หากวันใดที่ผมก้าวล้ำ สู่เส้นที่เรียกว่าวัยชรา แล้ว ท่านว่า ฟันฟาง คงจะหักหมดปาก
เขี้ยวเล็บที่เคยแหลมคม คงจะต้องสละทิ้ง คงเหลือไว้เพียงลายที่ยังปรากฎจางๆ
ไว้เป็นสิ่งระลึกถึงเมื่อครั้งยังหนุ่มแน่น
แต่อย่างไรก็ตามท่านก็ว่าอีกว่า เมื่อสู่วัยนั้นแล้ว
เป็นการกลับมาสู่การเริ่มต้นของความปราดเปรียวในด้านคารม และวาทะ เชือดเฉือน
จนสาวๆ ที่ได้ยินได้ฟัง ละลาย อ่อนระทวยไปตามๆ กัน ..แม้ว่าการบริโภคของแข็งคงจะลำบาก
เพราะเจ็บเหงือก แต่หากบริโภค ของเหลว ของอ่อนๆ แรกแย้มแล้วล่ะก็..........
มันเป็นเช่นนั้น..จริงๆ หรือครับ ท่านคุณครูชรา...
