มาตรา 57แห่งพรบ.อาวุธปืนฯ
ให้อำนาจรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยในการระงับการออกใบอนุญาตมีอาวุธปืนติดตัวฯเป็นการชั่วคราว
อำนาจนี้ถูกใช้ด้วยเหตุผล
ความจำเป็นในการรักษาความสงบเรียบร้อย และเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของประชาชน
มานานกว่า 2 ปีแล้ว
ท้าวความถึง เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2546 มท.1 วันมูหะมัดนอร์ มะทา
มีคำสั่งกระทรวงมหาดไทยที่ 235/2546 ระงับการออกใบอนุญาตฯ
ไปจนถึง 31 ธันวาคม 2546
น่าสังเกตุว่า ต่อมาอีก 5 เดือน
วันที่ 17 ตุลาคม 2546 ก็ได้มีระเบียบกระทรวงมหาดไทย ว่าด้วยการพาและใช้อาวุธปืนของพนักงานฝ่ายปกครอง พ.ศ. 2546
ให้อำนาจข้าราชการปกครอง กระทรวงมหาดไทย อนุญาตกันเองได้
แล้วมาจำกัด ส่วนของประชาชน
โดยการยืดเวลาการระงับการออกใบอนุญาตฯต่อไปอีก
ด้วยคำสั่งกระทรวงมหาดไทยที่ 15/2547 ไปถึง 30 มิถุนายน 2547
ต่อมา มท. 1 โภคิน พลกุล ก็มาสืบทอดสานต่องาน
มีคำสั่งกระทรวงมหาดไทยที่ 386/2547
ต่อระยะเวลาระงับฯ คราวนี้ระยะเวลายาวขึ้นอีก
ยาวออกไปถึง 30 มิถุนายน 2548
นายสิทธิ ป.12 ของประชาชน ได้ถูกคุมขังมากว่า 2 ปีแล้ว
ด้วยช่องทางการใช้อำนาจ ตามความในมาตรา 57 แ่ห่งพรบ.อาวุธปืนฯ
วันครบกำหนดคุมขังผ่านมาแล้ว เมื่อ 30 มิถุนายน ที่เพิ่งผ่านมา
แต่ผมสังหรณ์ใจว่านายสิทธิฯ อาจถูกคำสั่งให้กักขังต่อไปจนสิ้นสุดอายุ
อายุของรัฐบาลนี้ครับ
