ประสบการณ์ระทึกใจ ยิงต่อสู้ด้วยปืน ภาค2

[Siri_Pat รักในหลวง]

ประสบการณ์ระทึกใจ ยิงต่อสู้ด้วยอาวุธปืน (ภาค 2)

หลังจากเหตุการณ์ที่โจรจากประเทศเพื่อนบ้านข้างเคียงบุกมาคราวนั้น ทำให้ผมและคุณอาเสียขวัญและตกใจพอสมควร ถึงแม้มันจะไม่ได้
อะไรไปเลยแถมยังต้องเสียพวกเพื่อนของมันไปอีก 2 คน (จากความฟลุคและโชคเข้าข้างของพวกผม) ทำให้เราอดคิดถึงการแก้แค้นและ
การเอาคืนของพวกมันไม่ได้ ชายแดนทางด้านนี้กว้างมาก ไม่มีปราการธรรมชาติที่จะขัดขวางการเดินทางเข้ามาก่อเหตุของพวกมันได้
ลำพังการจะพึ่งพาเจ้าหน้าที่ ตชด. ก็ลำบากอยู่ เนื่องจากพวกเขามีจำนวนน้อยคงไม่อาจจะตรวจตราได้อย่างทั่วถึงเป็นแน่ การดูแลและ
ช่วยเหลือพึ่งพาตนเองจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วในเวลานั้น

ทางไร่ของคุณอาจึงได้เพิ่มมาตรการรักษาความปลอดภัยเพิ่มมากขึ้น เพราะรถจี๊ป รถยนต์ต่างๆ ที่ใช้อยู่ในไร่และรายได้ของคุณอา ย่อมเป็นสิ่งดึงดูดใจของพวกมันได้เป็นอย่างดี ดังนั้นการจัดทำรั้วลวดหนามรอบบ้านพัก บ้านคนงานและโรงเก็บรถ รวมถึงการจัดเวรยามในตอนกลางคืนได้เป็นมาตรการแรกๆ ของการรักษาความปลอดภัย

[Siri_Pat รักในหลวง]

แต่ในความเป็นจริงแล้วคุณอาเป็นห่วงผมมากกว่า เพราะผมต้องไปอยู่เวรรักษาความปลอดภัยของสถานที่ราชการ (โรงเรียน) หลายครั้งในช่วงตอนกลางคืนและต้องอยู่คนเดียว บางครั้งก็มี ลุงพงษ์ภารโรงมาอยู่เป็นเพื่อนบ้าง หรือ ต.ช.ด. ที่แวะมาเยี่ยมเยียนแต่ก็ไม่บ่อยนัก อีกอย่างในการอยู่เวรแต่ละครั้งผมก็ไปตัวเปล่า ไม่มีอาวุธอะไรติดตัวไป (เพราะไม่มี ครั้นจะถือปืนลูกกรดยาวไปก็ดูจะประเจิดประเจ้อพิกล) เนื่องจากการมองโลกในแง่ดีที่ว่า โรงเรียนเก่าๆ และกันดารแบบนี้คงจะไม่มีอะไรให้พวกโจรมันสนใจหรอก หรือถ้าจะมีเหตุ ผมก็คิดว่าหนีดีกว่าสู้ แค่นั้น....

