผู้นี้มีความสมดุลทางการเล่นสูงกว่า จะรับจะรุกก็ทำได้ดีไม่เคอะเขิน จะเสียไปก็แค่การเติมมายิงประตูที่เป็นรองกว่า แต่ก็ใช่ว่ารีเซ่จะขึ้นมายิงได้บ่อยๆเหมือนก่อนเสียเมื่อไหร่
หวังจะได้เห็นสตีฟ ฟินแนนฟิตพร้อมพอที่จะลงสนามทางขวาเพื่อสร้างความสมดุลเช่นกัน และรับมือกับกิ๊กส์ที่ประสบการณ์ข้นคลั่ก
ขณะที่แนวรับแม้หลายคนจะหวั่นกับรูนี่ย์หรือเตเบซที่พร้อมจะสร้างความแตกต่างได้ทุกวินาที แต่ผมกลับไว้ใจฮูเปีย ที่ระยะหลังเป็นรากฐานสำคัญของแนวรับได้อีกครั้ง และเป็นการกลับมาที่แทบจะเรียกว่าเป็นการ "คืนชีพ" ของภูผาน้ำแข็งฟินแลนด์เลยก็ได้
รูนี่ย์กับเตเบซอาจจะร้อนแรงยามจับคู่กัน แต่ประสบการณ์และความร้อนแรงในตัวของฮูเปียที่ลุกโชนอีกครั้งจะทำให้เขากระสันอยากท้าทายคู่หน้าที่น่าสะพรึงกลัวที่สุด
คาร์ราเกอร์เองยังดูน่าห่วงกว่าฮูเปียด้วยซ้ำไปในสายตาผม แต่ก็นั่นแหละในเกมใหญ่แบบนี้คาร์ร่ามักงัดบทวีรบุรุษกลับคืนมาได้เสมอไป
เปเป้ เรน่าไม่มีอะไรต้องห่วงนักเพราะฝีมือดีขึ้น ทักษะการเป็นผู้รักษาประตูยอดอยู่แล้ว และสิ่งที่เพิ่มขึ้นมาในฤดูกาลนี้คือทักษะการเปิดเกมรุกด้วยการเตะเปิดที่แม่นยำให้กับศูนย์หน้าอย่างตอร์เรส ในจังหวะสวนกลับเร็ว ซึ่งจะเป็นอาวุธร้ายแรงชนิดใหม่ที่คู่แข่งยังตามไม่ค่อยทัน
มองปัจจัยแล้ว มีอยู่ 2 เรื่องที่น่ากลัวในเกมนี้คือเรื่องของ "ใจ" ผู้เล่นลิเวอร์พูลว่าพร้อมพอสำหรับเกมนัดนี้หรือไม่
และ "ใจ" ของราฟา ว่าจะเดิมพันเกมนัดนี้อย่างไร โดยที่ไม่สนใจเรื่องอนาคตที่มีเครื่องหมายคำถามของตัวเอง
ใจผมเองอยากเห็นราฟา วางแท็คติกส์จู่โจมเร็วเข้าใส่ก่อนทันที ใช้เกมเพรสซิ่งสูงลองกดดันตั้งแต่แนวรุกดูเพื่อไล่ต้อนยูไนเต็ดให้จนมุมให้เร็วที่สุด
เพียงแต่ก็ต้องกำชับแบ็กสองข้างให้ดีในจังหวะเติมเกมรุกว่าต้องลงมาตั้งรับให้เร็วที่สุด อย่าปล่อยให้กิ๊กส์หรือโรนัลโด้มีเสี้ยววินาทีหาใจ
เพราะหากเผลอเมื่อไหร่ มันจะเป็นการทำให้คาร์ราเกอร์และฮูเปียเสียสมาธิในการจดจ่อกับคู่หอกเตเบซกับรูนี่ย์ ที่พร้อมตัดสินเกมได้ในจังหวะเดียว
อย่างไรก็ดี เกมนี้ก็น่าสนใจว่านักเตะที่ถูกโยนความกดดันในฐานะตัวความหวังให้อย่างตอร์เรสจะหาทางออกให้ตัวเองในการเล่นอย่างไร
สิ่งที่อยากบอกคือขอให้เชื่อใจ "เอล นินโญ่" คนนี้ให้มากที่สุด
สไตล์ของตอร์เรสคือการเล่นอย่างเงียบๆ พูดน้อย บางครั้งเล่นเหมือนเหยาะแหยะไปบ้าง แต่แฝงไว้ด้วยความร้อนแรงสุดจะหยั่งถึง และกดดันกองหลังได้ดีที่สุดคนหนึ่ง
เซนส์บอลอัจฉริยะของตอร์เรสจะช่วยได้มากในการหาพื้นที่และจังหวะเพียงเสี้ยววินาทีที่คู่แข่งพลาดเปิดโอกาสให้ ประตูในเกมกับมาร์กเซย์ คือตัวอย่างที่ดีได้
ขณะที่เรื่องความกดดัน - เขารู้จักมันมาตั้งแต่อายุ 17 แล้วสำหรับคนที่ได้เป็นกัปตันทีมที่ต้องแบกรับสโมสรแอตเลติโก มาดริด ไว้เต็มสองบ่าในฐานะกัปตันทีมอายุน้อยที่สุดในวัยแค่ 19 ปี
และคนจะช่วยตอร์เรสได้คือเจอร์ราร์ด ที่เซนส์บอลทันกัน จังหวะการออกบอลของสตีวี่จีในลูกคิลเลอร์พาสให้เอล นินโญ่ จะเป็นตัวแปรตัดสินเกมของทางฝั่งลิเวอร์พูล
ความหวังจางๆที่พอจะลุ้นได้คือคีลล์ ที่จะเดินเกมทางกราบซ้ายเล่นงานจุดอ่อนเดียวของยูไนเต็ดในเวลานี้คือเวส บราวน์ ถ้าขึ้นเกมทางนี้ได้ก็จะเพิ่มความกดดันให้แนวรับของยูไนเต็ดได้ด้วยเช่นกัน
เพราะอย่างไรก็ตาม ยูไนเต็ด ต้องมาแผนเดิมที่ปราบลิเวอร์พูลได้ชะงัด คือเน้นรับลึกและหาจังหวะเล่นงานจากความสามารถของแนวรุกที่สร้างสรรค์เกมเองและสังหารประตูเองได้ทุกตัว
มันอยู่ที่ลิเวอร์พูลเองว่าถ้าครองบอล ครองเกมได้จะปลิดชีพได้หรือเปล่า
มองไปที่ตอร์เรสกับเจอร์ราร์ดที่กำลังมั่นใจ
มองไปที่คีลล์ที่กำลังกลับมาคล้ายวันเก่าอีกครั้ง
ผมยังมีความหวังว่ามันจะเป็นครั้งแรกที่ราฟา จะเป็นผู้พิชิตชัยเหนือเซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสันบ้าง
และถ้าทำได้ - มันจะช่วยย้ำให้นักเตะลิเวอร์พูลทุกคนตลอดระยะเวลาที่เหลือในฤดูกาลนี้
เพราะต่อให้ชนะดาร์บี้ หรือฟูแล่มแล้วได้ 3 คะแนนเท่ากัน
ทีมเหล่านั้นก็ไม่มีทางให้ความรู้สึกว่า "ล้มแชมป์" ได้เหมือนการชนะยูไนเต็ด
ขอให้ดูบอลกันสนุกสนานทุกคนครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รวมพลคนรักหงส์แดง (อ่าน 329218 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้