ใกล้รุ่งของวันที่ 16 / พ.ย. /2550 เวลา 03 : 00 น.
ขณะที่ผมกำลังหลับอย่างสุขอุรา พลันก็สะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงคนเดิน
แต่เป็นเรื่องปกติ เพราะหลายๆครั้งที่ผมลุกขึ้นดูทางหน้าต่างก็จะพบกับ
คนที่เดินผ่านหน้าบ้านผมโดยจะเป็นประเภท เพิ่งออกกะ , เพิ่งกลับจากดื่มเหล้าจากบ้านใกล้เคียง ( ช่างก่อสร้าง )
แต่วันนี้มีบางสิ่งผิดสังเกตุ......ใช้แล้วครับเป็นเสียงฝีเท้าเดินวนอยู่หน้าบ้านผม
และเสียงสุนัขที่เคยเห่าเวลาคนเดินผ่านกลับไม่มีเหมือนก่อนๆ
ผมค่อยๆลุกขึ้นเปิดลิ้นชักที่หัวเตียง หยิบ USP ออกจากซอง แล้วกระชับในมือ
พร้อมกับปลดเซฟ ตาผมมองเห็นแสงสีเขียวเรืองๆหนึงจุด และแสงสีส้มเรืองๆ สองจุด
มุมรั้วหน้าบ้านตรงกับโคมไฟถนนของหมู่บ้านพอดี
แสงสว่างจากโคมไฟสาดสองเข้ามาบริเวณลานหน้าบ้าน และที่จอดรถในบ้านผม
ผมมองผ่านผ้าม่านบางๆตรงหัวนอน
เห็นเงาคนกำลังนั่งยองๆพร้อมกับมองเข้ามาในบ้านผมเหมือนกับกำลังลังเล
โดยมองหันไปทางซ้าย ทางขวา หันมองรอบๆเหมือนดูทางหนีทีไล่ไว้ด้วย
ในใจคิด ถ้าผมอ้อมไปหลังบ้านคงไม่ทัน
ยิงแม่มผ่านหน้าต่างนี่แหละฟะ
ไวเท่าความคิด ผมรีบเปิดผ้าม่านออก แล้วเล็งปืนไปยังไอ้โจรกระจอกทันที
แล้วผมผมก็ตะลึงจนไม่สามารถเหนียวไกได้
มันไม่ได้มาคนเดียว
มันมากันเป็นกระถาง
มันมากันเป็นกอ ..................................
มันคือต้นเฟิร์นข้าหลวง ของคุณพ่อผมเอง ที่กวัดแกว่งไปมาตามแรงลมเอื่ยๆ
ก่อนออกจากบ้านไปทำงานก็แวะดู........แหม โตเร็วจริงๆ เมื่อก่อนยังเห็นต้นนิดเดียว
จริงๆแล้ววันๆอยู่แต่โรงงาน ไม่เคยสังเกตุความไป และความเปลียนแปลงในบ้านตัวเองเล้ย.......