แต่จากเหตุการณ์ยิงต่อสู้ในไร่ที่ผ่านมาสดๆ ร้อนๆ ทำให้อาเป็นห่วงผมมาก จึงได้แนะนำให้ผมไปหาซื้ออาวุธปืนมาไว้ใช้ป้องกันตัว เนื่องจากผมแทบไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายอะไรเลยเมื่อตอนมาอยู่กับคุณอาเงินเก็บผมจึงพอมีบ้าง แต่ผมก็ลำบากใจอยู่บ้างในการเลือกปืน เนื่องจากผมคงจะสามารถมีปืนได้เพียงกระบอกเดียวเท่านั้นในชีวิต (ความคิดในตอนนั้น)จึงตกลงอยากได้ปืนโคลท์ ขนาด .45 กะว่ากระบอกเดียวจบ แต่ก็ติดขัดตรงที่นายทะเบียนไม่ออกใบอนุญาตให้ โดยบอกเหตุผลที่ว่า "ครูจะเอาปืนไปทำไมตั้งขนาดนี้จำเป็นต้องใช้ ขนาดนั้นเชียวหรือ จะไปรบกับใครไม่ทราบ ไปๆ ไปก่อนเลย"  ผมเดินลงมาจากอำเภอด้วยใจหดหู่นายทะเบียนคงไม่เจอเหตุกาณ์แบบที่ผมเจอมั้ง.. แต่ผมก็พยายาม โดยไปติดต่อกับ ต.ช.ด. ที่เป็นเพื่อนของคุณอาให้เขาช่วยเหลือในเรื่องนี้ จึงจบลงที่นายทะเบียนบอกว่า ถ้าขอไม่เกิน .22 .32 หรือ .38 ล่ะก็ จะให้.....

[Siri_Pat รักในหลวง]

สุดท้ายผมจึงได้ ปืน สตาร์ .38 Super มาใช้หนึ่งกระบอก พร้อมแมกสำรอง 2 อัน ในราคาที่ถูกมากๆ โดยคำแนะนำของเพื่อนคุณอา ผมลองหัดซ้อมยิงทุกเย็นในไร่เนื่องจากผมไม่เคยยิงปืนสั้นมาก่อน กว่าจะเข้าที่เข้าทางก็เล่นเอาหมดกระสุนไปหลายกล่อง เสียงของเจ้า .38 Super นี่บาดหูชะมัด อำนาจทะลุทะลวงของมันก็น่ากลัวพอดูทำให้ผมอุ่นใจได้บ้าง ในเวลาที่ต้องเฝ้าบ้านกับคุณอา หรืออยู่เวรที่โรงเรียนในตอนกลางคืน...

โรงเรียนของผมได้รับงบประมาณจากส่วนกลางในการพัฒนาโรงเรียน ทั้งการก่อสร้างอาคารเรียนใหม่ การติดตั้งเครื่องขยายเสียง รวมไปถึงอื่นๆ อีกมากมาย ทำให้โรงเรียนของผมดูพลุกพล่านขึ้นมาก แต่ผมกับเพื่อนครูก็ดีใจที่โรงเรียนของเราเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น แต่สิ่งที่ตามมาคือ มันอาจจะยั่วยวนใจพวกโจรนั่นอีกก็ได้ พวกนี้มันปล้นไม่เลือกอยู่แล้ว ยิ่งโรงเรียนมีการก่อสร้าง มีวัสดุต่างๆ รถยนต์ของผู้รับเหมา มีอุปกรณ์ไฟฟ้าต่างๆ คงทำให้มันมีความสนใจมากขึ้นแน่ๆ ผมสังหรณ์แบบนั้น...

[Siri_Pat รักในหลวง]

และมันก็เป็นจริงดังคาด...วันนั้นตอนสิ้นเดือน ผมเดินทางเข้าไปรับเงินเดือนมาให้เพื่อนครูที่ตัวอำเภอ พร้อมกับผู้รับเหมา ซึ่งโดยทุกครั้งผมจะขอยืมรถของคุณอาไป แต่คราวนี้พอดีผู้รับเหมาจะเข้าไปสั่งวัสดุเพิ่ม ผมจึงติดรถไปด้วย กลับมาถึงโรงเรียน หลังจากที่จ่ายเงินเดือนให้เพื่อนครูหมดทุกคนแล้ว ก็แยกย้ายกันกลับ แต่ให้บังเอิญ เจ้ารถแลนด์โรเวอร์ ของผู้รับเหมาเกิดเสีย แก้ไขยังไงก็ไม่สำเร็จ ผู้รับเหมาจึงต้องฝากรถไว้ที่โรงเรียนของผมขอให้ผมช่วยดูแลให้หน่อย เพราะผมอยู่เวรพอดี เขาจะต้องกลับไปที่ตัวจังหวัดหาครอบครัวเพราะเป็นวันสิ้นเดือน "หาเรื่องลำบากมาให้ผมอีกแล้วสิ" ผมคิด... แล้วผู้รับเหมาก็ออกไปพร้อมกับรถขนคนงาน

