ต้องถามพี่ๆที่เป็นทหารว่าสมัยโบรารณทหารออกรบต้องพกเกลือไปด้วยจริงรึไม่?
แล้วเค้าเอาไปใช้อย่างไร?
ไม่เคยเป็นทหาร แต่เคยพกเกลือเข้าป่า คนอื่นใช้ยังไงก็ไม่รู้
แต่งานผมในป่าเป็นงานสนาม เสียเหงื่อเยอะ เลิกงานเย็นๆ
นั่งพักผ่อน เอาเกลือเม็ด เข้าปากกัดกินทีละเม็ดๆเอา หมดกำมือทุกทีครับ
หากเป็นเกลือป่น หาใบไม้ใกล้ๆตัว ตักกินทีละนิดๆ
หากอยู่ในป่าต่อเนื่องนานๆสักเกิน 15วันไปแล้ว
อาจกินน้ำตาลทรายเปล่าๆ คือตักน้ำตาลทรายกินมันเฉยๆ
เพราะตอนนั้น ร่างกายอาจขาดสารอาหารอะไรสักอย่าง เสียสมดุลย์ อยู่ป่านิ ไม่เหมือนอยู่บ้าน.....
(ซึ่งผมเองเคยมีโอกาสอย่างนั้นสักครั้ง สองครั้ง
และก็มีพี่คนหนึ่งในเวบนี้ เจอมากกว่าผมอีกครับ)
ไม่สนุกหรอกครับ การทำงานในป่า อยู่ต่อเนื่องนานๆ จะไม่เหมือนไปเที่ยวแป๊บๆ กลับ
ไปเที่ยวป่า เอาพวกเกลือ น้ำตาลไปเยอะๆหน่อยก็ดี กินเหลือใช้เหลือ
ก็ทิ้งๆไว้ให้คนทำงานแถวนั้นแหละครับ....
เกลือตัวผู้ คือตัวที่มีส่วนแหลม หรือรูปร่างเรียวกว่า
ส่วนที่ป้อมกว่า หรือมนกว่า รวมไปถึงพวกที่มีลักษณะเป็นเกล็ดซ้อนๆกัน ก็เป็นเกลือสุภาพสตรีไป
เกลือป้องกันการเน่าเสียของ ซากสัตว์เนื้อสัตว์ได้ เช่นการทำเค็มเนื้อต่างๆ
สมัยที่ยังไม่มีฟอร์มาลีนฉีดศพ เกลือตัวผู้ ใช้หยอดสะดือศพคนตาย
เพื่อชลอการเน่าเสียของศพครับ
โบร๋ว..ว...ว..ว..ว..ว...ว...ว..ว....ว.....
