หลายปีมาแล้ว
เวลาประมาณบ่าย2
หมาที่ผูกไว้หลังบ้านเห่าแบบแปลกๆ
เห่านานมากไม่หยุดซะที
เลยออกไปดู
จ๊ะเอ๋เลยครับ
งูเห่าตัวเท่าแขนเด็ก
กำลังชูคอแผ่แม่เบี้ยส่ายไปๆมาๆเตรียมตัวโจมตีเจ้าหมาของผม
ผมรีบวิ่งเข้าไปในบ้านไปค้วา.38แอร์เวท2นิ้ว(ตอนนี้ขายไปแล้วครับ)
ง้างนกเล็งมือเดียวระยะประมาณแค่2ไม่เกิน3ก้าวครับ(ใกล้กว่านี้กลัวโดนมันพุ่งใส่เอาครับ)
เล็งยากมากเพราะหัวงูมัยส่ายไปส่ายมา
ไม่เหมือนยิงเพลทเหล็ก ยิงเป้ากระดาษในสนาม
แถมเจ้าหมามันก็วิ่งไปวิ่งมาเลยมาบังแนวยิงเข้าไปอีก
สุดท้ายตัดสินใจยิงไปนัดนึง
ไม่โดนครับ
จะซ้ำก็ไม่กล้า กลัวชาวบ้านแถวนั้นเค้าจะตกใจ
สุดท้ายเจ้างูมันก็เลื้อยหายไปในพุ่มไม้ข้างรั้วบ้าน(เจ็บใจจริงๆ)
ปัจจุบันผมเตรียมลูกซองไว้รอรับมันอยู่ครับ
เผื่อว่ามันจะกลับมาอีก
ผมได้ข้อคิดจากเรื่องนี้ว่า
ผมน่าจะแต่งไกปืนให้เบากว่านี้สักนิด(เมื่อก่อนผมแอนตี้ปืนแต่งครับ
)
จะได้ลั่นไกไม่พลาด เผื่อเวลาคับขันที่ต้องการความแม่นยำจริงๆ