คืนนั้นฝนตกลงมาพรำๆ เพราะเป็นช่วงต้นเดือนพฤษภาคม อากาศน่านอนยิ่งนัก ประมาณ 23.30 ผมนั่งอยู่ที่ห้องทำงานที่เปิดไฟฟ้าไว้ 1ดวง พร้อมกับเจ้า สตาร์ .38 Super ของผม กะว่าสักพักจะหลับสักงีบ เลยเดินออกไปตรวจรอบๆ โรงเรียน อีกครั้งเพื่อดูความเรียบร้อย ลงมาจากห้องหักครูเวรด้านหลังโรงเรียน ก็เดินมาทางอาคารเรียนด้านหน้าบริเวณที่ก่อสร้าง แสงไฟฟ้าที่เคยติดไว้ทำไมมันดับนะ ผมแปลกใจ ตอนนั้นยังไม่คิดเรื่องโจร จึงรีบเดินเข้าไปดู ท่ามกลางบรรยากาศที่มืดมิดและสลัว ฝนตกพรำๆ ผมเห็นบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ที่หน้ากองวัสดุ เครื่องมือช่าง ในบริเวณที่รถจอดอยู่ และอยู่ห่างผมออกไปประมาณ 20 เมตร

[Siri_Pat รักในหลวง]

แวบแรกผมคิดว่า คงเป็นลุงพงษ์ภารโรงเดินมาดูว่าทำไมไฟดับเหมือนกัน ทำให้ผมร้องถามไปโดยไม่ยั้งคิดก่อนว่า "ลุงพงษ์หรือครับ ทำไมไฟดับล่ะ" เจ้าสิ่งที่เคลื่อนไหวนั้นหยุดชะงัก หันมาทางเสียงแต่คงยังไม่เห็นผม เพราผมใส่ชุดสีดำๆ พอดีและยืนอยู่หลังต้นไม้ข้างอาคารเรียนหลังแรก "ลุงพงษ์เหรอ" ผมถามย้อนไป พร้อมกับเปิดไฟฉาย 5 ท่อนที่ถือมาในมือซ้ายขึ้น โดยยืดแขนออกไปด้านข้างจนสุดตัวเพื่อความปลอดภัย พร้อมกับสาดแสงไฟขึ้นไปด้านบนก่อนจะวาดลงมาที่เจ้าของร่างนั้น

ผมตกใจเหมือนกัน ร่างนั้นมันถือถุงอะไรบางอย่างในมือซ้าย มือขวาถืออุปกรณ์บางอย่างและใส่หมวกผ้าสีดำคลุมหน้ามิดชิด วินาทีที่แสงจากไฟฉายจับร่างมัน ผมเห็นถนัด เพื่อนของมันอีกสองคนยืนอยู่ข้างรถแลนด์โรเวอร์ ผมได้ยินเสียง เปรี้ยง!!!   ดังขึ้น  และตามมาด้วยเปรี้ยง!! ที่สอง และรู้สึกเจ็บแปร๊บ!! ที่สีข้างด้านซ้ายจากนัดที่สองที่มันยิงมาติดๆ กัน ผมรีบโยนไฟฉายทิ้ง แล้วกลิ้งตัวไปที่หลังกำแพงอาคาร ปังๆๆๆ เสียงมันยิงตามมาอีก แต่ไปโดนที่กำแพงอาคารเรียนแทน โชคดีที่บริเวณนั้นมืดมันจึงไม่รู้ว่าผมอยู่ตรงไหน เจตนายิงของมันคงยิงไล่ผมมากกว่า ผมรีบยันร่างขึ้นวิ่งไปตรงหลังกองยางรถยนต์และอ่างซีเมนต์ ที่อยู่ห่างออกไปพร้อมคลำตรงที่เจ็บ อา....รู้สึกเหนียวๆ ผมถูกยิง!!!  แต่ใจชื้นขึ้นอีก มันถากไป แต่ก็เปิดแผลได้เหวอะหวะเลยทีเดียว

