ไปมาอีกเมื่อวาน ปืน สวัสดิการ เยอะเลย
ไปยืนดู ตรงโต๊ะตรวจปืน สวยๆทั้งนั้น 
แฮ่ๆ อิจฉา ข้าราชการไทย ครับพี่น้อง ครับ 
พี่ครับ พี่อย่าอิจฉาพวกเราเลยครับ .....คิดว่า สงสารก็แล้วกันนะพี่นะ จะเล่าให้ฟัง
ที่พี่เห็นเขาเอาไปตอกกันเยอะๆ นั่นนะ ก็ได้กันแค่คนละกระบอกเท่านั้นแหละพี่
พอได้ปืนก็ดีใจเหมือนได้แก้ว รีบพาไปตรวจปืน เพื่อจะมีไว้ในครอบครอง ก็เท่านั้นเอง
ปืนสวัสดิการนั้น อยากจะเล่าให้ฟังว่า หายไปจากเมืองไทย หลายปีแล้วครับ
ในบางรุ่น จัดสวัสดิการ แล้วข้าราชการที่ผ่อนไปแล้ว ได้ปืนบ้าง ปืนไม่ตรงกับที่จองบ้าง
บางคนซ้ำร้าย จ่ายไปแล้ว ไม่ได้ปืน ต้องไปขอคืน เป็นเรื่องเป็นราวกันเยอะแยะเลยครับ
เห็นใจเถอะครับ ถ้าเรามีเงินเดือนเยอะๆ เราคงไม่รอซื้อปืนสวัสดิการหรอกครับ ซื้อร้านดีกว่า เพราะเหตุใดหรือครับ
คิดดูซีครับ เราจ่ายเงินไปก่อน เป็นค่ามัดจำ (สวัสดิการคราวนี้ เขาให้จ่ายก่อน 10 เปอร์เซนต์)
แล้วเขาเอาเงินเราไปตั้ง 1 ปี
ระหว่าง 1 ปีนั้น เราก็ต้องคอย รอ... รอแล้ว ..รอเล่า.....คนที่รอของรัก รอคนรักที่จะมาจากต่างประเทศด้วยความหวังนั้น มันทรมานแค่ไหน ไม่เชื่อลองถามเพื่อนสมาชิกดูก็ได้ครับ
ในระหว่างที่รอ ก็คิดไปต่างๆ นาๆ เราจะได้ปืนไหมน้อ?
เขาจะเอาเงินของเรา ไปทำอะไรอย่างอื่นไหมน้อ?
โครงการจะล่มไหมน้อ....คิดไปต่างๆ นาๆ ยิ่งไปเจอคนที่เขาเคยประสบกับการผ่อนไปแล้วไม่ได้ปืน แล้วเขามาเป่าหูเราด้วยว่า เดี๊ยวก็โดนเหมือนเขานั่นแหละ ก็คิดมากเข้าไปอีก
คิดมากทนไม่ไหว โทรไปถามร้านปืนที่สั่งจอง วันไหน เขาอารมณ์ดี เขาก็ปฏิเสธนิ่มๆ รอก่อนค่ะ ปืนกำลังจะมา
วันไหนที่ร้านยุ่งๆ เขาก็ตอบกับแบบไม่ใยดีว่า รอไปก่อน ปืนยังไม่เข้า........ได้ยินแบบนี้ คนเครียดอยู่แล้ว มันก็เครียดหนักเข้าไปอีก
พอถึงวันที่ได้รับคำตอบว่า ปืนมาแล้ว ปืนเหยียบแผ่นดินสยามแล้ว ดีใจพอๆ กับถูกหวยเลยทีเดียว เฮ....เรารอดแล้ว
เรารอดจากการถูกโกง สารพัดแล้ว (คิดเอาเองนะครับ)
ดังนั้น วันที่ไปรับปืนแล้วเอาไปตรวจที่ วังไชยา มันก็เหมือนประสบความสำเร็จอะไรซักอย่างนั่นแหละครับ
อาการ อาราม ดีใจ ของผม ก็เลยออกนอกหน้าไปหน่อย.....ด้วยเหตุผลประการ ฉะนี้
ปืนสวัสดิการ เคยถูกขัดขวางไม่ให้เกิดโครงการมา หลายรัฐมนตรีแล้วครับ เสนอเข้าไป โดนเตะโครงการออกมาทุกที
ปืนสวัสดิการข้าราชการโครงการล่าสุดนี้ พูดก็พูด ข้าราชการต้องแลกมาด้วยเลือดและชีวิตนะครับ........ไม่งั้นโครงการไม่ผ่านเด็ดขาด ......เพราะมันล่มมาหลายครั้งแล้ว (แลกด้วยเลือดและชีวิตในสถานที่ใด ไม่ขอกล่าว เป็นที่รู้กัน)
เพราะฉะนั้น ท่านพี่ อย่าตาร้อนเลยครับ นึกว่าสงสารก็แล้วกัน ปืนที่ร้านนั้น พวกเราต้องทำงานถึง สี่เดือน ได้เงินเดือนมา แล้วต้องไม่กินอะไรเลยนะครับ จึงจะได้ซักกระบอกหนึ่ง ไม่กล่าวถึงโคลท์นะ อันนั้นต้องอดไป 6-7เดือน จึงจะได้
ปืนโครงการ ก็แค่เงินเดือน สองเดือน แบบไม่กินอะไรเลย จึงจะได้ซัก 1 กระบอก น่าสงสารไหมครับพี่ .....