[Siri_Pat รักในหลวง]

ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาอย่างรีบเร่ง..... ชัดเลย!!! มันตามมาดูผม อารามตกใจ ผมชักเจ้าสตาร์ขึ้น เล็งไปที่เจ้าคนที่เดินเข้ามาที่ห่างออกไป 10 กว่าเมตร พร้อมกับลั่นไกทันที  วืด !!!!  ความว่างเปล่า บ้าจริง!! ผมตกใจจนลืมขึ้นลำปืน หันปืนกลับมาขึ้นลำเลื่อน แกร๊ก!!! มันหันมาตามเสียงพร้อมกับวาดปืนอาก้าขึ้น  แต่ช้ากว่าผมที่อยู่ในที่กำบังที่ดีกว่า และมืดกว่า ปัง! ปัง! ปัง! ผมยิงออกไปทันทีสามนัด แทบไม่ต้องเล็งศูนย์ เป้าหมายคือหน้าอกช่วงบนที่เป็นเป้าใหญ่ที่สุด ระยะแค่นี้ไม่พลาดแน่ กับเป้าหมายขนาดใหญ่กลางความมืดสลัว

และก็ไม่พลาด มันสะดุ้งสุดตัว แอ่นหน้าแอ่นหลังพร้อมกับทรุดลงกับพื้น ปังๆ ผมยิงไปอีกสองนัด คราวนี้เล็งที่หัวกับเป้าหมายที่ทรุดตัวนอนอยู่ มันน่าจะโดน ยิงคราวนี้ผมไม่รอดูผล ผมลุกวิ่งทันที โกยอ้าวไปทางด้านหลังโรงเรียน ได้ยินเสียงโวยวายดังลั่น และเสียงปืนอาก้าไล่หลังมาแต่ไกล แต่ไม่โดนผม มันคงกราดแบบสุ่มๆ มา ผมวิ่งสลับไปมาระหว่าง กอต้นไม้และเรือนเพาะชำด้านหลัง และหยุดพักเหนื่อย ตอนนี้เริ่มรู้สึกเจ็บแผลแล้ว มันปวดน่าดู ห่างออกไป 20 กว่าเมตร เห็นพวกมันเดินตามหาผมอยู่

[Siri_Pat รักในหลวง]

ห่างจากเรือนเพาะชำเป็นแนวทางตรงนั้นออกไปนิดเดียวก็เป็นไร่อ้อย ผมรีบวิ่งไปซ่อนในไร่อ้อยทันที ไร่อ้อยไม่ใช่แคบๆ มันคงจะตามหาผมลำบาก ผมวิ่งตัดไร่อ้อยไปอย่างไม่คิดชีวิต คันและเจ็บสุดจะทน จากใบอ้อยที่บาด ผมชะลอฝีเท้าลง เปลี่ยนเป็นกึ่งเดินกึ่งวิ่งแทนเมื่อเห็นว่าวิ่งออกมาได้ไกลมากแล้ว และหยุดพักรอดูว่ามันตามมาหรือไม่ แน่ใจว่าปลอดภัย ผมรีบลัดป่าอ้อย ตัดกลับไปที่ไร่ของคุณอาของผมทันทีซึ่งห่างจากโรงเรียนประมาณ 3 กิโลเมตร ผมมาถึงหน้าบ้านพร้อมกับส่งเสียงบอกให้คนงานที่อยู่ยามรู้ตัวก่อน

คุณอาของผมรีบลงมาดู พร้อมกับจัดรถส่งผมไปทำแผลที่อนามัยใกล้ๆ ก่อน ก่อนที่จะรีบไป วิทยุไปแจ้ง ฐานตชด. ที่รู้จัก เพื่อให้เขาไปดูเหตุการณ์ที่โรงเรียน แผลของผมฉกรรจ์ พอดูเพราะเนื้อหลุดหายออกไปจากการถากของกระสุนอาก้า ทางอนามัยจึงทำได้เพียงห้ามเลือดและส่งผมไปที่โรงพยาบาลเพื่อรักษาต่อไปทันที นอนพักรักษาตัวอยุ่นานทีเดียว ส่วนเหตุการณ์ที่โรงเรียนผมมารู้ภายหลังว่าหลังจาก ตชด. ไปถึงแล้ว พบศพของโจรอยุ่ 1 ศพ ที่ถูกผมยิง พวกมันไม่ได้เอาศพเพื่อนไปด้วย รถมีรอยถูกงัดแต่ไม่สามารถเอาออกไปได้ มันได้ไปแต่วิทยุในรถ เครื่องขยายเสียงของโรงเรียน ห้องพักครูถูกรื้อ แต่ก็ไม่ได้อะไรไป หลังจากเหตุการณ์นี้ทำให้มีการส่งกำลัง ตชด. มาดูแลโรงเรียนเพิ่มขึ้นด้วย สำหรับผมกลายเป็นโรคหวาดระแวงไปนานเลยทีเดียว เวลาอยุ่เวร ต้องพกปืนติดตัวตลอดเวลาที่อยู่เวรตอนกลางคืนเลยทีเดียว

[อ้วน 008 รักในหลวง]

มาติดตามต่อครับ ได้อรรถรสดีมาก ทั้งบรรยากาศที่มองเห็นภาพ การใช้ปืนป้องกันตัว การเรียบเรียงเรื่องราว ทำได้ดีครับ

[pankung]

สุดยอดคับอ่านไปนึกภาพไป แต่ถ้าอยู่ในเหตุการณ์จริงๆก้อคงไม่สนุกแน่ๆๆเลย

[rockguns]

            ถ้าเป็นผม ผมจะนำพาร่างกายขึ้นพบนายอำเภอครับ เพื่อให้รู้ว่าเหตุผลที่ขอขนาดนี้เพราะอะไรจะได้เลิกคิดว่าซะที  ให้คิดได้ว่าข้าราชการที่ต้องเสี่ยงกับอาก้ามันเป็นยังไง

            โชดดีที่เพียงได้รับบาดเจ็บเท่านั้นครับ ไม่ถึงชีวิตครับ

[makoto]

ประสบการณ์ท่านยังกะรับราชการทหารแถมผ่านศึกอีกต่างหากเลย คุณครูที่ถือไม่เรียวตีก้นเด็กนะเนี่ย

[PU45™]

        เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่ครับ .... ดีใจด้วยที่รอดปลอดภัย

[KCharng]

อ่านแล้วตื่นเต้นครับ น่าเขียนหนังสือขาย อ่านง่าย เข้าใจง่าย เขียนยาวๆแบบนี้พรสวรรค์ครับ

[VENDY]

เหมื่อนดูหนังเลยค่ะ เล่าเก่งดีปืน star นี่ของสเปนใช่เปล่าคะ 

[ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป]

คุณ Siri_Pat เขียนชี้แจงไว้ตั้งแต่กระทู้ 1 แล้วครับว่า

เอามาให้อ่านกันนะครับ จากเวปแห่งหนึ่ง

ประสบการณ์ยิงต่อสู้ด้วยปืน .22